W4-ruchpookregu, IŚ, Semestr 1, Fizyka, Wykłady

Nie obrażaj więc mojej inteligencji poprzez czynione na pokaz zaniżanie własnej.
Ruch po okręgu – szczególny przypadek ruchu krzywoliniowego na płaszczyźnie



Położenie punktu P można jednoznacznie określić podając kąt j jaki tworzy wektor wodzący punktu P np. z dodatnim kierunkiem osi OX. Ruch ciała może być zatem jednoznacznie określony przez funkcję .

Wielkość j = długość łuku/długość promienia nazywamy drogą kątową, jednostką drogi kątowej jest radian [rad] (wielkość bezwymiarowa).

Droga przebyta przez cząstkę:

Wartość prędkości liniowej:

Wartość prędkości kątowej:

Wartość przyspieszenia  kątowego:

Wartość przyspieszenia stycznego:

Wartość przyspieszenia normalnego: . W ruchu po okręgu przyspieszenie normalne występuje zawsze i nazywane jest przyspieszeniem dośrodkowym.

Prędkość kątowa jest wektorem o kierunku prostopadłym do płaszczyzny okręgu. Zwrot wektora określa reguła śruby prawoskrętnej (zwrot czysto umowny). Wektor przyspieszenia kątowego jest równoległy (gdy ciało przyspiesza) lub antyrównoległy (gdy zwalnia) do wektora .

Prędkość liniowa: (wektor styczny do okręgu)

Przyspieszenie liniowe:

Przyspieszenie normalne:

W ruchu jednostajnym po okręgu czas potrzebny na wykonanie jednego pełnego obiegu

(tzn. drogi kątowej rad) nazywamy okresem obiegu T. Zachodzi związek .

Odwrotność okresu, równą liczbie obiegów wykonanych w jednostce czasu nazywamy częstością obiegu .

 

 

1

 

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • alter.htw.pl
  • Powered by WordPress, © Nie obrażaj więc mojej inteligencji poprzez czynione na pokaz zaniżanie własnej.