Nie obrażaj więc mojej inteligencji poprzez czynione na pokaz zaniżanie własnej.
Układy funkcji ortogonalnych
1. Definicja i ogólne własności układów funkcji ortogonalnych 2. Funkcje trygonometryczne 3. Wybrane wielomiany ortogonalne • Wielomiany Legendre’a P n ( x ) • Wielomiany Czebyszewa T n ( x ), U n ( x ) • Wielomiany Laguerre’a L n ( x ) • Wielomiany Hermite’a H n ( x ) 4. Wzory definiujące wielomiany ortogonalne 5. Miejsca zerowe wielomianów ortogonalnych Definicja i ogólne własności układów funkcji ortogonalnych Układ (ciąg) funkcji f n ( x ), n = 0, 1, 2, ... nazywamy układem ortogonalnym w przedziale ( a , b ) z wagą w ( x ), jeśli b ∫ f m ( x ) f n ( x ) w ( x ) dx = 0 dla m ≠ n a Normą funkcji f n ( x ) w przedziale ( a , b ) nazywamy liczbę b f n = ∫ f n ( x ) f n ( x ) w ( x ) dx a Jeśli norma funkcji f n ( x ) jest równa 1 dla każdego n to układ nazywa się układem ortonormalnym Funkcje trygonometryczne Ciąg funkcji 1 cos ( n x ), sin ( n x ), ... n = 1 2 ... jest ortogonalny w przedziale (-π, π) z wagą w ( x ) = 1, bo π π ∫ 1 ⋅ cos ( n x ) dx = 0 , n = 1 2 ... ∫ 1 ⋅ sin ( n x ) dx = 0 , n = 1 2 ... − π − π π π ∫ cos ( m x ) cos ( n x ) dx = 0 , m ≠ n ∫ sin ( m x ) sin ( n x ) dx = 0 , m ≠ n − π − π π ∫ cos ( m x ) sin ( n x ) dx = 0 , m ≠ n i m = n − π π π π ∫ 1 2 dx = 2 π , ∫ cos 2 ( n x ) dx = π , ∫ sin 2 ( n x ) dx = π − π − π − π Funkcje trygonometryczne f 0 ( x ) = 1 f 1 ( x ) = cos x () f 2 ( x ) = sin x () f 3 ( x ) = cos 2 x ( ) f 4 ( x ) = sin 2 x ( ) f 5 ( x ) = cos 3 x ( ) f 6 ( x ) = sin 3 x ( ) f 7 ( x ) = cos 4 x ( ) f 8 ( x ) = sin 4 x ( ) f 9 ( x ) = cos 5 x ( ) Wielomiany Legendre’a P n ( x ) Wzór definiujący (Rodriguesa) 1 d n 2 n d 0 f ( x ) P ( x ) = ( ) x − 1 , n = 0 ... = f ( x ) n 2 n n ! d x n d x 0 Wielomiany Legendre’a są rozwiązaniami szczególnymi równania różniczkowego 2 d 2 P n ( x ) dP n ( x ) ( x − 1 + 2 x − n ( n + 1 P ( x ) = 0 n d x 2 d x Wielomiany Legendre’a są ortogonalne w przedziale (-1,1) z wagą w ( x ) = 1 1 0 dla m ≠ n − P ( x ) P ( x ) dx = 2 m n , dla m = n 1 2 n + 1 Wielomiany Legendre’a spełniają następujące równanie rekurencyjne P ( x ) = 2 n + 1 x P ( x ) − n P ( x ) , n = 1 2 ... n + 1 n n − 1 n + 1 n + 1 |
Menu
|