|
Nie obrażaj więc mojej inteligencji poprzez czynione na pokaz zaniżanie własnej.
Warunki współpracy uzębień Przed zapoznaniem się ze stosowanymi zarysami zębów należy przeanalizować współpracę pary zębów i określić optymalne warunki dla prawidłowej współpracy przekładni. W czasie pracy zęby koła czynnego naciskają na zęby koła biernego, powodując jego ruch obrotowy. Stopa zęba koła czynnego styka się początkowo z wierzchołkiem zęba koła biernego, następnie punkt styku przemieszcza się wzdłuż zęba i zakończenie współpracy pary zębów następuje wówczas, gdy wierzchołek zęba koła czynnego przestaje stykać się z zębem koła biernego. Miejscem chwilowego styku zębów nazywa się punktem przyporu. Kolejne punkty przyporu tworzą linię, zwaną linią przyporu. Współpraca pary zębów odbywa się na odcinku tej lini, który określa się jako czynną linię przyporu.
Prawidłowa współpraca uzębień kół jest zapewniona, gdy: a) ruch z koła czynnego na bierne jest przenoszony równomiernie, czyli, gdy przez cały czas trwania cyklu współpracy pary zębów występuje nieprzerwany styk zębów(przypór). b) Przed zazębieniem się jednej pary zębów następna para jest w przyporze. c) Przełożenie jest niezmienne w czasie współpracy każdej pary zębów, a zatem gdy stosunek prędkości kątowych jest stały.
Może rys]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]
Prowadząc odpowiednie rozważania teoretyczne, można zbudować różne zarysy zębów, spełniające podane warunki. W praktyce przyjęto zarysy zębów oparte na wybranych krzywych: ewolwenickie i cykloidzie. W przekładniach stosowanych w budowie maszyn stosuje się pawie wyłącznie zęby o zarysie ewolwentowym.
Zarys cykloidalny- Cykloida to krzywa, którą zakreśla ustalony punkt okręgu toczącego się bez poślizgu po prostej.Zarys cykloidalny zęba można ogólnie scharakteryzować w ten sposób, zę powyżej koła tocznego zarys jest wypukły przez tzw. epicykloide a dolna –przez tzw. hipocykloidę.
Zarys ewolwentowy- Ewolwentą koła nazywa się krzywą, którą zakreśla ustalony punkt prostej toczącej się bez poślizgu po okręgu koła.Przy współpracy zębów o zarysie ewolwentowym linia przyporu jest linia postą. Ewolwentowa część zarysu zęba jest utworzona powyżej okręgu zasadniczego
Rys[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[
Długość czynnej linii przyporu wyznaczają punkty przecięcia linii przyporu z okręgami wierzchołków kół czynnego i biernego. Rozpatrując współprace dwóch zębów, można stwierdzić ze od chwili wejścia do wyjścia z przyporu ząb zakreśla łuk na kole tocznym, nazywanym łukiem przyporu. Stosunek długości łuku przyporu do podziałki na kole tocznym nazywa się liczba przyporu (wskaźnikiem przyporu : stopniem pokrycia). Ponieważ obliczanie długości łuku przyporu jest kłopotliwe, można określić liczbę przypory jako stosunek długości czynnej linii przyporu e do podziałki na kole zasadniczym Pb (b na być małe nieco pod P)
Wzor]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]
|
Menu
|