utlenialnosc, PG, sem III, chemia

Nie obrażaj więc mojej inteligencji poprzez czynione na pokaz zaniżanie własnej.

BARTOSZ MAKOWSKI

SEBASTIAN KREFT

JACEK SZCZEPANIAK

 

środa g. 13.00

 

 

„UTLENIALNOŚĆ”

Nr próby: 28

 

 

Zestawienie wyników:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1.    Wstęp teoretyczny

 

 

2.    Opis metody oznaczania utlenialności.

 

Do kolby stożkowej o pojemności 300cm3 odmierzyć 100 cm3 badanej wody (lub np. 10 cm3 ścieków i 90 cm3 wody destylowanej), dolać 10 cm3roztworu kwasu siarkowego (1+3) i z biurety 10 cm3 0,01 n roztworu nadmanganianu potasu, a następnie do wrzucić 3 kawałeczki pumeksu. Wymieszać a następnie ogrzać i utrzymywać w stanie wrzenia przez 10 minut. Roztwór w trakcie mineralizacji nie może się odbarwić, w innym przypadku  należy oznaczenie powtórzyć  z mniejszą objętością próbki, którą dopełnia się do objętości 100cm3 woda destylowaną.

 

Do gorącego roztworu dodaje się z biurety 10 cm3 0,01 n roztworu kwasu szczawiowego, miesza i po odbarwieniu miareczkuje na gorąco 0,01 n roztworem nadmanganianu potasu do wystąpienia  słabo różowego zabarwienia utrzymującego się przez 1-2 min.

 

Równolegle, w sposób analogiczny jak dla badanej wody, wykonujemy oznaczenie utlenialności wody destylowanej.

 

Pozostało oznaczenie współczynnika przeliczeniowego f. Robi  się to następująco: do kolby stożkowej ze zmiareczkowanym, gorącym roztworem po oznaczeniu utlenialności  (w badanej próbie) dodaje się ponownie z biurety 10 cm3 roztworu kwasu szczawiowego i miareczkuje 0,01 n roztworem nadmanganianu potasu do wystąpienia słabo różowego zabarwienia utrzymującego się przez 1-2 min. Objętość roztworu KMnO4 użytego na zmiareczkowanie oznaczyć jako v1 a miano roztworu obliczyć ze wzoru:

f = 10/v1

 

 

3.    Obliczenia

 

UTLENIALNOŚĆ

 

Próbka badana

Próbka kontrolna

Ilość próbki

100 cm3

100 cm3

Ilość H2SO4

10 cm3

10 cm3

Ilość dodanego KMnO4

10 cm3

10 cm3

Ilość kwasu szczawiowego

10 cm3

10 cm3

Ilość KMnO4 (miareczkowanie)

5,7 cm3             

2,2 cm3

Ilość kwasu szczawiowego (obliczanie miana)

10 cm3

 

Ilość KMnO4 (obliczanie miana)

10,4 cm3

 

Do każdej próbki dodano 3 kawałeczki pumeksu w celu uniknięcia kipienia

   

 

   X = ((a-b) f 0,08 1000)/V  [mg O2/dm3]

 

      gdzie:

a-      objętości roztworu KMnO4 zużyta na zmiareczkowanie próbki użytej do oznaczenia , cm3

b-     objętości roztworu KMnO4 zużyta na zmiareczkowanie wody destylowanej użytej do oznaczenia , cm3

f – współczynnik przeliczeniowy (miano) KMnO4

0,08 – przelicznik na mg O2/dm3

V- objętość badanej próbki użyta do oznaczenia , w cm3

 

4.    Wnioski

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

              Sprawdzenie stężenia roztworu

 

Rozcieńczone roztwory KMnO4 są niebyt trwałe i ich stężenie(miano) należy sprawdzić każdorazowo.

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • alter.htw.pl
  • Powered by WordPress, © Nie obrażaj więc mojej inteligencji poprzez czynione na pokaz zaniżanie własnej.