|
Nie obrażaj więc mojej inteligencji poprzez czynione na pokaz zaniżanie własnej.
warrant Warrant jest uproszczoną opcją. Posiadacz warrantu ma prawo do uzyskania, zaś wystawca warrantu obowiązek do realizacji zobowiązania w określonym terminie i na określonych warunkach, wyznaczanych w odniesieniu do z góry ustalonej ceny umownej instrumentu, na którym został oparty warrant (tzw. aktyw bazowy). Od opcji warrant odróżnia się tym, że jego emitentem (wystawcą) jest jedna określona osoba prawna (czyli inwestor nie może zajmować pozycji krótkiej), a liczba emitowanych sztuk jest ściśle określona. Posiadacz warrantu może wykonać warrant, tj. otrzymać świadczenie (co skutkuje umorzeniem warrantu). emitentami są najczęściej instytucje finansowe. Inwestor może nabyć warrant kupna lub sprzedaży, dzięki czemu zyskuje prawo (ale nie obowiązek) odpowiednio kupna lub sprzedaży instrumentu bazowego po z góry określonej cenie wykonania i w określonym terminie (przy czym - jak wspomnieliśmy - dostawę może zastąpić rozliczenie pieniężne). Inwestor nie musi oczywiście czekać do wygaśnięcia warrantu, może go sprzedać wcześniej na giełdzie.
Warranty określa się jako zbywalne prawa do: · nabycia od emitenta (warrant kupna) lub zbycia emitentowi (warrant sprzedaży) w określonym terminie instrumentu bazowego po cenie wykonania, lub · żądania zapłaty w określonym terminie kwoty proporcjonalnej do różnicy pomiędzy ceną instrumentu bazowego i ceną wykonania warrantu, lub · objęcia akcji przyszłych emisji emitenta po cenie wykonania (warrant subskrypcyjny).
Warranty zaliczamy do grupy instrumentów pochodnych, co oznacza, że jego wartość zależy od wartości instrumentu bazowego. Dla nabywcy warrantu kupna korzystny jest wzrost ceny instrumentu bazowego ponad cenę wykonania, ponieważ ma on prawo do kupna instrumentu bazowego po niższej od niej ceny wykonania. Dla nabywcy warrantu sprzedaży korzystny jest spadek ceny instrumentu bazowego, ponieważ ma on prawo do jego sprzedaży po wyższej od niej cenie wykonania.
Rodzaje Warrantów Subskrypcyjny Spółka może emitować papiery wartościowe imienne lub na okaziciela uprawniające ich posiadacza do zapisu lub objęcia akcji, z wyłączeniem prawa poboru. Warranty subskrypcyjne mogą być emitowane w celu podwyższenia kapitału zakładowego. Uchwała o emisji warrantów subskrypcyjnych powinna określać kto uprawniony jest do ich objęcia, cenę emisyjną lub sposób jej ustalenia (gdy warranty subskrypcyjne będą emitowane odpłatnie), liczbę akcji przypadającą na jeden warrant subskrypcyjny, a także termin wykonania prawa z warrantu (nie dłuższy niż 10 lat). Warranty subskrypcyjne wykorzystywane są w praktyce np. w ramach programów motywacyjnych dla kadry menadżerskiej lub pracowników. Na rynkach zachodnich warranty emitowane są zwykle wraz z obligacją, upoważniając nabywcę do zakupu określonej liczby akcji emitenta, po ustalonej cenie (która zwykle jest wyższa niż w dniu emisji).W takim wypadku warranty stanowią rodzaj zachęty, zwiększając atrakcyjność papierów dłużnych.
Warranty opcyjne Mogą one być emitowane przez banki oraz inne instytucje finansowe, na akcje spółek znajdujących się w obrocie publicznym. Warranty opcyjne różnią się od opcji tym, że podlegają procesowi emisji, natomiast opcje powstają w momencie zawarcia umowy.
Wyróżnia się dwa rodzaje warrantów (podobnie jak opcji): · "kupna" (call") " dający nabywcy prawo odpowiednio do kupna aktywu bazowego po cenie umownej lub świadczenia pieniężnego, gdy cena bieżąca tego aktywu jest wyższa od umownej, · "sprzedaży"("put") dający nabywcy prawo odpowiednio do sprzedaży aktywu bazowego po cenie umownej lub świadczenia pieniężnego, gdy cena bieżąca tego aktywu jest niższa od umownej.
Warranty umożliwiają zyski zarówno przy wzroście (warranty kupna), jak i spadku (warranty sprzedaży) ceny aktywu bazowego, stanowiąc atrakcyjny instrument zarówno spekulacji, jak zabezpieczenia wartości posiadanych aktywów. Inwestor płaci jedynie cenę nabycia warrantu i nie pobiera się od niego żadnych zabezpieczeń. Warranty dobrze komponują się w mechanizmy rozliczeniowe przewidziane dla akcji. Cena realizacji warrantów: Ustala się ją zazwyczaj na nieco wyższym poziomie od bieżącego kursu akcji. Zwykle jest to 15-20 procent, np. Jeżeli warrant upoważnia do nabycia akcji po cenie 50 dolarów za jeden udział, a obecna jej cena to 40 dolarów wówczas warrant nie posiada wartości samoistnej ang. intristic value. Jeśli cena akcji wzrośnie do 70 dolarów posiadacz może zrealizować warranty po 50 dolarów za sztukę, uzyskując w efekcie pewien zysk na każdej akcji. Jeżeli cena realizacji jest wyższa aniżeli kurs akcji w takim przypadku posiadacze warrantów nie dokonają zamiany na akcje. Spółki wskazują, jaką liczbę akcji można nabyć za jeden warrant. Ze względu na terminy wykonania rozróżnia się warranty typu: · amerykańskiego dające nabywcy prawo uzyskania od wystawcy wypłaty świadczenia w całym okresie notowania warrantu, · europejskiego dające nabywcy prawo uzyskania wypłaty świadczenia jedynie w dacie zakończenia okresu notowania warrantu (dacie wygaśnięcia), · atlantyckiego (bermudzkiego) dające nabywcy prawo uzyskania wypłaty świadczenia w określonych przez wystawcę terminach. Nabywca warrantu może: 1. odsprzedać warrant na rynku, 2. zażądać wykonania warrantu typu amerykańskiego (w dowolnym dniu obrotu) lub atlantyckiego (tylko w ściśle określonych terminach), o ile w dniu zgłoszenia żądania została wyznaczona cena aktywu bazowego, 3. utrzymać warrant do daty wygaśnięcia i: o uzyskać świadczenie w trybie automatycznej wypłaty w przypadku warrantów rozliczanych pieniężnie, o przedstawić warrant do wykonania w przypadku warrantów z dostawą instrumentu bazowego lub warrantów subskrypcyjnych, o odstąpić od żądania realizacji zobowiązania przez wystawcę (w przypadku warrantów rozliczanych pieniężnie odstąpić od wypłaty zobowiązania, mimo iż w dacie wygaśnięcia świadczenie przysługuje np. gdy posiadacz uzna, że opłaty manipulacyjne lub podatki czynią uzyskanie świadczenia nieopłacalnym).
Warranty na giełdzie |
Menu
|