|
Nie obrażaj więc mojej inteligencji poprzez czynione na pokaz zaniżanie własnej.
USTAWA
z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. * (tekst jednolity) Rozdział 1 Przedmiot prawa autorskiego Art. 1. 1. Przedmiotem prawa autorskiego jest ka ż dy przejaw działalno ś ci twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezale ż nie od warto ś ci, przeznaczenia i sposobu wyra ż enia (utwór). 2. W szczególno ś ci przedmiotem prawa autorskiego s ą utwory: 1) wyra ż one słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe), 2) plastyczne, 3) fotograficzne, 4) lutnicze, 5) wzornictwa przemysłowego, 6) architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne, 7) muzyczne i słowno-muzyczne, 8) sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne, 9) audiowizualne (w tym wizualne i audialne). 3. Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chocia ż by miał posta ć nie uko ń czon ą . 4. Ochrona przysługuje twórcy niezale ż nie od spełnienia jakichkolwiek formalno ś ci. Art. 2. 1. Opracowanie cudzego utworu, w szczególno ś ci tłumaczenie, przeróbka, adaptacja, jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa do utworu pierwotnego. 2. Rozporz ą dzanie i korzystanie z opracowania zale ż y od zezwolenia twórcy utworu pierwotnego (prawo zale ż ne), chyba ż e autorskie prawa maj ą tkowe do utworu pierwotnego wygasły. 3. Twórca utworu pierwotnego mo ż e cofn ąć zezwolenie, je ż eli w ci ą gu pi ę ciu lat od jego udzielenia opracowanie nie zostało rozpowszechnione. Wypłacone twórcy wynagrodzenie nie podlega zwrotowi. 4. Za opracowanie nie uwa ż a si ę utworu, który powstał w wyniku inspiracji cudzym utworem. 5. Na egzemplarzach opracowania nale ż y wymieni ć twórc ę i tytuł utworu pierwotnego. Art. 3. Zbiory, antologie, wybory, bazy danych s ą przedmiotem prawa autorskiego, nawet je ż eli zawieraj ą nie chronione materiały, o ile przyj ę ty w nich dobór, układ lub zestawienie ma twórczy charakter, bez uszczerbku dla praw do wykorzystanych utworów. Art. 4. Nie stanowi ą przedmiotu prawa autorskiego: 1) akty normatywne lub ich urz ę dowe projekty, 2) urz ę dowe dokumenty, materiały, znaki i symbole, 3) opublikowane opisy patentowe lub ochronne, 4) proste informacje prasowe. Art. 5. Przepisy ustawy stosuje si ę do utworów: 1) których twórca lub współtwórca jest obywatelem polskim lub 2) które zostały opublikowane po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo równocze ś nie na tym terytorium i za granic ą , lub 3) które zostały opublikowane po raz pierwszy w j ę zyku polskim, lub 4) których ochrona wynika z umów mi ę dzynarodowych. Art. 6. W rozumieniu ustawy: 1) utworem opublikowanym jest utwór, który za zezwoleniem twórcy został zwielokrotniony i którego egzemplarze zostały udost ę pnione publicznie, 2) opublikowaniem równoczesnym utworu jest opublikowanie utworu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i za granic ą w okresie trzydziestu dni od jego pierwszej publikacji, 3) utworem rozpowszechnionym jest utwór, który za zezwoleniem twórcy został udost ę pniony publicznie. Art. 7. Je ż eli umowy mi ę dzynarodowe, których Rzeczpospolita Polska jest stron ą , przewiduj ą dalej id ą c ą ochron ę , ni ż to wynika z ustawy, do nie opublikowanych utworów obywateli polskich albo do utworów opublikowanych po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub równocze ś nie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo opublikowanych po raz pierwszy w j ę zyku polskim - stosuje si ę postanowienia tych umów. Rozdział 2 Podmiot prawa autorskiego Art. 8. 1. Prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. 2. Domniemywa si ę , ż e twórc ą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomo ś ci w jakikolwiek inny sposób w zwi ą zku z rozpowszechnianiem utworu. 3. Dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zast ę puje go producent lub wydawca, a w razie ich braku - wła ś ciwa organizacja zbiorowego zarz ą dzania prawami autorskimi. Art. 9. 1. Współtwórcom przysługuje prawo autorskie wspólnie. Domniemywa si ę , ż e wielko ś ci udziałów s ą równe. Ka ż dy ze współtwórców mo ż e żą da ć okre ś lenia wielko ś ci udziałów przez s ą d, na podstawie wkładów pracy twórczej. 2. Ka ż dy ze współtwórców mo ż e wykonywa ć prawo autorskie do swojej cz ęś ci utworu maj ą cej samodzielne znaczenie, bez uszczerbku dla praw pozostałych współtwórców. 3. Do wykonywania prawa autorskiego do cało ś ci utworu potrzebna jest zgoda wszystkich współtwórców. W przypadku braku takiej zgody ka ż dy ze współtwórców mo ż e żą da ć rozstrzygni ę cia przez s ą d, który orzeka uwzgl ę dniaj ą c interesy wszystkich współtwórców. 4. Ka ż dy ze współtwórców mo ż e dochodzi ć roszcze ń z tytułu naruszenia prawa autorskiego do cało ś ci utworu. Uzyskane ś wiadczenie przypada wszystkim współtwórcom, stosownie do wielko ś ci ich udziałów. 5. Do autorskich praw maj ą tkowych przysługuj ą cych współtwórcom stosuje si ę odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego o współwłasno ś ci w cz ęś ciach ułamkowych. Art. 10. Je ż eli twórcy poł ą czyli swoje odr ę bne utwory w celu wspólnego rozpowszechniania, ka ż dy z nich mo ż e żą da ć od pozostałych twórców udzielenia zezwolenia na rozpowszechnianie tak powstałej cało ś ci, chyba ż e istnieje słuszna podstawa odmowy, a umowa nie stanowi inaczej. Przepisy art. 9 ust. 2-4 stosuje si ę odpowiednio. Art. 11. Autorskie prawa maj ą tkowe do utworu zbiorowego, w szczególno ś ci do encyklopedii lub publikacji periodycznej, przysługuj ą producentowi lub wydawcy, a do poszczególnych cz ęś ci maj ą cych samodzielne znaczenie - ich twórcom. Domniemywa si ę , ż e producentowi lub wydawcy przysługuje prawo do tytułu. Art. 12. 1. Je ż eli ustawa lub umowa o prac ę nie stanowi ą inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowi ą zków ze stosunku pracy, nabywa z chwil ą przyj ę cia utworu autorskie prawa maj ą tkowe w granicach wynikaj ą cych z celu umowy o prac ę i zgodnego zamiaru stron. 2. Je ż eli pracodawca, w okresie dwóch lat od daty przyj ę cia utworu, nie przyst ą pi do rozpowszechniania utworu przeznaczonego w umowie o prac ę do rozpowszechnienia, twórca mo ż e wyznaczy ć pracodawcy na pi ś mie odpowiedni termin na rozpowszechnienie utworu z tym skutkiem, ż e po jego bezskutecznym upływie prawa uzyskane przez pracodawc ę wraz z własno ś ci ą przedmiotu, na którym utwór utrwalono, powracaj ą do twórcy, chyba ż e umowa stanowi inaczej. Strony mog ą okre ś li ć inny termin na przyst ą pienie do rozpowszechniania utworu. 3. Je ż eli umowa o prac ę nie stanowi inaczej, z chwil ą przyj ę cia utworu pracodawca nabywa własno ść przedmiotu, na którym utwór utrwalono. Art. 13. Je ż eli pracodawca nie zawiadomi twórcy w terminie sze ś ciu miesi ę cy od dostarczenia utworu o jego przyj ę ciu, nieprzyj ę ciu lub uzale ż nieniu przyj ę cia od dokonania okre ś lonych zmian w wyznaczonym w tym celu odpowiednim terminie, uwa ż a si ę , ż e utwór został przyj ę ty bez zastrze ż e ń . Strony mog ą okre ś li ć inny termin. Art. 14. 1. Je ż eli w umowie o prac ę nie postanowiono inaczej, instytucji naukowej przysługuje pierwsze ń stwo opublikowania utworu naukowego pracownika, który stworzył ten utwór w wyniku wykonywania obowi ą zków ze stosunku pracy. Twórcy przysługuje prawo do wynagrodzenia. Pierwsze ń stwo opublikowania wygasa, je ż eli w ci ą gu sze ś ciu miesi ę cy od dostarczenia utworu nie zawarto z twórc ą umowy o wydanie utworu albo je ż eli w okresie dwóch lat od daty jego przyj ę cia utwór nie został opublikowany. 2. Instytucja naukowa mo ż e, bez odr ę bnego wynagrodzenia, korzysta ć z materiału naukowego zawartego w utworze, o którym mowa w ust. 1, oraz udost ę pnia ć ten materiał osobom trzecim, je ż eli to wynika z uzgodnionego przeznaczenia utworu lub zostało postanowione w umowie. Art. 15. Domniemywa si ę , ż e producentem lub wydawc ą jest osoba, której nazwisko lub nazw ę uwidoczniono w tym charakterze na przedmiotach, na których utwór utrwalono, albo podano do publicznej wiadomo ś ci w jakikolwiek sposób w zwi ą zku z rozpowszechnianiem utworu. Rozdział 3 Tre ść prawa autorskiego Oddział 1 Autorskie prawa osobiste Art. 16. Je ż eli ustawa nie stanowi inaczej, autorskie prawa osobiste chroni ą nieograniczon ą w czasie i nie podlegaj ą c ą zrzeczeniu si ę lub zbyciu wi ęź twórcy z utworem, a w szczególno ś ci prawo do: 1) autorstwa utworu, 2) oznaczenia utworu swoim nazwiskiem lub pseudonimem albo do udost ę pniania go anonimowo, 3) nienaruszalno ś ci tre ś ci i formy utworu oraz jego rzetelnego wykorzystania, 4) decydowania o pierwszym udost ę pnieniu utworu publiczno ś ci, 5) nadzoru nad sposobem korzystania z utworu. Oddział 2 Autorskie prawa maj ą tkowe Art. 17. Je ż eli ustawa nie stanowi inaczej, twórcy przysługuje wył ą czne prawo do korzystania z utworu i rozporz ą dzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu. Art. 18. 1. Autorskie prawa maj ą tkowe nie podlegaj ą egzekucji, dopóki słu żą twórcy. Nie dotyczy to wymagalnych wierzytelno ś ci. 2. Po ś mierci twórcy, spadkobiercy mog ą sprzeciwi ć si ę egzekucji z prawa autorskiego do utworu nie opublikowanego, chyba ż e sprzeciw byłby niezgodny z ujawnion ą wol ą twórcy co do rozpowszechniania utworu. 3. Prawo do wynagrodzenia, o którym mowa w art. 20 ust. 2, art. 30 ust. 2 oraz w art. 70 ust. 3, nie podlega zrzeczeniu si ę , zbyciu ani egzekucji. Nie dotyczy to wymagalnych wierzytelno ś ci. Art. 19. 1. Twórcy i jego spadkobiercom przysługuje prawo do wynagrodzenia w wysoko ś ci 5% ceny dokonanych zawodowo odsprzeda ż y oryginalnych egzemplarzy utworu plastycznego oraz r ę kopisów utworów literackich i muzycznych. Do zapłaty tego wynagrodzenia jest obowi ą zany sprzedawca, a gdy działa na rzecz osoby trzeciej, odpowiada z ni ą solidarnie. 2. Sprzedawca jest obowi ą zany do ujawnienia osoby trzeciej, o której mowa w ust. 1. Z obowi ą zku tego mo ż e si ę zwolni ć płac ą c nale ż ne wynagrodzenie. 3. Zrzeczenie si ę wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, jest niewa ż ne, chyba ż e dotyczy wymagalnej wierzytelno ś ci. Art. 20. 1. Producenci i importerzy magnetofonów, magnetowidów i innych podobnych urz ą dze ń , czystych no ś ników słu żą cych do utrwalania przy u ż yciu tych urz ą dze ń utworów w zakresie własnego u ż ytku osobistego oraz urz ą dze ń reprograficznych s ą obowi ą zani do opłat na rzecz twórców, artystów wykonawców oraz producentów fonogramów i wideogramów, w wysoko ś ci nie wy ż szej ni ż 3% kwoty nale ż nej z tytułu sprzeda ż y tych urz ą dze ń i no ś ników. 2. Z kwoty uzyskanej z tytułu opłat, o których mowa w ust. 1, przypada: 1) 50% - twórcom, 2) 25% - artystom wykonawcom, 3) 25% - producentom fonogramów i wideogramów, z tym ż e w przypadku urz ą dze ń reprograficznych kwota ta przypada w 100% twórcom. 3. Minister wła ś ciwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego po zasi ę gni ę ciu opinii wła ś ciwych organizacji zbiorowego zarz ą dzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi, stowarzysze ń twórców, artystów wykonawców oraz organizacji producentów lub importerów urz ą dze ń i czystych no ś ników wymienionych w ust. 1 okre ś la, w drodze rozporz ą dzenia, wysoko ść opłat, o których mowa w ust. 1, szczegółowe zasady ich pobierania i odprowadzania oraz wskazuje organizacje zbiorowego zarz ą dzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi wła ś ciwe do ich pobierania. Art. 21. 1. Organizacjom radiowym i telewizyjnym wolno nadawa ć opublikowane utwory muzyczne oraz drobne utwory słowne i słowno-muzyczne wył ą cznie na podstawie umowy zawartej z wła ś ciw ą organizacj ą zbiorowego zarz ą dzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi. 2. Prawo do pierwszego nadania utworów zamówionych przez nadawc ę mo ż e przysługiwa ć mu na podstawie umowy innej ni ż okre ś lona w ust. 1. 3. Twórca mo ż e o ś wiadczy ć wła ś ciwej organizacji zbiorowego zarz ą dzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi, z zachowaniem formy pisemnej pod rygorem niewa ż no ś ci, ż e o nadaniu swoich opublikowanych utworów, o których mowa w ust. 1, b ę dzie decydowa ć osobi ś cie. 4. Operatorom sieci kablowych wolno reemitowa ć w sieciach kablowych utwory nadawane w programach organizacji radiowych i telewizyjnych wył ą cznie na podstawie umowy zawartej z wła ś ciw ą organizacj ą zbiorowego zarz ą dzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi. Art. 22. 1. Organizacjom radiowym i telewizyjnym wolno dla własnych celów nadawczych utrwala ć utwory, na których nadanie uprzednio uzyskały zezwolenie. 2. Utrwalenia, o których mowa w ust. 1, powinny by ć zniszczone w ci ą gu miesi ą ca od nadania utworu. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje si ę do utrwale ń dokonanych dla celów nadawczych maj ą cych wyj ą tkowy charakter dokumentalny, o ile zostaj ą umieszczone w archiwum. Twórca powinien zosta ć niezwłocznie powiadomiony o umieszczeniu utrwalenia jego utworu w takim archiwum. Oddział 3 Dozwolony u ż ytek chronionych utworów Art. 23. 1. Bez zezwolenia twórcy wolno nieodpłatnie korzysta ć z ju ż rozpowszechnionego utworu w zakresie własnego u ż ytku osobistego. Przepis ten nie upowa ż nia do budowania według cudzego utworu architektonicznego i architektoniczno-urbanistycznego. 2. Zakres własnego u ż ytku osobistego obejmuje kr ą g osób pozostaj ą cych w zwi ą zku osobistym, w szczególno ś ci pokrewie ń stwa, powinowactwa lub stosunku towarzyskiego. Art. 24. 1. Wolno rozpowszechnia ć za pomoc ą anteny zbiorowej oraz sieci kablowej utwory nadawane przez inn ą organizacj ę radiow ą lub telewizyjn ą drog ą satelitarn ą albo naziemn ą , je ż eli nast ę puje to w ramach równoczesnego, integralnego i nieodpłatnego rozpowszechniania programów radiowych lub telewizyjnych i przeznaczone jest do oznaczonego grona odbiorców znajduj ą cych si ę w jednym budynku lub w domach jednorodzinnych obejmuj ą cych do 50 gospodarstw domowych. 2. Posiadacze urz ą dze ń słu żą cych do odbioru d ź wi ę ku lub d ź wi ę ku i obrazu mog ą za ich pomoc ą odbiera ć nadawane utwory, cho ć by urz ą dzenia te były umieszczone w miejscu ogólnie dost ę pnym, je ż eli nie ł ą czy si ę z tym osi ą ganie korzy ś ci maj ą tkowych. |
Menu
|