walerka1, praca socjalna

Zofia Stelmaszczuk

„Dwie wersje progresywizmu – Mary Richmond i Jane Addams”

1. Buffalo 1877

a) Towarzystwo Organizacji Dobroczynności (COS)

b) Profesjonalna pomoc osobom potrzebującym

- wiele restrykcji (rejestracja, badania sytuacji, zasługiwanie na pomoc) (uważano, że stałe świadczenia doprowadzą do uzależnień) (przekonanie, że potrzebujący są winni)

- problemy opisane w kategoriach

i. defekty moralne

ii. słabości

iii. Zaburzenia charakteru

- „naukowa dobroczynność”

2. 1889 - Richmond dochodzi do COSu

a) Profesjonalizacja pracy socjalnej

b) Wypracowanie podejścia social case work

c) Podręczniki: „Friendly visiting among the poor”, „Social diagnosis”

3. 1889 – Chicago, Hullhouse – Jane Adams

a) Zamieszkała w ubogiej dzielnicy Chicago, poświęciła się pracy na rzecz mieszkańców (settlementy, dziś jest ich około 300)

4. 2 powyższe odrębne nurty uważa się za konkurancyjne, a w sumie miały dużo wspólnego

a) Rozpoczęły wielką społeczną przebudowę – progressive era, 1890-1917

b) Osiągnięcia:

- regulacje z zakresu prawa pracy i ochrony konsumentów

- Wypracowanie podstaw państwa opiekuńczego

- podstawy pomocy społecznej

- podstawy opieki nad dziećmi

c) Cele:

- poprawa losu klienta

- odbudowanie powiązań społecznych – referat Mary Richmond dla NCC

5. Jane Adams i ruch settlementów

„Przekształcanie środowiska siłami człowieka w imię ideału” - Radlińska (czerpała z Adams)

a) Cele: idea pracy organicznej, powszechna oświata, walka z biedą, ofiarna służba, symbioza wszystkich grup społecznych

b) Chodziło przede wszystkim o środowisko, nie jednostkę (zmiana świadomości, budowanie wspólnoty)

- praca w środowisku w celu przeciwdziałania napiętnowaniu, zagrożeniom, złej reputacji

- settlementy były „społecznymi laboratoriami”

- celem współpracy „uwolnienie zasobów sił moralnych i dyspozycje sił obywatelskich”

c) Pracowały głównie kobiety (spełniały ambicje)

d) Powiązane nazwiska: Dewey, E. oraz G. Abott, W. King – codzienna praca organiczna i długoterminowa praca na rzecz reform

e) 1931 – dostaje Nobla

6. Mary Richmond – casework

a) Przygotowanie do pracy na praktycznym uczeniu zawodu (bo casework nie ma własnej bazy teoretycznej i metodologii, a dobre intencje nie wystarczają)

b) Social casework - „sztuka wielowymiarowego działania i współpracy z ludźmi, która zmierzać ma równocześnie do poprawy sytuacji jednostki i dobra społecznego”

c) „Diagram kręgów społecznych” - centrum to rodzina i przyjaciele, dalej nieformalni przedstawiciele środowiska (np. lekarz) i jeszcze dalej – siły obywatelskie (nauczyciele, policjanci), na koniec publiczne i prywatne organizacje

– uruchomienie sił społecznych ma być zadaniem pracownika społecznego

d) Model study-diagnosis-treatment

- etap wstępny: rozpoznanie i badanie sytuacji (uwarunkowania sytuacji jednostki)

- dokładna diagnoza formułowana na podstawie badania, uwzględnia współpracę z dostępnymi źródłami pomocy

- elementy kluczowe: osoba, sytuacja, potrzeby, relacja ze środowiskiem

- najmniej treatmeantu

- sytuacja społeczna - „obiektywne okoliczności i doświadczenia jednostki + relacje ze środowiskiem”

e) Richmond była pod wpływem Mayera i Meada – bo jej „szersze ja” przypomina „ja społeczne” Meada

f) Jej diagnoza społeczna była dużo spóźniona (bo było po wojnie)

g) 1922 – nowa definicja caseworku - „Procesy, które przez świadome dokonywanie indywidualnych aktów przystosowania rozwijają osobowość”

- rozeznanie indywidualności i cech osobistych

- rozeznanie zasobów, zagrożeń i wpływów środowiska

- bezpośrednie oddziaływanie

- pośrednie oddziaływanie (przez środowisko)

h) Przystosowanie (obwiniano ją za to słowo) – pomoc jednostkom w przystosowaniu się do zmieniającego się środowiska + przystosowanie środowiska do potrzeb jednostek i grup

i) Przywiązanie uwagi do osobistej relacji (zaangażowanie i uczestnictwo)

j) Zadaniem reform – zmiana warunków społecznych

7. Wpólne obszary

a) wywodziły się obie z klasy średniej

b) Chciały zbudować porządek społeczny i moralny w powstających miastach

c) Umożliwiały zetknięcie i współpracę ludzi z różnych klas

d) Brak ideologicznego konfliktu (mimo, że czasem się atakowały)

e) Doceniały swój wzajemny dorobek

f) Uświadomiły wpływ uwarunkowań środowiska na dobroczynność

PODSUMOWANIE:

1. Liderzy COS aktywnie działając w ruchu reform społecznych zaznaczli, że ważna jest bezpośrednia pomoc

2. Koncentracja na oddziaływaniu na jednostkę przez specjalistę

3. Obie grupy chciały zmiany warunków społecznych (zajmowali się różnymi obszarami)

4. Z biegem lat doszło do zmiany postaw wolontariuszy

5. Po 1900 roku przejście od filantropii w stronę ruchów obywatelskich

6. 1910-1920 – nowy model pracy socjalnej, utrzymano jednak indywidualną pracę z klientem