|
Nie obrażaj więc mojej inteligencji poprzez czynione na pokaz zaniżanie własnej.
Walcowanie wgłębne:
Walce obracają się w tym samym kierunku. Przedmiot obrabiany spoczywa na podtrzymce i pod działaniem sił tarcia wykonuje ruch obrotowy. Jeden z walców wykonuje ruch w kierunku promieniowym (posuw wgłębny). Na walcach wykonany jest gwint wielokrotny, o takim samym skoku i zarysie jak gwint który chcemy uzyskać. Osie walców są do siebie i do materiału gwintowanego równoległe. Jednak oś materiału gwintowanego jest przesunięta w dół względem osi walców. Walcowanie wgłębne stosuje się do kształtowania dokładnych gwintów o dużych skokach i głębokich zarysach. Długość części gwintowanej jest ograniczona, nie można gwintować śrub z łbem.
Schemat walcowania wgłębnego:
1 - walce, 2 - podtrzymka, 3 – przedmiot gwintowany, e – przesunięcie osi przedmiotu, p – posuw wgłębny.
Walcowanie przelotowe:
Podczas walcowania przelotowego walce nadają przedmiotowi ruch śrubowy. Średnica podziałowa gwintu walca jest nieco inna niż średnica przy walcowaniu wgłębnym. Różnica kątów wzniosu powoduje wystąpienie osiowej składowej siły walcowania i przesuw przedmiotu obrabianego. Walec posiada część wejściową o stopniowo wzrastającej średnicy, co umożliwia uchwycenie przedmiotu. Na jego powierzchni nacięte są pierścienie o takim samym skoku i zarysie jak gwint który chcemy uzyskać. Walcowanie przelotowe stosuje się do walcowania gwintów średnio dokładnych o dużych długościach, można w tej metodzie gwintować śruby z łbem w odróżnieniu do metody wgłębnej. Schemat walcowania przelotowego dwoma walcami:
1 – walce, 2 – podtrzymka, 3 – przedmiot gwintowany, e – przesunięcie osi przedmiotu, p – posuw osiowy
wnioski:
Wady występujące podczas walcowania to : sierpowatość, zniekształcenia początku i końca materiału, rozwarstwienie materiału, falistość. Przy walcowaniu wzdłużnym przy pierwszym przewalcowaniu próbki zauważyliśmy poprawę gładkości materiału, jednak w kolejnych przejściach pojawiła się falistość i sierpowatość.
|
Menu
|