W21-SL-W07 - Leki stosowane w padaczce i w chorobie Parkinsona (Basia), Naika, stomatologia, Farmakologia, WYKŁADY

Nie obrażaj więc mojej inteligencji poprzez czynione na pokaz zaniżanie własnej.

Padaczka i choroba Parkinsona

 

Napady padaczkowe – nieprawidłowe wyładowania w korze mózgowej lub okolicy podkorowej.

 

Zaburzenia neurochemiczne prowadzące do nieprawidłowych wyładowań w neuronach mogą być związane z nasiloną transmisją aminokwasów pobudzających, kwasu glutaminowego i asparaginowego lub zmniejszoną transmisją hamującą układ GABA-ergiczny (zmiana przepuszczalności dla Na+, K+, Cl-, Ca++).

 

Terapia polega na zrównoważeniu mechanizmów pobudzających i hamujących, które są zaburzone u chorych.

Leki przeciwdrgawkowe mogą wpływać na transport Na+, Ca++, Cl-, zmieniając próg pobudliwości drgawkowej.

Mogą zmieniać stężenie kwasu GABA, blokować receptory NMDA dla neurotransmiterów pobudzających (kwas glutaminowy, asparaginowy).

 

I generacja:

§      Pochodne hydantoiny:

Fenytoina

§      Pochodne iminostilbenu:

Karbamzepina

§      Barbiturany:

Primidon

Fenobarbital (produkt metabolizmu primidonu)

§      Pochodne kwasu walproinowego:

Sól sodowa

Sól wapniowa

Sól magnezowa

Amid

§      Pochodne benzodiazepiny:

Klonazepam

Diazepam

Klobazam

Klorazepat

Lorazepam

§      Pochodne kwasu bursztynowego:

Etosuksymid

 

II generacja:

              Felbamat

              Lamotrygina

              Wigabatryna

              Gabapentyna

              Topiramat

              Progabid

              Tiagabina

              Loreklezol

Acetazolamid (może być stosowany; słabe działanie diuretyczne; stosowany też w jaskrze).

Różne mechanizmy działania:

§      Blokują napięciozależny kanał Na+:

Karbamazepina

Fenytoina

Kwas walproinowy

Lamotrygina

Gabapentyna

Felbamat

Topiramat

§      Blokują miejsce wiązania glicyny na receptorze NMDA:

Felbamat

§      Inhibitory receptora kainowego:

Topiramat

§      Hamują GABA -> nieaktywne związki:

Wigabatryna

Kwas walproinowy

§      Hamują wychwyt zwrotny GABA:

Tiagabina

§      Stymulują wiązanie GABA z receptorem GABA-A

Progabid

Topiramat

Benzodiazepiny

Fenobarbital

 

 

Fenytoina:

*    różne typy napadów padaczkowych

*    neuralgia nerwu V

*    arytmie

 

działania niepożądane:

*    przerost dziąseł (ale higiena -> brak przerostu)

*    oczopląs, zaburzenia widzenia

*    agresja, senność

*    pogorszenie pamięci

*    zaburzenia zachowania, omamy

*    uszkodzenia szpiku

*    niedokrwistość megaloblastyczna

*    nadmierne owłosienie nóg i pleców

 

interakcje:

*    leki zobojętniające zmniejszają wchłanianie fenytoiny z przewodu pokarmowego

*    fenobarbital, karbamazepina mogą zwiększać metabolizm i osłabiać działanie fenytoiny

*    izoniazyd, fenybutazon zmniejszają eliminację fenytoiny i mogą powodować wzrost stężenia i nasilenie działania.

 

Karbamazepina

*    napady ruchowe proste i uogólnione oraz toniczno-kloniczne

*    neuralgia nerwu V

*    choroba afektywna oporna na leczenie solami litu (również próby leczenia lamotryginą)

 

działania niepożądane:

*    zaburzenia żołądkowo-jelitowe

*    zawroty i bóle głowy

*    senność

*    zaburzenia świadomości

*    podwójne widzenie

*    niedokrwistość, leukopenia

*    żółtaczka zastoinowa

*    niewydolność nerek

*    powiększenie węzłów chłonnych

*    obrzęki

 

Kwas walproinowy:

*    napady pierwotne uogólnione

*    napady nieświadomości

*    młodzieńcza padaczka miokloniczna

*    powoduje wzrost stężenia GABA

 

działania niepożądane:

*    nudności, wymioty

*    uszkodzenie wątroby

*    trombocytopenie

*    spadek agregacji płytek krwi

*    obrzęki (?)

*    wypadanie włosów

 

Fenobarbital:

*    pochodna kwasu barbiturowego

*    napady częściowe i uogólnione toniczno-kloniczne

*    induktor enzymatyczny – aktywuje enzymy mikrosomalne wątroby

 

działania niepożądane:

*    senność

*    u dzieci może nasilić aktywność ruchową

 

Lewetiracetam:

*    mechanizm działania nieznany

*    leczenie skojarzone napadów częściowych lub częściowych wtórnie uogólnionych

*    wpływ na stężenie Ca++ w neuronach i częściowo hamuje prąd Ca++

*    działa u zwierząt

 

działania niepożądane:

*    senność/bezsenność

*    astenia

*    bóle głowy

*    jadłowstręt

*    depresja

*    zaburzenia emocjonalne

*    podwójne widzenie

*    wysypka skórna

*    biegunka

*    teratogennie u zwierząt

 

II generacja

 

Felbanat:

§      napady częściowe i uogólnione toniczno-kloniczne

§      ryzyko uszkodzenia szpiku; może prowadzić do anemii plastycznej (stosowany tylko, gdy inne leki są nieskuteczne)

 

Gabapentyna:

§      hamuje napady częściowe i częściowe wtórne uogólnione

§      podwyższa stężenie GABA w mózgu

§      wybiórczo blokuje napływ Ca++ do neuronów

 

działania niepożądane:

§      senność

§      zawroty głowy

§      wzrost masy ciała

 

Lamotripina:

§      szeroko stosowana

§      napady częściowe uogólnione toniczno-kloniczne

 

działania niepożądane:

§      alergie (wysypki skórne)

§      bóle, zawroty głowy

§      senność/bezsenność

 

Tiagabina:

§      napady częściowe wtórnie uogólnione

 

działania niepożądane:

§      bóle, zawroty głowy

§      osłabienie funkcji poznawczych

§      senność

§      nudności

 

 

Ogólne zasady leczenia:

Ø      jeden lek

Ø      jeśli nieskuteczny, to stopniowo odstawiamy włączając jednocześnie drugi lek, stopniowo zwiększając jego dawki

Ø      w czasie ciąży nie odstawiamy leku (mimo teratogenności)

 

 

Choroba Parkinsona

 

Defektem patobiochemicznym jest niedobór dopaminy w prążkowiu powstający na skutek uszkodzenia neuronów istoty czarnej lub dopaminergicznej drogi nigrostriatalnej.

 

Stwierdza się też zaburzenia aktywności innych układów neuroprzekaźnikowych:

Adrenergicznego

Cholinergicznego

Serotoninergicznego

GABAergicznego

Aminokwasów pobudzających.

 

Leki:

o       zmniejszają tempo rozwoju choroby

o       zmniejszają/usuwają objawy zespołu parkinsonowskiego

o       zapobiegają wystąpieniu (po kilku latach leczenia) późnych, ośrodkowych objawów niepożądanych

 

1.     leki zwiększające aktywność dopaminergiczną

2.     leki cholinolityczne

3.     inhibitory monoaminooksydazyB (IMAO-B)

4.     inhibitory katecholo-O-metylotransferazy (ICOMT)

 

 

1) leki zwiększają aktywność dopaminergiczną poprzez kilka dróg:

o       wzrost syntezy/biodostępności dopaminy

o       wzrost uwalniania dopaminy z zakończeń presynaptycznych

o       zmniejszenie wchłaniania zwrotnego

o       zahamowanie katabolizmu dopaminy, IMAO-B, ICOMT

o       podawanie agonistów receptorów D

 

Lewodopa:

Prekursor dopaminy (nie można podawać samej dopaminy, gdyż nie przechodzi przez barierę krew-mózg); może ulec dekarboksylacji do dopaminy.

Inhibitory dekarboksylazy: benserazyd, karbidowa.

 

Agoniści receptora D:

Bromokryptyna (najczęściej stosowana)

Lizurid

Pergolid

Ropinirol

Tergurid

Amantadyna (powoduje zwiększone uwalnianie endogennej dopaminy; hamuje działanie aminokwasów pobudzających; posiada słabe właściwości cholinolityczne)

 

IMAO-B:

Selegilina

Iazabemid

 

ICOMT:

Tolkapon

Entekapon

Nitekapon

 

 

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • alter.htw.pl
  • Powered by WordPress, © Nie obrażaj więc mojej inteligencji poprzez czynione na pokaz zaniżanie własnej.