Nie obrażaj więc mojej inteligencji poprzez czynione na pokaz zaniżanie własnej.
5. LINIE WPŁYWU W USTROJACH STATYCZNIE WYZNACZALNYCH
SPOSÓB STATYCZNY 5.1 INFROMACJE OGÓLNE a konstrukcję działają obok obciążeń stałych jak na przykład ciężar własny również obciążenia, których położenie może ulegać zmianie. Takimi obciążeniami są miedzy innymi obciążenia użytkowe, technologiczne itp. Stad wynika potrzeba wyznaczania wielkości statycznych dla różnych usytuowań obciążeń zmiennych szczególnie, gdy chcemy wyznaczyć wielkości ekstremalne. Typowymi przykładami są mosty obciążone pojazdami, których położenie zmienia się oraz obciążenia belki suwnicowej zależne od położenia suwnicy itd. Stąd ważnym zagadnieniem praktycznym statyki budowli jest wyznaczenie linii wpływu wielkości statycznych, które pozwalają rozwiązywać problemy związane ze zmiennością położenia obciążenia. Linią wpływu wielkości statycznej Z (reakcji, sił przekrojowych jak momenty zginające, siły tnące i osiowe) nazywamy wykres (dokładnie wykres funkcji) ilustrujący zależność wielkości Z od położenia czynnej siły jednostkowej na ustalonym torze tej siły. Będziemy przyjmowali, że siła jednostkowa P=1 jest pionowa (w przypadku sił pod kątem wystarczy obrócić rysunek tak, aby siła była pionowa). Linią przerywaną zaznaczamy tor przesuwania się siły (rys. 5.1). Rys. 5.1 Można wyznaczać linie wpływu od jednostkowego momentu, ale nie będzie to przedmiotem niniejszego wykładu. Wymiar rzędnych linii wpływu ustalamy następująco: Stosujemy dwie metody wyznaczania linii wpływu: statyczną i kinematyczną. Wpierw zostanie przedstawiona metoda statyczna. Zanim przejdziemy do wyznaczania linii wpływu podamy ważne twierdzenie: N • dla układów statycznie wyznaczalnych wielkość statyczna jest liniową funkcją położenia siły jednostkowej dla ustalonej tarczy. Wynika to z faktu, że w równaniach równowagi występuje liniowa funkcja położenia siły jednostkowej. Stąd wynika twierdzenie: Linie wpływu wielkości statycznej dla ustrojów statycznie wyznaczalnych składają się z odcinków prostych. WNIOSEK 1 Linia wpływu wielkości statycznej dla każdej tarczy ustroju statycznie wyznaczalnego jest odcinkiem prostej. WNIOSEK 2 Dla każdej tarczy wystarczy wyznaczyć dwie rzędne linii wpływu dla dwóch różnych położeń siły jednostkowej. Rzędne te z reguły wyznaczamy w pewnych punktach charakterystycznych dla danego ustroju. 5.2 BELKI PROSTE PRZYKŁAD Belka swobodnie podparta. Linia wpływu V A określona jest powyższą zależnością. Można jednak ją wyznaczyć stawiając siłę w punkcie A otrzymując V A =1 oraz w punkcie B otrzymując V A =0 i następnie łącząc te dwie rzędne. Gdy siła stoi w punkcie A V B =0, gdy siła jest w punkcie B wtedy V B =1. Następnie otrzymujemy linię wpływu łącząc dwie rzędne. • W dalszej części wykładu z reguły linię wpływu wyznaczać będziemy wyznaczając rzędną w charakterystycznych punktach. Dla powyższej belki wyznaczyć linię wpływu (L.W.) momentu M α i siły tnącej T α w przekroju α - α . Linia wpływu momentu w przekroju α - α . Punktami charakterystycznymi są podpory A i B. Przekrój α - α dzieli belkę na dwie tarcze: (A- α )=1 ;( α -C)=2. Dla tarczy 1, gdy siła stoi nad podporą w punkcie A M α =0, a gdy stoi na „fajce” nad punktem B to M α =b. Dla tarczy 2, gdy siła stoi nad podporą w punkcie B M α =0, gdy na „fajce” nad punktem A to M α =a. Rzędne odkładamy po stronie włókien rozciąganych. Linia wpływu siły tnącej w przekroju c α – α Znakowanie sił tnących: Dla tarczy 1 = (A - α )siłę stawiamy w punkcie A, gdzie T α = 0 oraz na ”fajce” w punkcie B, gdzie T α = -1. Dla tarczy 2 = ( α - B) w punkcie A na „fajce”, gdzie siła tnąca T α = 1 oraz w punkcie B, gdzie T α = 0. WNIOSEK 1 Dla momentu w miejscu przekroju linia wpływu ma załamanie. WNIOSEK 2 Dla siły tnącej linia wpływu ma skok, a dwie sąsiednie gałęzie są równoległe. PRZYKŁAD Wspornik Linia wpływu V A V A – 1 = 0 V A = 1 Linia wpływu M A M A + 1*x=0 M A = -x Linia wpływu M α Dla 0 ≤ x ≤ a M α = 0 Dla a ≤ x ≤ l M α = -1*(x-a) Linia wpływu T α Dla 0 ≤ x ≤ a T α = 0 Dla a ≤ x ≤ l T α = 1 WNIOSEK Zauważmy, że linie wpływu momentów i sił tnących mają cechy charakterystyczne jak załamanie dla momentu i skok dla siły tnącej. PRZYKŁAD Belka z łyżwą Linia wpływu reakcji podporowej V B Σ M A =0 M A – 1*(L – x) = 0 M A = L – x Linia wpływu momentu M α Siła stoi nad podporą B M α = 0 Siła stoi w miejscu przekroju α - α V B = 1 oraz M α = 1*b Linia wpływu dla siły tnącej T α Gdy siła stoi na tarczy 1 wówczas V B = 1 oraz T α = - V B = - 1 Gdy siła stoi na tarczy 2 wówczas T α = - 1 + V B = 0 Y=0 V B – 1 = 0 V B = 1 Linia wpływu momentu M A Σ |
Menu
|