|
Nie obrażaj więc mojej inteligencji poprzez czynione na pokaz zaniżanie własnej.
Rozdział 2 Postępowanie w stosunku do osób nadużywających alkoholu
Art. 21 1. Leczenie odwykowe osób uzależnionych od alkoholu prowadzą stacjonarne i niestacjonarne zakłady lecznictwa odwykowego oraz inne zakłady opieki zdrowotnej. 2. Poddanie się leczeniu jest dobrowolne, nie pobiera się opłat za leczenie odwykowe w zakładach opieki zdrowotnej. Art. 22 1. Zadania ministra: minister spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia: - organizację, kwalifikacje personelu, zasady funkcjonowania i rodzaje zakładów lecznictwa odwykowego, i innych zakładów opiekujących się uzależnionymi oraz zasady współdziałania z instytucjami publicznymi i organizacjami społecznymi; - warunki, jakie powinny spełniać zakłady lecznicze dla osób uzależnionych od alkoholu prowadzone poza publicznymi zakładami opieki zdrowotnej; - regulaminy stacjonarnych zakładów lecznictwa odwykowego oraz domów pomocy społecznej dla osób uzależnionych od alkoholu (porozumienie z min. sprawiedliwości)
2. Zarząd województwa organizuje na obszarze województwa całodobowe zakłady lecznictwa odwykowego oraz wojewódzki ośrodek terapii uzależnienia i współuzależnienia.
3. Starosta organizuje na obszarze powiatu inne zakłady lecznictwa odwykowego. 4. - Art. 39. - Organy samorządu terytorialnego w miastach liczących ponad 50 000 mieszkańców i organy powiatu mogą organizować i prowadzić izby wytrzeźwień.
Art. 23. 1. Członkowie rodziny osoby uzależnionej od alkoholu, dotknięci następstwami nadużywania alkoholu przez osobę uzależnioną, dostają świadczenia zdrowotne w zakresie terapii i rehabilitacji współuzależnienia oraz profilaktyki. Bezpłatne 2. Dzieci osób uzależnionych od alkoholu, dotknięte następstwami nadużywania alkoholu przez rodziców, uzyskują bezpłatnie pomoc psychologiczną i socjoterapeutyczną w publicznych zakładach opieki zdrowotnej i publicznych poradniach specjalistycznych oraz placówkach opiekuńczo-wychowawczych i resocjalizacyjnych. 3. Pomoc niesiona dzieciom przez osoby lub instytucje może być udzielona wbrew woli rodziców lub opiekunów będących w stanie nietrzeźwym.
Art. 24 - 25 Osoby, które w związku z nadużywaniem alkoholu powodują rozkład życia rodzinnego, demoralizację małoletnich, uchylają się od pracy albo systematycznie zakłócają spokój lub porządek publiczny, kieruje się na badanie przez biegłego - wydania opinii o uzależnienia od alkoholu i wskazania zakładu leczniczego. Na takie badanie kieruje gmina. Te osoby można do poddania się leczeniu zakładzie lecznictwa odwykowego.
Art. 26-32 Procedura skierowania takiej osoby na leczenie: - O poddaniu się leczeniu w zakładzie lecznictwa odwykowego orzeka sąd rejonowy w postępowaniu nieprocesowym. - Sąd wszczyna postępowanie na wniosek gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych lub prokuratora. Do wniosku dołącza się zebraną dokumentację wraz z opinią biegłego (jeśli jej nie ma sąd zarządza takie badanie); biegłego oraz sposób sporządzania opinii określa min. zdrowia w porozumieniu z min. sprawiedliwości. - sąd może zarządzić oddanie badanej osoby pod obserwację w zakładzie leczniczym ( 2 tyg.; max 6 tyg.) – tam ma obowiązek poddać się badaniom psychologicznym i psychiatrycznym oraz zabiegom niezbędnym do wykonania podstawowych badań laboratoryjnych (wykonywanych przez pracowników służby zdrowia) - przed wydaniem postanowienia sąd wysłuchuje osobę, której postępowanie dotyczy - można wnieść zażalenie od postanowienia sędziego - orzeczenie zapada po przeprowadzeniu rozprawy (rozprawa powinna się odbyć w ciągu 1 miesiąca od wpłynięcia wniosku - sąd wzywa osobą, której nakazał leczenie do dobrowolnego stawienia się w oznaczonym czasie w wyznaczonym zakładzie. Osoba ta nie może opuszczać terenu zakładu bez zezwolenia kierownika - jeśli osoba uchyla się od podjęcia leczenie lub obserwacji w zakładzie – może przymusowo doprowadzić ją policja - zakłady państwowe przyjmują na leczeni poza kolejności osoby zobowiązane do tego przez sąd - osoba taka może mieć ustanowionego kuratora, ma wtedy obowiązek stawiania się na wezwanie sądu lub kuratora i wykonywania ich poleceń. (może dzięki temu mieć skrócony czas leczenia)
Art. 34-35 - Obowiązek poddania się leczeniu trwa tak długo, jak tego wymaga cel leczenia, nie dłużej jednak niż 2 lata od chwili uprawomocnienia się postanowienia. - sąd może zmienić rodzaj zakładu; zakład też może przekierować taką osobą do innego zakładu z przyczyn leczniczych. - o ustaniu obowiązku poddania się leczeniu przed upływem okresu wyznaczonego decyduje sąd na wniosek osoby zobowiązanej, zakładu leczącego, kuratora, prokuratora lub z urzędu, po zasięgnięciu opinii zakładu, w którym osoba leczona przebywa - sąd może zdecydować o ubezwłasnowolnieniu osoby z obowiązkiem poddania się leczeniu
Art. 36. - sąd ma prawo kontrolować takie zakłady, minister spraw. + min. zdrowia – określenie zasad
Art. 37. NIELETNI 1. Osoby umieszczone w zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich, uzależnione od alkoholu, mają obowiązek poddania się zarządzonemu leczeniu odwykowemu. 2. Leczenie odwykowe zarządza administracja zakładu lub schroniska w stosunku do małoletniego za zgodą przedstawiciela ustawowego, a w razie jej braku, jak również w stosunku do osoby pełnoletniej – za zezwoleniem sądu wykonującego orzeczenie, wydanym po zasięgnięciu opinii biegłego.
Art. 40-42 - Osoby w stanie nietrzeźwości, które swoim zachowaniem dają powód do zgorszenia w miejscu publicznym lub w zakładzie pracy, znajdują się w okolicznościach zagrażających ich życiu lub zdrowiu swoim lub innych, mogą zostać doprowadzone do izby wytrzeźwień, zakładu opieki zdrowotnej lub innej właściwej placówki. Jeśli takich placówek nie ma – do Policji - za doprowadzenie i pobyt w izbie wytrzeźwień lub jednostce Policji pobierane są opłaty - osoby te pozostają tam aż do wytrzeźwienia, nie dłużej niż 24 godziny. Osoby do lat 18 umieszcza się w odrębnych pomieszczeniach, oddzielnie od osób dorosłych - takie osoby mogą wnieść zażalenie do sądu rejonowego doprowadzenia lub zatrzymania w terminie 7 dni od daty doprowadzenia bądź zatrzymania – mogą domagać się zbadania zasadności i legalności doprowadzenia, jak również decyzji o zatrzymaniu oraz prawidłowości ich wykonania; jeśli było bezzasadne lub nielegalne lub nieprawidłowe – zawiadamia się prokuraturę - O umieszczeniu w izbie wytrzeźwień zawiadamia się niezwłocznie: - w przypadku małoletnich – ich rodziców lub opiekunów oraz sąd opiekuńczy; - w przypadku innych osób – na ich żądanie, wskazane przez nie osoby. - Pieniądze, przedmioty wartościowe i napoje alkoholowe znajdujące się przy osobach - zatrzymuje się w depozycie; z tych depozytów można potrącać opłaty za pobycie w takiej izbie. - jeśli osoby przyjęte do izby wytrzeźwień stwarzają zagrożenie dla życia lub zdrowia własnego lub innej osoby, niszczą przedmioty wokół siebie – może być zastosowany przymus bezpośredni, polegający na przytrzymywaniu (unieruchomienie przez użycie siły – krótkotrwałe) lub unieruchomieniu (dłużej trwającym obezwładnieniem osoby z użyciem pasów, uchwytów, prześcieradeł lub kaftana bezpieczeństwa) - Minister zdrowia w porozumieniu z ministrem spraw wewnętrznych określi, ryb doprowadzania i przyjmowania do izb wytrzeźwień, jednostek Policji, innych placówek oraz zwalniania z tych izb, jednostek i placówek, a także organizację izb wytrzeźwień oraz innych placówek, wymagania dotyczące kwalifikacji pracowników i warunków technicznych pomieszczeń, zakres opieki zdrowotnej nad doprowadzonymi tam osobami oraz maksymalną wysokość opłat związanych z pobytem.
1 ... |
Menu
|