w3, SGH, Zaawansowana rachunkowość finansowa - Łazarowicz

Nie obrażaj więc mojej inteligencji poprzez czynione na pokaz zaniżanie własnej.

Wykład 3

Skorygowana cena nabycia (zamortyzowany koszt)

 

Skorygowana cena nabycia = Cena nabycia (wartość w jakiej składnik aktywów finansowych lub zobowiązań finansowych został po raz pierwszy wprowadzony do ksiąg (wartość początkowa)) – spłaty wartości nominalnej +/–  skumulowana kwota zdyskontowanej różnicy między wartością początkową składnika i jego wartością w terminie wymagalności, wyliczoną za pomocą efektywnej stopy procentowej – odpisy aktualizujące wartość

 

Efektywna stopa procentowa – stopa, za pomocą której następuje zdyskontowanie do bieżącej wartości przyszłych przepływów pieniężnych (oczekiwanych w okresie do terminu wymagalności) związanych z instrumentem finansowym, w przypadku instrumentów o zmiennej stopie procentowej – zdyskontowanie do bieżącej wartości przyszłych przepływów pieniężnych oczekiwanych w okresie do terminu następnego oszacowania przez rynek poziomu odniesienia.

Efektywna stopa procentowa jest wewnętrzną stopą zwrotu składnika aktywów finansowych lub zobowiązania finansowego za dany okres.

Przy wyliczeniu skumulowanej kwoty dyskonta aktywów finansowych i zobowiązań finansowych za pomocą efektywnej stopy procentowej uwzględnia się wszelkie opłaty płacone lub otrzymywane przez strony kontraktu.

 

Do ustalenia efektywnej stopy procentowej wykorzystuje się  funkcję IRR – internal rate of return, gdy okresy płatności są regularne, w przypadku nieregularnych okresów płatności stosuje się funkcję XIRR.

 

IRR – „jeden z najważniejszych wskaźników finansowych, który mówi, jaka jest faktyczna stopa zwrotu z danej inwestycji, np. lokaty, z uwzględnieniem wszystkich związanych z nią przepływów pieniężnych (wpłat, wypłat) oraz wartości pieniądza w czasie. Inaczej mówiąc, jest to stopa, która dyskontuje przyszłe przepływy pieniężne do początkowej wartości bieżącej tej inwestycji.”  (T. Bakalarski, Wycena za pomocą skorygowanej ceny nabycia, Rachunkowość nr1/2003 s. 21)

 

gdzie: PV – wartość początkowa inwestycji, zobowiązania; CF – kolejne przepływy pieniężne (wpłaty, wypłaty) związane z inwestycją, zobowiązaniem, IRR – efektywna stopa procentowa (wewnętrzna stopa procentowa), T – okres kolejnych przepływów pieniężnych

 

W skorygowanej cenie nabycia można wyceniać aktywa finansowe (jeśli dla danego składnika aktywów został określony termin wymagalności) i zobowiązania finansowe.

 

Skutki przeszacowania aktywów i zobowiązań finansowych wycenianych w skorygowanej cenie nabycia zalicza się odpowiednio do przychodów lub kosztów finansowych.

 

 

 

 

 

 

Zadanie 1

Na początku roku 200X spółka Alfa zakupiła trzyletnie obligacje. Cena emisyjna tych obligacji wynosiła 100 000, wartość nominalna 96 400. Oprocentowanie obligacji wynosi 5% rocznie. Odsetki są płatne 31 grudnia każdego roku.

Ustal wartość bilansową obligacji na koniec każdego roku, wiedząc, że do ich wyceny stosowana jest metoda skorygowanej ceny nabycia.

Dla przepływów pieniężnych -100000, 4820, 4820, 101220  IRR = 3, 662901%

 

Rok

Skorygowana cena nabycia na początek roku

Oprocentowanie według IRR

Przepływy pieniężne w roku

Skorygowana cena nabycia na koniec roku

1

2

3

(2xIRR)

4

 

5

(2 + 3 – 4)

1

100 000,00

3662,90

4820

98842,90

2

98842,90

3620,52

4820

97643,42

3

97 643,42

3576,58

101 220 (4820+96400)

0

 

 

Zadanie 2

Na początku roku 200X spółka Alfa zakupiła trzyletnie obligacje. Cena emisyjna tych obligacji wynosiła 80 000, wartość nominalna 90 000. Oprocentowanie obligacji wynosi 3% rocznie. Odsetki są płatne 31 grudnia każdego roku.

Ustal wartość bilansową obligacji na koniec każdego roku, wiedząc, że do ich wyceny stosowana jest metoda skorygowanej ceny nabycia.

Dla przepływów pieniężnych -80000, 2700, 2700, 92700  IRR = 7, 253534%

 

Rok

Skorygowana cena nabycia na początek roku

Oprocentowanie według IRR

Przepływy pieniężne w roku

Skorygowana cena nabycia na koniec roku

1

 

 

 

 

2

 

 

 

 

3

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Utrata wartości aktywów

(Krajowy Standard Rachunkowości nr 4 Utrata wartości aktywów (KSR 4), MSR 36 Utrata wartości aktywów)

 

Etapy procedury aktualizacji wyceny aktywów w związku z utratą przez nie wartości :

1)     ocena potrzeby przeprowadzania procedury aktualizacji wyceny określonych aktywów w związku z utratą przez nie wartości

2)     zidentyfikowanie aktywów wypracowujących korzyści ekonomiczne pojedynczo i ustalenie obiektów oceny utraty wartości

3)     ocena czy nastąpiła utrata wartości i ustalenie w miarę potrzeby odpisu aktualizującego wartość aktywów wypracowujących korzyści ekonomiczne pojedynczo:

-        określenie wartości księgowej danego składnika aktywu

-        określenie przyszłych korzyści ekonomicznych na podstawie metody wyceny bilansowej przyjętej dla danego składnika aktywów (np. cena rynkowa, wartość godziwa, kwota wymaganej zapłaty, cena nabycia lub koszt wytworzenia nie wyższy niż cena sprzedaży netto itp.)

-        ustalenie kwoty odpisu aktualizującego

 

Wartość księgowa składnika aktywów > Wartość składnika aktywów ustalona na podstawie metody wyceny bilansowej Þ utrata wartości i odpis aktualizujący wartość składnika aktywów

 

Wartość księgowa składnika aktywów < Wartość składnika aktywów ustalona na podstawie metody wyceny bilansowej Þ brak utraty wartości, ewentualnie dodatnia korekta wartości, w zależności od stosowanej metody wyceny bilansowej np. w przypadku niektórych inwestycji

 

4)     zidentyfikowanie aktywów wypracowujących korzyści ekonomiczne grupowo i ustalenie obiektów oceny utraty wartości

5)     ocena czy nastąpiła utrata wartości i ustalenie w miarę potrzeby odpisu aktualizującego wartość aktywów wypracowujących korzyści ekonomiczne grupowo

-        określenie wartości księgowej grup aktywów

-        określenie przyszłych korzyści ekonomicznych na podstawie wartości odzyskiwalnej (wyższa z dwóch wartości: wartości handlowej lub użytkowej)

-        ustalenie kwoty odpisu aktualizującego i rozliczenie go na poszczególne aktywa

 

Wartość księgowa grupy aktywów > Wartość odzyskiwalna grupy aktywów Þ utrata wartości i odpis aktualizujący wartość grupy (składnika) aktywów

 

Wartość księgowa grupy aktywów < Wartość odzyskiwalna grupy aktywów Þ brak utraty wartości

W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, środków trwałych w budowie, inwestycji w nieruchomości oraz w wartości niematerialne i prawne wycenianych tak jak środki trwałe i wartości niematerialne i prawne jednostka ustala utratę przez nie wartości w taki sam sposób, jak w przypadku aktywów wypracowujących korzyści ekonomiczne grupowo, z tą różnicą, że obiektem oceny utraty wartości jest jedynie rozpatrywany pojedynczy składnik aktywów, a nie zespół aktywów (patrz punkt 5).

 

Odpisów aktualizujących z tytułu utraty wartości aktywów dokonuje się w ciężar kosztów (pozostałych kosztów operacyjnych, kosztów finansowych lub strat nadzwyczajnych), rzadziej  jako zmniejszenie kapitału z aktualizacji wyceny określonego aktywu. Odwrócenie poprzednich odpisów odnosi się na przychody, rzadziej jako zwiększenie kapitału z aktualizacji wyceny.              

 

 

Przykład

(...

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • alter.htw.pl
  • Powered by WordPress, © Nie obrażaj więc mojej inteligencji poprzez czynione na pokaz zaniżanie własnej.