ustawa prawo autorskie, III Semestr, Prawo autorskie i ochrona własności intelektualnej

USTAWA

z dnia 4 lutego 1994 r.

o prawie autorskim i prawach pokrewnych.*

(tekst jednolity)

Rozdział 1

Przedmiot prawa autorskiego

Art. 1. 1. Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o

indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości,

przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

2. W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1) wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie,

publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe),

2) plastyczne,

3) fotograficzne,

4) lutnicze,

5) wzornictwa przemysłowego,

6) architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne,

7) muzyczne i słowno-muzyczne,

8) sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne,

9) audiowizualne (w tym wizualne i audialne).

3. Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nie

ukończoną.

4. Ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności.

Art. 2. 1. Opracowanie cudzego utworu, w szczególności tłumaczenie, przeróbka, adaptacja,

jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa do utworu pierwotnego.

2. Rozporządzanie i korzystanie z opracowania zależy od zezwolenia twórcy utworu

pierwotnego (prawo zależne), chyba że autorskie prawa majątkowe do utworu pierwotnego

wygasły.

3. Twórca utworu pierwotnego może cofnąć zezwolenie, jeżeli w ciągu pięciu lat od jego

udzielenia opracowanie nie zostało rozpowszechnione. Wypłacone twórcy wynagrodzenie nie

podlega zwrotowi.

4. Za opracowanie nie uważa się utworu, który powstał w wyniku inspiracji cudzym utworem.

5. Na egzemplarzach opracowania należy wymienić twórcę i tytuł utworu pierwotnego.

Art. 3. Zbiory, antologie, wybory, bazy danych są przedmiotem prawa autorskiego, nawet

jeżeli zawierają nie chronione materiały, o ile przyjęty w nich dobór, układ lub zestawienie

ma twórczy charakter, bez uszczerbku dla praw do wykorzystanych utworów.

Art. 4. Nie stanowią przedmiotu prawa autorskiego:

1) akty normatywne lub ich urzędowe projekty,

2) urzędowe dokumenty, materiały, znaki i symbole,

3) opublikowane opisy patentowe lub ochronne,

4) proste informacje prasowe.

Art. 5. Przepisy ustawy stosuje się do utworów:

1) których twórca lub współtwórca jest obywatelem polskim lub

2) które zostały opublikowane po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

albo równocześnie na tym terytorium i za granicą, lub

3) które zostały opublikowane po raz pierwszy w języku polskim, lub

4) których ochrona wynika z umów międzynarodowych.

Art. 6. W rozumieniu ustawy:

1) utworem opublikowanym jest utwór, który za zezwoleniem twórcy został

zwielokrotniony i którego egzemplarze zostały udostępnione publicznie,

2) opublikowaniem równoczesnym utworu jest opublikowanie utworu na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej i za granicą w okresie trzydziestu dni od jego pierwszej publikacji,

3) utworem rozpowszechnionym jest utwór, który za zezwoleniem twórcy został

udostępniony publicznie.

Art. 7. Jeżeli umowy międzynarodowe, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, przewidują

dalej idącą ochronę, niż to wynika z ustawy, do nie opublikowanych utworów obywateli

polskich albo do utworów opublikowanych po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej

Polskiej lub równocześnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo opublikowanych po

raz pierwszy w języku polskim - stosuje się postanowienia tych umów.

Rozdział 2

Podmiot prawa autorskiego

Art. 8. 1. Prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

2. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono

na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w

jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

3. Dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego

zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku - właściwa organizacja zbiorowego

zarządzania prawami autorskimi.

Art. 9. 1. Współtwórcom przysługuje prawo autorskie wspólnie. Domniemywa się, że

wielkości udziałów są równe. Każdy ze współtwórców może żądać określenia wielkości

udziałów przez sąd, na podstawie wkładów pracy twórczej.

2. Każdy ze współtwórców może wykonywać prawo autorskie do swojej części utworu

mającej samodzielne znaczenie, bez uszczerbku dla praw pozostałych współtwórców.

3. Do wykonywania prawa autorskiego do całości utworu potrzebna jest zgoda wszystkich

współtwórców. W przypadku braku takiej zgody każdy ze współtwórców może żądać

rozstrzygnięcia przez sąd, który orzeka uwzględniając interesy wszystkich współtwórców.

4. Każdy ze współtwórców może dochodzić roszczeń z tytułu naruszenia prawa autorskiego

do całości utworu. Uzyskane świadczenie przypada wszystkim współtwórcom, stosownie do

wielkości ich udziałów.

5. Do autorskich praw majątkowych przysługujących współtwórcom stosuje się odpowiednio

przepisy Kodeksu cywilnego o współwłasności w częściach ułamkowych.

Art. 10. Jeżeli twórcy połączyli swoje odrębne utwory w celu wspólnego rozpowszechniania,

każdy z nich może żądać od pozostałych twórców udzielenia zezwolenia na

rozpowszechnianie tak powstałej całości, chyba że istnieje słuszna podstawa odmowy, a

umowa nie stanowi inaczej. Przepisy art. 9 ust. 2-4 stosuje się odpowiednio.

Art. 11. Autorskie prawa majątkowe do utworu zbiorowego, w szczególności do encyklopedii

lub publikacji periodycznej, przysługują producentowi lub wydawcy, a do poszczególnych

części mających samodzielne znaczenie - ich twórcom. Domniemywa się, że producentowi

lub wydawcy przysługuje prawo do tytułu.

Art. 12. 1. Jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego

pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z

chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy

o pracę i zgodnego zamiaru stron.

2. Jeżeli pracodawca, w okresie dwóch lat od daty przyjęcia utworu, nie przystąpi do

rozpowszechniania utworu przeznaczonego w umowie o pracę do rozpowszechnienia, twórca

może wyznaczyć pracodawcy na piśmie odpowiedni termin na rozpowszechnienie utworu z

tym skutkiem, że po jego bezskutecznym upływie prawa uzyskane przez pracodawcę wraz ...