wejsciowka tokarki, Studia ATH AIR stacjonarne, Rok I, Semestr II, Techniki wytwarzania I

1.    Budowa tokarki

A- wrzeciennik

B- wanna podstawy

C- podstawa (nogi: lewa, prawa)

D- łoŜe z prowadnicami

E- suport z sankami narzędziowymi

F – konik

G- silnik elektryczny ( niewidoczny

z tyłu wrzeciennika )

H- pulpit sterowniczy

1. wrzeciono z uchwytem tokarskim

2. skrzynka prędkości

3. skrzynka posuwów (patrz poz. 4 )

4. przekładnia gitarowa (po otwarciu drzwiczek „8” )

5. przekładnia pasowa (po otwarciu drzwiczek„8”)

6. śruba pociągowa

7. osłona uchwytu

8. drzwiczki przekładni pasowej i gitarowej

9. osłona tylna

10.osłona imaka

11.osłona śruby pociągowej

2. Podstawowe operacje toczenia.

 Poza toczeniem można wykonywać operacje: wytaczania, wiercenia, rozwiercania, przecinania, radełkowania, a z użyciem dodatkowych przyrządów również frezowania i szlifowania.

Radełkowanie (moletowanie) – operacja tokarska polegająca na wygnieceniu na powierzchni  wzoru w postaci linii przy pomocy radełka. Radełkowanie wykonuje się na  lub gałkach przeznaczonych do przekręcania ręką. Wygnieciony wzór ma za zadanie wyeliminowanie .

Wiercenie –  w pełnym materiale za pomocą narzędzia zwanego , w wyniku którego otrzymujemy otwór o przekroju najczęściej kołowym.Wiercenie na tokarce, gdy  wiertło jest nieruchome, a przedmiot obrabiany obraca się.

Rozwiercanie - rodzaj  otworów walcowych, którego celem jest poprawienie dokładności wymiarowo-kształtowej oraz chropowatości obrabianych powierzchni. Stosuje się je do otworów wstępnie , , czy . Rozwiercanie przeprowadza się za pomocą 

Podstawowe rodzaje robót tokarskich:

1. toczenie wzdłużne,

2. toczenie poprzeczne,

3. toczenie stożków przy skręconym suporcie,

4. toczenie stożków przy przesuniętym poprzecznie koniku,

5. wytaczanie

6. wiercenie i rozwiercanie,

7. przecinanie,

8. toczenie kształtowe nożem kształtowym,

9. toczenie kopiowe,

10. toczenie gwintów.

3.Metody pomiaru temperatury skrawania:

·         − Kalorymetryczne,

·         − Fotoelektryczne,

·         − Barw nalotowych,

·         − Termoelementu naturalnego,

•         − Termoelementu wkładanego,

•         − Termoelementu przecinanego,

•         − Termoelementu półobcego,

•         − Termoelementu obcego,

•         − Ostrza składanego.

4.

Temperatura skrawania

- w warstwie skrawanej: temperatura skrawania osiąga znaczne wartości. Rozkład temperatur w wiórze jest nierównomierny.

- w nożu: od maksymalnej temp. ostrza zależą własności skrawne narzędzi, ponieważ każdy z materiałów charakteryzyje się pewną krytyczną temperaturą, której przekroczenie prowadzi do nagłej całkowitej utraty zdolności skrawnych.

Wpływ paramertów skrawania na temperaturę skrawania:

- wpływ prędkości skrawania: prędkość v wywiera największy wpływ na wzrost temperatury; wraz ze wzrostem v wzrasta temperatura skrawania.

- wpływ posuwu: posuw wywiera nieco mniejszy wpływ na temperaturę; wraz z jego wzrostem wzrasta temperatura.

- wpływ głębokości skrawania: głębokość skrawania wywiera najmniejszy wpływ; wraz z jej wzrostem temperatura nieznacznie rośnie. Wynika to ze zmieniającego się wraz z głębokości czynnego udziału krawędzi ostrza.

Wpływ geometrii ostrza na temperaturę skrawania:

Największy wpływ podczas toczenia stali wywierają:

- kąt przystawienia : ze zmniejszeniem wzrasta udział krawędzi ostrza w skrawaniu, polepszają się warunki wymiany ciepła, temperatura skrawania maleje.

- kąt natarcia o : ze wzrostem o maleją opory i praca skrawania, zmniejsza się wydzielanie ciepła, maleje temperatura skrawania.

- promień zaokrąglenia ostrza: zwiększenie promienia zaokrąglenia powoduje zmniejszenie tak więc temperatura spada przy wzroście promienia zaokrąglenia.