Ustroj samorzadu gospodarczego zawodowego i spóldzielczego, Politologia, Ustrój samorządu gospodarczego, zawodowego i spółdzielczego

2. Przedstaw definicję samorządu.

Samorząd możemy traktować jako wyraz decentralizacji administracji publicznej.  Samorząd jest działalnością administracji państwowej o charakterze lokalnym lub specjalnym do wykonywania przez związki publicznoprawne obdarzone władzą  na podstawie i w granicach ustaw państwowych. Samorząd to ustalony prawem zakres kompetencji  do zawiadywania własnymi sprawami. Są nie tylko związki lokalne o charakterze terytorialnym ale także związki specjalne nie związane z określonym kryterium.

3. Scharakteryzuj reprezentowane w nauce prawa administracyjnego teorie samorządu.

Przedstawicielem tej teorii są Otto von Gierke, Fritz Fleiner. Teoria zrodzona z rewolucji francuskiej. Podstawą teorii jest nauka w myśl której gminie przyznaje się szczególną rolę, gmina posiada samoistne prawo bytowe, prawo zupełnej swobody oraz prawo zarządzania swoimi sprawami  bez interwencji państwowej. Gmina jako związek jest niezależna od państwa i nietykalna przez państwo . Koncepcja ta opiera się na założeniu o istnieniu odrębnej osobowości prawnej stojącej poza państwowym porządkiem prawnym oraz na pojęciu iż istota samorządu polega na załatwieniu spraw wynikających z natury jednostki.

PAŃSTWOWA

Przedstawicielami tej teorii są Maurice, Nikołaj Korkunow, Rudolf Herman Herrnritt. W nauce polskiej przedstawicielem tej teorii był J. Panejko. Dopatrywał się on między samorządem a administracją państwową (centralną0 jedynie różnicy formalnej której należy szukać w systemie władz. Samorząd wg niego jest opartą na przepisach ustawy zdecentralizowaną administracją państwową wykonywaną przez lokalne organy niepodległe hierarchicznym organom i samodzielne w granicach ustawy i ogólnego porządku prawnego.

POLITYCZNA

Głównym przedstawicielem tej teorii był Rudolf von Gneist. Identyfikował on samorząd z administracją państwową wykonywaną przy pomocy honorowych urzędników, podkreślając niezależność urzędników samorządowych jako istotny sprawdzian samorządu. Dla Gneista istota samorządu leżała w bezpłatności czyli honorowości urzędników samorządowych. Teoria ta dopatruje się nie tyle rozwiązań prawnych ile pewnej myśli politycznej. Istotę samorządu widzi się tutaj albo w osobowym składzie organów samorządowych (honorowi urzędnicy) albo w udziale społeczeństwa w administracji publicznej.

4. Przedstaw definicję samorządu gospodarczego.

J. Hubert stwierdził że samorząd gospodarczy to samorząd zorganizowany na zasadach przedstawienia wspólnych, kolektywnych i osobistych  interesów osób należących do samorządu terytorialnego tym iż samorząd terytorialny łączy , organizuje ogół mieszkańców danego obszaru bez względu na ich interesy a samorząd gospodarczy zrzesza określone kategorie osób biorąc pod uwagę przede wszystkim ich kwalifikacje i interesy danych osób. Samorząd gospodarczy ma charakter nieterytorialny.

5. Scharakteryzuj genezę samorządu gospodarczego.

Mówiąc o genezie należy wskazać na dwa typy:

1)cechy rzemieślnicze – początki sięgają Xw na Zachodzie Europy. W Xw we Włoszech pojawiły się pierwsze organizacje cechowe, które początkowo nosiły nazwę ministeriów. Nieco później w Mediolanie, Wenecji a od XIIw w innych państwach Francji i Anglii. Powstanie cechów rzemieślniczych w Polsce przypada na wiek XIII. Rozwój rzemiosła wielkopolskiego przypada na wiek XIV, najstarsze statuty zachowane pochodzą z XVw. Były to organizacje przymusowe bardzo często inwigilujące w życie prywatne. W cechu byli skupieni przedstawiciele jednego zawodu. Każdy cech funkcjonował w oparciu o statut.

2)izby gospodarcze- początek łączy się z powstaniem interesu reprezentacji handlu. Krajem w którym się rozwinęły izby była Hiszpania. W IXw w Barcelonie utworzono związek kupiecki zajmujący się handlem morskim „Consulado deMar” . Pod wpływem Hiszpańskiej korporacji utworzono w 1485r w Antwerpii pierwszą w Europie izbę handlową. W 1590r w Marsylii powołano „Radę dla strzeżenia spraw handlowych” jako początek dla powstałej tamże w 1650r pierwszej francuskiej izby handlowej. Doświadczenia francuskie legły u podstaw tworzenia samorządu gospodarczego w Niemczech. Pierwsza izba handlowa powstała w 1850r w utworzonej  Prowincji Reńskiej. Geneza samorządu gospodarczego na ziemiach polskich sięga połowy XIXw. Pierwsze izby handlowe powstały w 1850r , były to trzy izby : w Krakowie, we Lwowie i w Brodach. Na ziemiach zachodnich pierwsza izba została utworzona w Poznaniu (1851r) izba przemysłowo handlowa. Do końca XIXw powstały jeszcze trzy : w Toruniu, Bydgoszczy i Grudziądzu.

6. Przedstaw klasyfikację samorządu.

Klasyfikacja I

1)samorząd terytorialny – takie związki publicznoprawne których działalność wykonywana jest wyłącznie w obrębie granic terytorialnych danego związku:

2)samorząd nieterytorialny – to związki których działalność publicznoprawna oparta jest na innym kryterium niż obszar.

Klasyfikacja II

1)samorząd powszechny – szersze ujęcie samorządu terytorialnego, takie ujęcie oznacza zasadniczy brak kryterium materialnego.

2)samorząd specjalny – samorząd nieterytorialny dotyczy tylko pewnej kategorii spraw lub osób, a więc nie jest działalnością powszechną. W ramach samorządu gospodarczego samorząd zawodowy.

Klasyfikacja III

1)samorząd zakładowy – grupa obywateli, która stanowi podstawę samorządu zakładowego np. samorząd uniwersytecki.

2)samorząd korporacyjny – opiera się na przymusowych związkach osób które wyodrębniają się ze względu na kryterium zamieszkania na danym obszarze czy wykonywania zawodu (sam. Terytorialny, sam. Specjalny)

Klasyfikacja IV

1)samorząd ogólnospołeczny wyraża się w systemie przedstawicielskich organów władzy państwowej

2)samorząd grup społecznych – wyraża się w funkcjonowaniu różnych samorządowych organizacjach grup społecznych, nie ma charakteru powszechnego i nie jest konieczny dla jego istnienia. Innymi słowy samorząd stowarzyszeniowy.

8. Scharakteryzuj działalność izb rolniczych w okresie międzywojennym.

Organami izby były : rada i zarząd na czele z prezesem. Radę tworzyli radcy z wyboru wybrani przez zgromadzenie wyborcze oraz przez społeczne organizacje rolnicze powołane przez ministra rolnictwa. Ogólna liczba radców z wyboru 20-70 osób. W skład izby mogli wchodzić nominaci  ministra rolnictwa, ale ich liczba nie mogła przekraczać 20%. Do rady izby mogli być wybrani przez zgromadzenie wyborcze osoby które ukończyły 30 lat, były właścicielami, dzierżawcami, użytkownikami lub kierownikami położonego w okręgu izby gospodarstwa rolnego bądź pracowali w dziedzinie rolnictwa. Wybory zarządzał wojewoda. Radcy wybierani byli na 6 lat, ale co 3 lata wymiana części rady. Radcy musieli być członkami organizacji które ich powołały. Rada była organem uchwałodawczym.

Organem wykonawczym był zarząd w skład którego wchodzili : prezes, wiec oraz 9 członków wybranych na 3 lata przez radę izby. Prezes miał najwyższe uprawnienia, stał na czele biura izby.

9. Rozwiązanie izb rolniczych po II wojnie światowej.

W wyniku reformy rolnej po IIw św struktura agrarna bardzo się zmieniła. Nie wszystkie izby funkcjonowały dobrze. Pojawił się Związek Samopomoc Chłopska, który powstał w grudniu 1944r. Postawiono postulat o likwidacji izb rolniczych a w efekcie przejście izb przez Związek Samopomoc Chłopska, który to związek był zdominowany przez PPR. Zadania jakie postawiono związkowi były inspirowane przez władze komunistyczne w Polsce. W 1946r zlikwidowano samorząd rolniczy na mocy dekretu Rady Ministrów o zniesieniu izb rolniczych. Dekret wszedł w życie na początku października 1946r. Majątek i zadania izb rolniczych zostały przekazane związkowi. Ostatecznie w 1946r izby rolnicze przestały istnieć i przez wiele lat nie wspominano o ich reaktywowaniu.

10. Wymień podstawowe działania izb rolniczych.

Przede wszystkim podniesienie rangi pracy na roli oraz wpływ na społeczno-ekonomiczny rozwój wsi polskiej, a w szczególności wymienić należy tutaj :

-prowadzenie działań na rzecz tworzenia rynku rolnego oraz poprawy warunków zbytu płodów rolnych i produktów rolnych

-podnoszenie kwalifikacji osób zatrudnionych w rolnictwie

-podejmowanie działań na rzecz rozwoju infrastruktury na wsi i w rolnictwie oraz poprawienie struktury agrarnej

-prowadzenie analiz kosztów opłacalności produkcji rolnej

-gromadzenie przetwarzanie i przekazywanie informacji gospodarczych na potrzeby producentów rolnych oraz innych podmiotów gospodarczych

-doradztwo w zakresie działalności rolniczej, wiejskiego gospodarstwa domowego oraz uzyskiwania przez rolników dodatkowych dochodów

działania na rzecz podnoszenia jakości środków i urządzeń stosowanych w działalności rolniczej oraz na rzecz  poprawy warunków pracy i bezpieczeństwa w rolnictwie

-działania na rzecz poprawy jakości produktów rolnych

-promowanie eksportu produktów rolnych

-inicjowanie działań mających na celu powoływanie i wspieranie zrzeszeń i stowarzyszeń producentów rolnych.

11. Wymień i scharakteryzuj organy samorządowe izb rolniczych.

WALNE ZGROMADZENIE

Do wyłącznej właściwości walnego zgromadzenia należy między innymi : -uchwalanie statutu

-wybór i odwoływanie zarządu oraz członków komisji rewizyjnej

-uchwalanie budżetu

-rozpatrywanie i zatwierdzanie sprawozdań zarządu i komisji rewizyjnej

-podejmowanie uchwał w sprawach majątku izby

-ustalanie wysokości składki członkowskiej.

Walne zgromadzenie powołuje spośród swoich członków komisje problemowe, których skład może być rozszerzony o ekspertów nie będących członkami walnego zgromadzenia z tym, że osoby te nie mogą stanowić więcej niż 50% składu komisji.

KOMISJA REWIZYJNA

Ciało pięcioosobowe, główne zadania:

-kontrola wykonywanych uchwał walnego zgromadzenia

-kontrola działalności finansowej izby

-składanie walnemu zgromadzeniu wniosku o udzielanie bądź  nie udzielenie absolutorium zarządowi izby

ZARZĄD

Wybierany jest spośród członków walnego zgromadzenia. W jego skład wchodzą : prezes, wiceprezesi i trzej członkowie. Do najważniejszych uprawnień zarządu należy:

-przygotowywanie projektów uchwał walnego zgromadzenia

-opracowywanie projektów budżetu i planu finansowego

-podejmowanie uchwał w sprawach zaciągania kredytów i innych zobowiązań finansowych.

Zarząd realizuje swoje zadnia przy pomocy biura izby. Na jego czele stoi dyrektor, który w stosunku do pracowników biura jest kierownikiem zakładu pracy w rozumieniu przepisów kodeksu pracy.

12. Omów zasady przeprowadzania wyborów do izb rolniczych.

Wybory przeprowadzane są na mocy rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej na wniosek Wojewody.

W momencie wyborów frekwencja musi przekroczyć 20%.

Działania przygotowujące wybory to: spis wyborców, zgłaszanie kandydatów, kampania wyborcza. Wybory przeprowadzane w dzień wolny od pracy, protokół z przeprowadzonych wyborów musi trafić od wojewody do Ministra Rolnictwa i Gospodarki  żywnościowej, który to Minister zwołuje pierwsze posiedzenie Walnego Zgromadzenia, a walne zgromadzenie wybiera organy izby, po czym następuje rozpoczęcie działalności izby. Okręgami wyborczymi będą obszary gmin do4 tyś ha 1 przedstawiciel, powyżej 4 tyś ha 2 przedstawicieli. Wybory przeprowadzane przez wojewódzką komisję wyborczą powołaną ze składu walnego zgromadzenia. W obrębie wyborczym komisje okręgowe. Kandydatów mogą zgłaszać osoby należy mieć co najmniej poparcie 50 członków izb.

13. Finansowanie izb rolniczych.

Od przyszłej kadencji podstawą finansowania będzie i jest 2-u procentowy odpis od podatku rolnego. Ponad to izby mogą czerpać przychody z majątku własnego, udziału w spółdzielniach, darowizn, zapisów, dotacji, opłat z tytułu usług świadczonych przez izby.

14. Zasady członkostwa w izbach rolniczych.

Ustawa z 14.12.1995r zakłada powszechne członkostwo w izbach rolniczych.. Wyróżniamy trzy kategorie osób :

1)podatnicy podatku rolnego (osoby fizyczne i prawne)

2)osoby fizyczne i prawne podatnicy podatku dochodowego z działów specjalnych podatków rolnych

3)członkowie rolniczych spółdzielni produkcyjnych posiadający wkłady gruntowe w swoich spółdzielniach.

16. Wymień i scharakteryzuj organy samorządowe izb przemysłowo-handlowych.

Wyróżniamy trzy organy :

ZEBRANIE PLENARNE

zwoływane raz na kwartał w trybie zwyczajnym, a w trybie nadzwyczajnym w następujących sytuacjach : - na żądanie ministra przemysłu i handlu, -na żądanie 1/3 członków zebrania plenarnego, - na żądanie zarządu izby. Zadania Zebrania plenarnego to : - przedstawienie władzą państwa projektów ustawodawstwa, wyrażanie opinii na wniosek władz,

-uchwalanie wewnętrznych aktów prawnych regulujących działalność organów izby

-podejmowanie decyzji w kwestiach majątkowych, uchwalanie i podział budżetu, zaciąganie zobowiązań, podział środków wypracowanych przez izby.

PREZYDIUM

na czele z prezesem – w skład wchodzi prezes i 4 wiceprezesów, kompetencje prezydium koncentrują się w odpowiedzialności zadań jakie przysługują zebraniu plenarnemu. Prezes odgrywa istotną rolę, czuwa nad uchwalaniem ustaw, reprezentuje izbę na zewnątrz.

SEKCJA

Poszczególne wspólnoty decydowały ile sekcji powołać. Najczęściej były dwie :

-sekcja handlowa – handel instytucje przewozowe, finansowe

-sekcja przemysłowa – przemysł, górnictwo. Sekcje mogły wypowiedzieć się w kwestiach poruszanych na zebraniu plenarnym. Na czele sekcji stali wiceprezesi.

17. Scharakteryzuj zasady przeprowadzania wyborów do izb przemysłowo – handlowych (przedwojennych).

Od 30 do 80 radców. Radcowie pochodzili z wyborów 2/5 przez ogół którym prawo wyborcze przysługiwało i 3/5 przez zrzeszenia gospodarcze. Radcę z nominacji ich liczba nie mogła przekroczyć 1/10 liczby radców z wyborów. Radcy z kooptacji ich liczba także nie mogła przekroczyć 1/10 liczby. Kadencja radców trwała 5 lat. Czynne prawo wyborcze przysługiwało po opłaceniu państwowego podatku przemysłowego 1)osobom fizycznym i prawnym które w okręgu izb samoistnie zajmowały się handlem i przemysłem 2)przedsiębiorstwom przemysłowym i handlowym istniejącym w okręgu izby jako  organizacji prawnej 3)przedsiębiorstwom przemysłowo handlowym które siedziby posiadały poza okręgiem danej izby ale posiadały filie. Bierne prawo wyborcze przysługiwało osobie która ukończyła 30 lat, a czynne osobie która ukończyła 25 lat. Prawa te nie przysługiwały: -upadłym dłużnikom, 2)osobom skazanym prawomocnym wyrokiem sądowym za przestępstwa pociągające za sobą utratę praw publicznych bądź obywatelstwa, praw honorowych lub prawa wykonywania zawodu.

18. Przedstaw podstawowe zadania izb przemysłowo – handlowych.

-zgłaszanie wniosków i udzielanie władzom uwag i spostrzeżeń na ich żądanie i z własnej inicjatywy,

-wyrażanie opinii o  projektach ustaw i ważniejszych rozporządzeniach, współdziałanie z władzami na ich żądanie lub żądanie przy  ich opracowaniu jak i przedstawianie rządowi własnych projektów i propozycji zmian z zakresu ustawodawstwa dotyczącego przemysłu, handlu lub rzemiosła

-popieranie rzemiosła, handlu, przemysłu poprzez tworzenie i utrzymanie odpowiednich instytucji i urządzeń np. instytucji badawczych, muzeów, wystaw, targów, biur informacyjnych i innych

-zakładanie, prowadzenie i popieranie we współpracy z władzami oświatowymi szkół zawodowych i dokształcających

-wyznaczanie osób  powoływanych  do wydawania opinii i stwierdzania stanu faktycznego oraz innych działań wymagających wiarygodności i znajomości rzeczy

-delegowanie przedstawicieli do utworzonych przez władze organów doradczych mających znaczenie dla dziedzin reprezentowanych przez izbę

-proponowanie kandydatów na stanowiska sędziów handlowych i rzemieślniczych

-tworzenie sądów podatkowych do rozstrzygania sporów wynikających ze stosunków przemysłowo – handlowo – rzemieślniczych.

19. Izby przemysłowo – handlowe po II w św.

Izby przemysłowo handlowe powstały w różnych rejonach kraju. Większość przemysłu i handlu została deportowana przez Niemców do Częstochowy co utrudniło działanie w celu reaktywowania izb przemysłowo handlowych w Poznaniu. Podstawa prawną po II w św. nawiązywała do ustawodawstwa przedwojennego (15.12.1927r). Przy reaktywowaniu uwzględniono inną kalkulację – instrukcję wydziału grup operacyjnych resortu gospodarki narodowej i finansów PKWN z września 1944r pt: Wytyczne organizacyjne dla przemysłu w Polsce w sprawie organizacji przemysłu i izb przemysłowo handlowych opierających swoje działania na przepisach z 1927r. W instrukcji tej stwierdzono że w Polsce izby przemysłowo handlowe są jednostką samorządu gospodarczego, ale że obejmują one wyłącznie przemysł i handel prywatny. Instrukcja wprowadzała nową strukturę kierowania sektorem przemysłu, nakazywała powołanie przy wojewódzkich  i powiatowych radach narodowych wydziałów przemysłowych których zadaniem było kierowanie całokształtem życia przemysłowego na danym rejonie. W 1950 izby przemysłowo handlowe zlikwidowano w ustawie z 7.3.1950 o  centralnym urzędzie drobnej wytwórczości. W ustawie tej stwierdzono że izby zostały zlikwidowane. Bezpośrednia likwidacja nastąpiła zarządzeniem Przewodniczącego Komisji Planowania Gospodarki z 23.04.1950r o likwidacji izb przemysłowo handlowych.

20. Samorząd gospodarczy w Polsce po 1989r.

Zmiany jakie nastąpiły w Polsce miały rzutować na wszystkie formy samorządów. Zaczęło się od samorządu terytorialnego ustawą z 8.3.1990 o samorządzie terytorialnym, 1998 reforma administracyjna. W Polsce... Nowy kształt administracji w Polsce : samorząd gminny, powiatowy, regionalny. Samorząd zawodowy zaczął odbudowywać swoje struktury po wojnie. Nowi rządzący przygotowali 4 ustawy:

1)o działalności gospodarczej z 23.12.1988r

2)o rzemiośle  z 22.03.1989r

3)o izbach gospodarczych z 30.05.1989r

4)o  samorządzie zawodowym niektórych podmiotów gospodarczych z 30.05.1989r

Ustawy określały funkcję samorządu    gospodarczego w Polsce. W ustawach dominowała dyskusyjna zasada – dobrowolności zrzeszania się samorządu. Zasada ta stworzyła stan organizacyjnego nieporządku. Wskazywano na 4 wady tej zasady :1)wprowadzenie zasady dobrowolności przynależności do izb gospodarczych -–izby nie są reprezentatywne dla środowiska gospodarczego

2)sposób powoływania izb gospodarczych w trybie inicjatywy założycielskiej –przepisy charakterystyczne dla stowarzyszeń

3)forma uzyskania osobowości prawnej poprzez wpis do rejestru izb gospodarczych

4)oparcie majątku izb gospodarczych na składkach członkowskich, zapiskach, darowiznach, spadkach, dochodów z własnej działalności (wszystkie te źródła nie są stabilnym, pewnym środkiem dofinansowania). W 1993r powstały ponownie dwa projekty ustaw dotyczące samorządu gospodarczego jeden poselski a drugi senacki. W marcu 1993 r projekt senacki, a w listopadzie 1993r projekt poselski, przygotowane przez dwa parlamenty. W 1996 r powstał projekt ustawy o samorządzie gospodarczym. Jednakże projekt powielał błędy poprzednich ustaw, miało na to wpływ  stosunek różnych środowisk które jedno z nich popierało samorząd obligatoryjny, a drugie dobrowolny.

21. Geneza i rozwój samorządu rzemieślniczego w Polsce (w XXw).

Geneza izb rzemieślniczych sięga przełomu XIX i XXw i związana jest z obszarem byłego zaboru pruskiego. Podstawa prawna izb rzemieślniczych to ustawa pruska z 1869r  w brzmieniu noweli z 26.06.1897r. Pierwszą izbę utworzono 1kwietnia 1900r w poznaniu i Bydgoszczy. Funkcjonowały one w oparciu o statut nadany im przez Ministra Przemysłu i Handlu 25.09.1899r. Powstałe po odzyskaniu niepodległości izby rzemieślnicze zarządzeniem komisariatu naczelnej władzy ludowej z 1919r na mocy którego zostały rozwiązane władze niemieckie i powołano polskiego komisarza. Kolejną ważną izbą była izba w Grudziądzu i w Katowicach.

19.07.1919r ustalono uchwałę o izbach rzemieślniczych która to ustawa nie weszła w życie przed wojną. W 1948r znowelizowano ją. Izby rzemieślnicze uzyskały bardzo duży wpływ na funkcjonowanie cechów, wprowadzono przymus cechowy, nie przeprowadzono wyborów do organów izb rzemieślniczych. W 1956 uchwalono zmianę do ustawy o izbach rzemieślniczych i związku izb rzemieślniczych.. Regulacja uchyliła ustawę przedwojenną. Izby zostały podporządkowane administracji państwowej, ogólną kontrolę przejął przewodniczący komitetu drobnej wytwórczości.. Izby nadzorowane były przez wojewódzką radę narodową. W 1972r uchwalono ustawę o wykonywaniu i organizacji rzemiosła. Regulowała ona kwestie definicji rzemiosła ale także poświęcona była samorządowi rzemiosła.

Zapisy tej ustawy obowiązywały  do marca 1989r. Następnie uchwalono ustawę która działa do dnia dzisiejszego- ustawa o rzemiośle z 22 marca 1989r. Członkostwo opiera się na pełnej dobrowolności.

22. Scharakteryzuj strukturę organizacyjną samorządu rzemieślniczego w Polsce obecnej.

Po roku 1989 zmiany ówczesne wpłynęły na podstawy prawne samorządu.

Samorząd działa w oparciu o ustawę z 22 marca 1989r o rzemiośle. Od strony strukturalnej samorząd niewiele się zmienił. Kompetencje przejął Związek Rzemiosła Polskiego. Organizacja samorządu rzemieślniczego tworzone z inicjatywy  członków na zasadzie dobrowolnej. Był to krok wstecz. W Polsce funkcjonuje 26 izb rzemieślniczych. Są one społecznością zawodową i gospodarczą . Posiadają osobowość prawną. Członkostwo w izbach : w skład wchodzą organizacje – cechy rzemieślnicze, natomiast cechy wchodzą w skład izb rzemieślniczych, a izby wchodzą w skład związku rzemiosła polskiego. Warunkiem przyjęcia jest złożenie deklaracji z prośbą do rady. Członkostwo ustaje na skutek : -wystąpienia, wykreślenia i wykluczenia. Korzyści z przynależności do izby rzemieślniczej to : pomoc, doradztwo, instruktarz inne usługi i świadczenia w ramach. Podczas przedstawicieli można uczestniczyć w pracach izby.

23.  Wymień organy samorządu izb rzemieślniczych. 

Organy samorządu izby :

WALNE ZGROMADZENIE

Jest najwyższym organem izb rzemieślniczych, zwoływane jest raz w roku przez radę. Rada może zwołać nadzwyczajne posiedzenie walnego zgromadzenia z własnej inicjatywy oraz na żądanie 1/3 zrzeszonych organizacji lub Związku Rzemiosła Polskiego. Zadania:

-ustalanie kierunków rozwoju rzemiosła i zrzeszonych organizacji na okresy roczne i wieloletnie

-ustalanie statutu izby i jego zmian

-wybieranie i odwoływanie prezesa izby, członków rady, odwoławczego sądu rzemieślniczego i komisji rewizyjnej

-udzielanie absolutorium prezesowi izby i członkom rady

-uchwalanie zasad gospodarki finansowej izby

-ustalanie zasad wysokości składek na wykonywanie zadań izby

-podejmowanie uchwał w sprawie rozwiązywania izby

RADA

W okresach między walnymi zgromadzeniami przedstawicieli jest najwyższym organem izby i posiada funkcje zarządzające i wykonawcze. Do zakresu działania rady należy mi. in.. :

-uchwalanie rocznych planów gospodarczo – finansowych

-podejmowanie uchwał w sprawach nabycia nieruchomości

-składanie walnemu zgromadzeniu sprawozdań ze swojej działalności

-podejmowanie uchwał w przedmiocie przyjmowania, wykreślania i wykluczania członków

-zatwierdzanie struktury organizacyjnej izby

-powoływanie i odwoływanie w głosowaniu tajnym dyrektora izby

ODWOŁAWCZY SĄD RZEMIEŚLNICZY

Rozpatruje odwołania od orzeczeń i postanowień sądów cechowych. Od  orzeczeń lub postanowienia sądu nie przysługują środki odwoławcze. Sąd składa się z 6 członków wybranych przez walne zgromadzenie przedstawicieli. Kandydaci do sądu powinni mieć za sobą co najmniej 3-letni okres działalności samorządowej.

KOMISJA REWIZYJNA

Składa się z przewodniczącego i 4 członków wybranych przez walne zgromadzenie. Zadaniem komisji jest kontrolowanie całokształtu działalności izby a w szczególności:

-okresowe badanie ksiąg i dokumentów finansowych

-badanie rocznych sprawozdań finansowych

-składanie sprawozdań walnemu zgromadzeniu przedstawicieli

-przedkładanie walnemu zgromadzeniu wniosków w przedmiocie udzielania absolutorium prezesowi izby i członkom rady.

Kadencja organów izb rzemieślniczych trwa 4 lata.

24.Przedstaw podstawowe zadania izb rzemieślniczych.

-reprezentowanie wobec organów administracji państwowej samorząd rzemieślniczy oraz innych instytucji całego środowiska

-udzielanie organizacją będącym członkami izby pomocy instruktażowej, doradczej w zakresie prawnym, organizacyjnym, podatkowym, finansowym i ekonomicznym.

-organizowanie kursów, seminariów szkoleń

-czuwanie nad szkoleniem uczniów i  otaczanie ich opieką

-organizowanie egzaminów i wydawanie zaświadczeń potwierdzających nabyte kwalifikacje

- organizowanie i prowadzenie działalności społeczno wychowawczej, kulturalnej i zawodowej.

25.Samorząd gospodarczy w Europie współczesnej.

Przyjęły się dwa modele funkcjonujące we współczesnej Europie:

1)model dobrowolny, charakteryzują się dobrowolnym przynależeniem do izb gospodarczych. Przykładem są Brytyjskie Izby Gospodarcze. Przedsiębiorcy mogą dobrowolnie zrzeszać się w izbach gospodarczych. Izby nie wykonują żadnych zadań publicznych. Na szczeblu krajowym jest Brytyjska Izba Gospodarcza, która skupia obecnie 61 izb regionalnych i zrzesza ok. 126 tyś przedsiębiorców brytyjskich. Są to przedsiębiorstwa do różnej wielkości i potencjale. Główną rolę odgrywa departament polityczny, który pośredniczy pomiędzy środowiskami gospodarczymi a członkami polityki państwowej. Finansowanie -–budżety opierają się na składkach które nie zapewniają stabilności materialnej. Dlatego ważnym zadaniem było dofinansowywanie izb brytyjskich, które odbywa się drogą pośrednią i bezpośrednią. Przykładem pomocy bezpośredniej jest zwracanie przedsiębiorcom przez departament handlu i przemysłu części kosztów poniesionych np. w związku z wystawami na targach. Departament przemysłu i handlu zapewnia pełną komputeryzację i dostęp do istotnych informacji gospodarczych. Pośrednią drogą jest np. działanie rządu polegające na udzielaniu dotacji rządowych tylko członkom izb.

2)model  obligatoryjny doświadczenia niemieckie i austryjackie. W Austrii izby samorządu gospodarczego mają status związku publiczno – prawnego. Izby nie są podporządkowane administracji państwowej. Zadania izb austryjackich to zadania własne i zadania zlecone. Własne to reprezentowanie i ochrona interesów swoich członków, mają poważny wpływ na kształtowanie ustawodawstwa prawnego. Zadania podejmowane są przez trzy grupy : samorząd administracyjny, samorząd gospodarczy i związki zawodowe (kooperacyjne podejmowanie decyzji). Izby wykonują funkcje o charakterze publicznym np. wydawanie określonych świadectw. Poza zadaniami własnymi izby wykonują zadania zlecone :

organizacja procesu kształcenia zawodowego.. Izby zrzeszają ok. 300 tyś przedsiębiorców, którzy zatrudniają ok. 3 mln pracowników. Struktura organizacyjna: szczebel federalny i szczebel krajowy. Władze wybierane są w systemie demokratycznym. Finansowanie opiera się na obligatoryjnych składkach płaconych wraz z podatkiem.

26.Geneza i rozwój samorządu zawodowego.

Samorząd zawodowy pojawił się w II połowie XIXw. Powstanie i rozwój samorządu zawodowego związane jest z kształtowaniem się społeczeństwa obywatelskiego. Chodziło o ochronę zawodu które ze względu na dobro społeczne wymagają najwyższych kwalifikacji zawodowych i etycznych (główna przesłanka powstania samorządu zawodowego). Samorząd zawodowy ma charakter związku publiczno prawnego, nie działa na własną korzyść a reprezentuje określone grupy. Powstanie samorządu zawodowego –związki publiczno prawne mogą być tworzone wyłącznie w trybie ustawowym. Inicjatywa leży zawsze po stronie ustawodawcy. Członkostwo jest obligatoryjne. Państwo powinno mieć wpływ na funkcjonowanie związków publicznoprawnych. Wszystkie te cechy kształtują samorząd zawodowy.

28. Przedstaw definicję samorządu zawodowego.

Samorząd zawodowy to organizacyjna forma zrzeszania się osób wykonujących ten sam zawód, której celem jest mi. in. Reprezentowanie ich interesów wobec władz państwowych, doskonalenie zawodowe nad etyką wykonywania zawodu oraz ochrona socjalna tychże osób, a także realizowanie szeregu zadań typowych dla związków publicznoprawnych, posiadających prawo wykonywania danego zawodu. Należy podkreślić że właśnie publicznoprawny zakres działań samorządu decyduje o jego istocie i wyróżnia je spośród organizacji o charterze typowo zrzeszającym.

29. Wymień organy samorządowe izby adwokackiej i scharakteryzuj jeden z nich.

Organami izb są :

ZGROMADZENIE IZBY

Składa się z adwokatów wykonujących zawód i delegatów pozostałych adwokatów. Zwoływane jest raz w roku przez okręgową radę adwokacką. Zakres działania zgromadzenia izby:

-wybór delegatów na Krajowy Zjazd Adwokatury

-wybór dziekana, prezesa sądu dyscyplinarnego, przewodniczącego komisji rewizyjnej

-uchwalenie budżetu izby i ustalenie wysokości składek rocznych na potrzeby izby

-określanie min i max liczby członków izby adwokackiej

-rozpatrywanie i zatwierdzanie corocznych sprawozdań z działalności okręgowej rady adwokackiej

-zatwierdzanie zamknięć rachunkowych i udzielanie ORA absolutorium.

Nadzwyczajne zgromadzenie zwołuje się na żądanie Prezydium NRA, ORA, Komisji Rewizyjnej, lub 1/3 członków izby.

OKRĘGOWA RADA ADWOKACKA

Składa się z dziekana, 5-15 członków, 2-4 zastępców członków. Wybiera ze swego grona 1 lub2 wice dziekanów, sekretarza, skarbnika i rzecznika dyscyplinarnego, którzy łącznie z dziekanem stanowią prezydium rady. Do zakresu działań należy:

-występowanie do organów rejestrowych lub ewidencyjnych z wnioskiem o wszczęcie postępowania o wykreślenie z rejestru lub ewidencji podmiotu prowadzącego działalność w zakresie pomocy prawnej niezgodnie z przepisami ustawy

-może zawiesić w czyn...