|
Nie obrażaj więc mojej inteligencji poprzez czynione na pokaz zaniżanie własnej.
Katedra Biochemii Farmakologii
i Toksykologii Wydział Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu TOKSYKODYNAMIKA - podstawy wiedzy dotyczącej mechanizmów działania trucizn opracował prof. dr Marcin Świtała Materiały wykładowe z przedmiotu Toksykologia weterynaryjna (tydzień 2. w 1 / 2011) Podstawowym celem toksykodynamiki jest poznanie działania trucizn na poziomie molekularnym Dotyczy to ich działania lokalnego na uszkadzane tkanki jak i wywoływanych przez nie efektów ogólnoustrojowych Działanie ogólnoustrojowe może być związane: • z zaburzeniem równowagi fizjologicznej (działanie antyhomeostatyczne), • z niekorzystnym oddziaływaniem na mechanizmy obronne (działanie immunotoksyczne) lub • z wywoływaniem efektów późnych związanych ze zmianami w materiale genetycznym organizmu (działanie genotoksyczne) . W obecnych czasach obserwuje się olbrzymi postęp w rozwoju toksykodynamiki. Jest on związany jest z szybkim rozwojem biochemii, immunologii i genetyki. Postęp toksykodynamiki ma znaczenie praktyczne gdyż : • daje szanse na racjonalne prowadzenie profilaktyki oraz skutecznego leczenia • rozwija metody diagnostyki toksykologicznej szczególnie testów umożliwiających diagnozę jeszcze przed wystąpieniem objawów • pozwala na przeprowadzenie klinicznej klasyfikacji trucizn, pod kątem ich potencjalnego zagrożenia dla organizmu. Działanie trucizny w ujęciu dynamicznym Z punktu widzenia rozwoju zatrucia wyróżnić można następujące procesy: • wnikanie trucizny do organizmu (droga do miejsca działania) • związanie z miejscem działania i wystąpienie reakcji inicjujących w tkance docelowej (reakcja pierwotna) • kaskada wtórnie rozwijających się zaburzeń biochemiczno-fizjologicznych w innych tkankach (reakcje wtórne) Powiązanie procesów toksykodynamicznych i kinetycznych podczas toksycznego działania ksenobiotyku |
Menu
|