wersja mini technologia B.K, Sem V, Technologia robót budowlanych, Egzamin

1.  Rodzaje harmonogramów

a) dyrektywne – Ten rodzaj harmonogramu sporządzamy na etapie zapytania ofertowego. Opieramy się na informacjach dostarczonych przez klienta, takich jak: rozpoczęcie projektowania/budowy, zakończenie projektowania/budowy, rozpoczęcie i finał pracy nad poszczególnymi obiektami w ramach realizowanej inwestycji, osiągnięcia określonych etapów spełnianego zadania np. rozpoczęcia poszczególnych robót. Już ten rodzaj harmonogramu zawiera wiążące terminy, stąd nazywany jest harmonogramem dyrektywnym.

b) ogólny – Ten rodzaj harmonogramu przeznaczony jest do celów budowlanych. Składa się zwykle z zestawienia analitycznego (obliczeń podstawowych elementów organizacji budowy) oraz graficznego przebiegu robót. Zestawienie analityczne wykonujemy opierając się o kosztorys.

c) szczegółowy – Ten rodzaj harmonogramu sporządzamy na podstawie harmonogramu ogólnego. Przedstawiamy tutaj rodzaje robót, zatrudnienie, zużycie materiałów, sprzętu, przepływy finansowe itp. Jest to harmonogram określający krótki przedział czasu np. tydzień, miesiąc
2.  Opisać ścieżkę krytyczną / drogę krytyczną
Droga krytyczna – jest to najdłuższy trwający ciąg czynności( procesów ) miedzy zdarzeniem początkowym i końcowym całego przedsięwzięcia . Wydłużenie czasu ,którejkolwiek z czynności należących do tego ciągu wydłuży czas realizacji całego przedsięwzięcia  . Czynności należące do drogi krytycznej nie mają zatem zapasów czasu ścieżki krytycznej. Ścieżka krytyczna - w teorii ciąg takich zadań (podzadań projektu), że opóźnienie któregokolwiek z nich opóźni zakończenie całego . Ścieżka krytyczna jest trwającym najdłużej ze wszystkich możliwych ciągów ułożonych zadań takich, że każde następne nie może się rozpocząć, dopóki poprzednie się nie skończy
3.   Podać podstawę określenia wydajności dla R-G i M-G

Proces normowania ilościowego nazywa się normowaniem, a w jego wyniku powstają normy nakładów zawarte w Katalogach Nakładów Rzeczowych. KNR określają trzy rodzaje nakładów: · Normy pracy ludzi · Normy pracy maszyn

· Normy materiałowe Normy pracy określają czas pracy zespołu lub pojedynczego pracownika na wykonanie jednej jednostki produkcji według

określonej technologii i w przeciętnych warunkach. W praktyce nakłady pracy oblicza się na podstawie obserwacji ze wzoru:

Nc= Łączny czas wykonywania całej produkcji/ilość wykonywanych  jednostek

Jednostka pomiaru jest roboczogodzina( r-g)

Normy pracy maszyn ustala się w podobny sposób jak normy pracy ludzi. Jednostką pomiaru pracy maszyn jest  maszynogodzina m-g

Roboczogodzina (osobogodzina) – jednostka miary . Najbardziej poprawnie oznacza się ją rg., choć dopuszczalne są również inne formy. Wyraża ona normę ilościową wykonania przez jednego , w czasie , określonego zakresu robót. Normę tę określa się w odniesieniu do wybranej obmiarowej danej roboty. Liczba roboczogodzin przypadających na jednostkę obmiarową danego rodzaju robót wyznacza się w następującymi sposobami lub z następujących źródeł:

baza normatywna, w tym katalogi normowe takie jak

KNR,= katalog nakładów rzeczowych

KSNR,= katalog scalonych nakładów rzeczowych

KNNR, = kosztorysowe normy nakładów rzeczowych

KNP= katalog norm pracy

i inne, wraz z wydanymi dodatkami i uzupełnieniami; dostępne są w formie , bądź są dostarczane wraz z komputerowymi przeznaczonymi do kosztorysowania bądź harmonogramowania,

przez ,

przez lub ,

analiza indywidualna.

Źródłem informacji o normach pracy jest Katalog Norm Pracy (KNP), który jest

podręcznikiem technicznym zawierającym normy pracy na roboty budowlane
4.       Co to jest przedmiar robót i podstawa przygotowania.

Przedmiar robót jest to opracowanie zawierające opis robót w kolejności technologicznej ich wykonania, z podaniem ilości jednostek przedmiarowych robót wynikających z dokumentacji projektowej oraz podstaw do ustalenia cen jednostkowych robót lub nakładów rzeczowych (nr katalogu, tablicy i kolumny). Przedmiar robót stanowi podstawę do sporządzenia kosztorysów obliczania wartości budowy (inwestycji) przed jej rozpoczęciem. Prawidłowość lub wadliwość wykonania przedmiaru

robót przesądza o prawidłowości lub wadliwości kosztorysu.

Opracowanie przedmiaru robót powinno zawsze składać się z: 1) karty tytułowej; 2) spisu działów przedmiaru robót; 3) tabeli przedmiaru robót.

Podstawy sporządzania przedmiaru robót

Przedmiar robót sporządza się na podstawie projektu budowlanego i projektu technologicznego, w oparciu o założenia i zasady przedmiarowania zamieszczone

w katalogach nakładów rzeczowych w odniesieniu do poszczególnych rodzajów robót budowlanych.
5. Opisać pojęcie działki roboczej
Działka robocza to logicznie wyodrębniona część obiektu budowlanego, w którym maję być realizowane określone ciągi robót budowlanych. Obiekt budowlany dzielony jest na kilka (lub więcej) takich działek o podobnym zakresie robót.Takie wyodrębnienie dokonuje się na etapie planowania realizacji budowy lub robót budowlanych, celem podziału inwestycji na mniejsze części, umożliwiającego zaplanowanie realizacji całego obiektu według równomiernej metody wykonania robót
6.Metoda kwadratów:
Przy robotach powierzchniowych objętość mas ziemnych oblicza się najczęściej metodą kwadratów. W tym celu teren przyszłych robót ziemnych pokrywa się siatką niwelacyjną. Następnie ustala się jak teren ma zostać ukształtowany i dla wszystkich punktów siatki (wierzchołków kwadratów) oblicza się rzędne robocze, odejmując od rzędnych terenu przed ukształtowaniem rzędne terenu po ukształtowaniu (rzędne niwelety).
Rzędne robocze znajdujące się po­wyżej powierzchni niwelety (wykopy) przyjmuje się jako dodatnie, a znajdujące się poniżej (nasypy) jako ujemne
Jeżeli podstawy  graniastosłupów  znajdują się  całkowicie w grani­cach wykopów  lub nasypów  (rys.   2.5),   to  ich objętość  oblicza się  ze wzoru:VW                lub              Vn = a2 • (HN – HS) [m3]
gdzie a    - długość  boku kwadratu  [m],
HN = - średnia rzędna terenu w  środku kwa­dratu [m],
HS -  średnia rzędna niwelety w  środku kwadratu [m]. Obliczenie powyższe najlepiej wykonać   jest w  formie  tabela­rycznej
7.Metoda trójkątów
Obliczanie objętości robót ziemnych przy wyrównaniu terenu metodą trójkątów sto­suje się w przypadku wymaganej większej dokładności obliczeń.I - obliczenia objętości wykopu, jak i nasypu, jeśli podstawy znajdują się całkowicie bądź w strefie wykopu, bądź w strefie nasypu tzw. graniastosłupy „czyste”.V = 1/6 a2 (h1+h2+h3)       (1)
Objętości graniastosłupów trójkątnych „mieszanych", tj. takich, gdzie jednocześnie występuje i wykop i nasyp obliczamy:Określamy różnicę Vr między objętością nasypów i wykopów (lub odwrotnie) ze wzoru (1), uwzględniając znak (+) lub znak (—) dla rzędnych roboczych:
V =1/6 a2 (h1+h2+h3)       (1)
Określamy objętość Vn nasypów (lub wykopów) w części ostrosłupa AGHD odpowiadają­cego części nasypowej graniastosłupa (rys. 2). ze wzoru (2):           (2)

 przy czym wielkości h1 h2, h3 wstawia się do wzoru jako liczby bezwzględne.

Mając objętość nasypów Vn (wykopów) i różnicę Vr między wykopami i nasypami (lub odwrotnie) określamy wielkość Vw wykopów (nasypów) przez odjęcie algebraiczne wielkości Vr i Vn (Vw):

       Vw  = Vr - Vn        lub     Vn  = Vr – Vw                   (3)

8. Opisać pojęcie nadmiar i zwałka
Nadmiar – różnica pomiędzy objętością masy ziemnej wykopu i nasypu. Nadmiar mamy w chwili gdy objętość masy ziemnej wykopu jest większa od objętości nasypu. Nadmiar jest wywożony na zwałkę lub jest niwelowany za pomocą koparek, walców itp.
Zwałka – miejsce zsypywania nadmiaru ziemi, do którego na ogół doprowadzona jest droga poza drogami publicznymi, bezpośrednio z placu budowy
9.       Wymienić maszyny i urządzenia służące do przemieszczania mas ziemnych. przemieszczanie mas ziemnych za pomocą zgarniarek, spycharek, równiarek, ładowarek jednonaczyniowych
10.   Wymienić maszyny i urządzenia służące do zagęszczania mas ziemnych.Formowanie nasypów i zagęszczanie mas ziemnych za pomocą maszyn zagęszczających: walców statycznych, wibracyjnych, zagęszczarek i ubijaków
11.   Opisać technologie wzmacniania nasypów geosyntetykami  -geosiatki.
Geosyntetyk – materiał o postaci ciągłej, wytwarzany z wysoko spolimeryzowanych włókien syntetycznych jak polietylen, polipropylen, poliester, charakteryzujący się m.in. duŜą wytrzymałością oraz wodoprzepuszczalnością. Geosiatka – płaska struktura w postaci siatki, z otworami znacznie większymi niŜ elementy składowe, z oczkami połączonymi (przeplatanymi) w węzłach lub ciągnionymi Geosyntetyki układa si_ zwykle wzdłu_ nawierzchni, z poprzecznym zakładem pasm co najmniej 50 cm, ewentualnie ł_cz_c pasma. W przypadku układania w poprzek nawierzchni zakład pasm powinien wynosi_ co najmniej 50 cm. Zasypk_ układa si_ od czoła. Niedopuszczalny jest ruch bezpo_rednio po geosyntetykach. Warstw_ kruszywa zag_szcza si_ do wymaganego, mo_liwego do uzyskania, wska_nika zag_szczenia
12.   Opisać technologie wzmacniania nasypów geosyntetykami  -geowłókniny.
Geowłókniny układa się zwykle wzdłuŜ ...