uprawnienia KDR, Dokumenty-Pdf

Dz.U.92.54.259
ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 4 lipca 1992 r.
w sprawie zakresu i trybu korzystania z praw przez kierującego działaniem ratowniczym.
(Dz. U. z dnia 15 lipca 1992 r.)
Na podstawie art. 25 ust. 4 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr
81, poz. 351) oraz art. 21 ust. 4 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U.
Nr 88, poz. 400 i z 1992 r. Nr 21, poz. 86) zarządza się, co następuje:
§ 1.
1. Kierujący akcją ratowniczą lub innym działaniem ratowniczym prowadzonym przez jednostki
ochrony przeciwpożarowej jest uprawniony do zarządzenia:
1) ewakuacji ludzi z rejonu objętego działaniem ratowniczym w przypadku zagrożenia życia i zdrowia, w
szczególności gdy:
a) istnieje możliwość powstania paniki,
b) przewidywany rozwój zdarzeń może spowodować odcięcie drogi ewakuacyjnej,
2) zakazu przebywania w rejonie objętym działaniem ratowniczym osób postronnych oraz
utrudniających prowadzenie działania ratowniczego,
3) ewakuacji mienia, w szczególności gdy:
a) istnieje możliwość rozprzestrzenienia się pożaru lub innego zagrożenia,
b) usytuowanie mienia utrudnia prowadzenie działania ratowniczego,
4) prac wyburzeniowych oraz rozbiórkowych, w szczególności w sytuacjach:
a) zagrożenia ludzi, zwierząt lub mienia,
b) potrzeby dotarcia do źródeł zagrożenia w celu jego rozpoznania oraz ograniczenia wzrostu,
c) potrzeby użycia środków gaśniczych i neutralizatorów oraz odprowadzenia substancji
toksycznych,
d) potrzeby zapewnienia dróg dojścia i ewakuacji,
5) wstrzymania komunikacji w ruchu lądowym, w szczególności w celu:
a) zapewnienia właściwego ustawienia i eksploatacji sprzętu ratowniczego,
b) zapewnienia dróg komunikacyjnych na potrzeby działania ratowniczego,
c) eliminacji zagrożeń powodowanych przez środki komunikacji,
d) realizacji zadań określonych w pkt 1-4,
6) przyjęcia w użytkowanie, na czas niezbędny do działania ratowniczego, pojazdów, środków
technicznych i innych przedmiotów, a także ujęć wody, środków gaśniczych oraz nieruchomości
przydatnych w działaniu ratowniczym, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 24 ustawy z dnia
24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz 351),
7) odstąpienia od zasad działania uznanych powszechnie za bezpieczne, z zachowaniem wszelkich
dostępnych w danych warunkach zabezpieczeń, jeżeli w ocenie kierującego działaniem ratowniczym,
dokonanej w miejscu i czasie zdarzenia, istnieje prawdopodobieństwo uratowania życia ludzkiego, w
szczególności w przypadkach, gdy:
a)z powodu braku specjalistycznego sprzętu zachodzi konieczność zastosowania sprzętu
zastępczego,
b) fizyczne możliwości ratownika mogą zastąpić brak możliwości użycia właściwego sprzętu,
c) jest możliwe wykonanie określonej czynności przez osobę zgłaszającą się dobrowolnie.
2. Zarządzenia kierującego działaniem ratowniczym, o którym mowa w ust. 1, są decyzjami, którym
może być nadany rygor natychmiastowej wykonalności, w trybie przepisów Kodeksu postępowania
administracyjnego.
§ 2.
1. Kierujący działaniem ratowniczym jest uprawniony do żądania niezbędnej pomocy od instytucji
państwowych, jednostek gospodarczych i organizacji społecznych oraz od obywateli.
2. Udzielenie pomocy, o której mowa w ust. 1, może polegać na współdziałaniu w realizacji zadań
wymienionych w § 1 ust. 1 pkt 1-5, udostępnieniu nieruchomości, środków i przedmiotów, o których mowa
w § 1 ust. 1 pkt 6, albo na bezpośrednim wykonaniu wskazanych czynności.
3. Kierujący działaniem ratowniczym, zwracając się z żądaniem o udzielenie pomocy przez instytucje
państwowe, jednostkę gospodarczą, organizację społeczną, a także obywatela, jest obowiązany okazać
legitymację służbową albo legitymację stwierdzającą członkostwo lub zatrudnienie w jednostce ochrony
przeciwpożarowej.
§ 3.
1. Realizacja uprawnień określonych w § 1 i 2 następuje wyłącznie w okolicznościach
uzasadnionych stanem wyższej konieczności, przy czym:
1) do skorzystania z uprawnień określonych w § 1 ust. 1 pkt 1-5 wystarczające jest wydanie ustnego
polecenia, które należy potwierdzić na piśmie na żądanie zainteresowanego,
2) przyjęcie w użytkowanie, na czas niezbędny do działania ratowniczego, nieruchomości, środków i
przedmiotów, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 6, wymaga wydania pokwitowania określającego
istotne cechy przyjętego mienia; pokwitowanie podlega zwrotowi przy zwrocie mienia, a w razie
potrzeby sporządza się protokół zniszczenia lub uszkodzenia mienia.
2. Pokwitowanie powinno zawierać:
1) imię, nazwisko i stopień służbowy kierującego działaniem ratowniczym, a także określenie jego
jednostki organizacyjnej,
2) imię i nazwisko lub nazwę posiadacza mienia,
3) datę i godzinę przejęcia mienia a w odniesieniu do pojazdu - także markę, numer rejestracyjny oraz
wskazanie licznika zainstalowanego w pojeździe,
4) opis stanu przejmowanego mienia,
5) określenie miejsca i w miarę możliwości terminu zwrotu mienia,
6) podpisy kierującego działaniem ratowniczym oraz posiadacza mienia.
3. W przypadkach szczególnie uzasadnionych koniecznością natychmiastowego podjęcia czynności,
kierujący działaniem ratowniczym może odstąpić od wydania pokwitowania, poprzestając na ustnym
poinformowaniu posiadacza mienia o danych określonych w ust. 2 pkt 1 i 4.
§ 4.
1. O każdym wypadku skorzystania z uprawnień określonych w rozporządzeniu kierujący
działaniem ratowniczym informuje w raporcie swojego przełożonego.
2. Raport, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać:
1) imię, nazwisko i stopień służbowy kierującego działaniem ratowniczym, a także określenie jego
jednostki organizacyjnej,
2) określenie uprawnienia, z którego skorzystano,
3) szczegółowy opis wydarzeń uzasadniających skorzystanie z uprawnienia,
4) dane osób, od których kierujący działaniem ratowniczym zażądał udzielenia pomocy,
5) określenie ewentualnego uszczerbku na zdrowiu osób ewakuowanych albo udzielających pomocy lub
opis szkody materialnej w udostępnionym mieniu,
6) podpis sporządzającego raport.
§ 5.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

alter.htw.pl