wentylator-Romek1002, ☆☆♠ Nauka dla Wszystkich Prawdziwych ∑ ξ ζ ω ∏ √¼½¾haslo nauka, mechanika płynów

Data wykonania:

2000 – 01 – 15

Data złożenia:

Ocena:

1.Temat ćwiczenia:

Wyznaczanie charakterystyki wentylatora promieniowego.

2.Wstęp teoretyczny.

a) cel ćwiczenia:

Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z budową wentylatora promieniowego oraz pomiar wielkości niezbędnych do wykonania jego charakterystyki.

b) schemat stanowiska pomiarowego:

Wentylatory należą do grupy maszyn przepływowych, służących do sprężania i przetłaczania gazów. Ze względu na rozwiązania konstrukcyjne wentylatory dzieli się na promieniowe (odśrodkowe) i osiowe. Wentylatory promieniowe zapewniają stosunkowo duże wartości przyrostu ciśnienia, nawet przy niewielkiej wydajności. Wentylatory osiowe wyróżniają się mniejszym przyrostem ciśnienia, natomiast ich wydajność może być bardzo duża. Wentylator promieniowy składa się z wirnika łopatkowego, osadzonego na wale napędzanego silnikiem. Czynnik gazowy zasysany jest przez otwór, skąd dostaje się do przestrzeni międzyłopatkowych. Następnie pod wpływem działania siły odśrodkowej sprężany gaz tłoczony jest do dyfuzora, połączonego z przewodem tłocznym wentylatora.

c) przebieg ćwiczenia

Przed przystąpieniem do ćwiczenia należy odczytać z barometru wartość ciśnienia atmosferycznego pa. Następnie należy włączyć zespół napędowy i odczytywać kolejno pomiary ciśnienia i mocy w układzie. Wydatek objętościowy mierzymy za pomocą kryzy ISA.

2. Tabela otrzymanych wyników.

Lp.

N1

[W]

N2

[W]

Dp

[Pa]

pa-p1

[Pa]

Dpk

[Pa]

d= 0,9 m

D= 1,45 m

1

49

27

48,87

98,11

98,27

2

44

26

77,05

98,23

98,09

3

43

24

390,12

98,42

97,99

4

42

22

852,49

98,77

97,88

5

41

20

1244,16

99,04

97,71

6

39

17

1343,70

99,12

97,69

7

38

16

1597,18

99,33

97,63

Zamiana jednostek:

1 [mmHg] = 1,3332 [Pa].

                            1 [mmH2O] = 9,8 [Pa].

3.Obliczanie wielkości potrzebnych do wyznaczania charakterystyki. Wyprowadzenie odpowiednich wzorów.

Z równania Bernoulliego wynika, że:  1/2  rV1 2 +p1 = 1/2  rV2 2 + p2;

                                                                                    p1- p2 = 1/2  r(V2 2 – V1 2);

                                                                                    p1- p2 = 1/2  rV2 2 [1-(V1/V2)2].

Z równania ciągłości wynika, że: rA1V1=rA2V2  ; V1/V2 = A2/A1 ;

                                                                          A1= pd2/4 ; A2= pD2/4 ; V1/V2 = (D/d)...