|
Nie obrażaj więc mojej inteligencji poprzez czynione na pokaz zaniżanie własnej.
PORĘCZENIE – umowa, której poręczyciel zobowiązuje się względem wierzyciela wykonać określone zobowiązanie na wypadek, gdyby dłużnik tego zobowiązania nie wykonał. W umowie tej uczestniczą dłużnik tego długu i poręczyciel. Umowa zawsze związana jest z inną podstawową umową, a mianowicie z umową między dłużnikiem z wierzycielem. To związanie (akcesyjność) oznacza, że jeżeli dług główny okazał się nie ważny, to nie ważne jest też poręczenie. Jeśli dług główny został umorzony, to wygasa też poręczenie. Poręczyciel może też postawić wierzycielowi zarzuty tak samo, jak dłużnik główny, np. zarzut przedawnienia. Osoby1. wierzyciel - bank 2. dłużni – kredytobiorca 3. poręczyciel – zabezpieczający spłatę zobowiązania UMOWA GWARANCJI BANKOWEJ – gwarantem jest bank, czyli wypłaci wierzycielowi pieniądze, gdy dłużnik ich nie odda. Gwarancja różni się od poręczenia tym, ze ma charakter samodzielnego zobowiązania.
NAJEM – umowa na podstawie której przedsiębiorstwo może używać rzeczy na potrzeby własne firmy. Przez umowę najmu wynajmujący – właściciel rzeczy, zobowiązuje się wydać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz, czynsz może być w formie pieniężnej lub świadczeniach innego rodzaju. Ze względów podatkowych najczęściej wyrażony jest w pieniądzu. Wynajmujący powinien wydać najemcy rzecz w stanie przydatnym do używania i utrzymywać ją w takim stanie przez cały czas trwania umowy. Naprawy rzeczy obciążają najemcę. DZIERŻAWA – rzeczy wydana do używania. Wydzierżawiając - wydaje rzecz do używania. Dzierżawca- dzierżawi rzecz Dzierżawca może z niej czerpać pożytki. Najczęściej dzierżawi się nieruchomości rolne (płody rolne, jabłka z sadu).
LEASING – (dzierżawa, najem szczególny) umożliwia okresowe użytkowanie dobra trwałego bez konieczności, ale z możliwością nabycia go na własność. Umowę zawieramy na określony czas w zamian na określone z góry płatności. Przedmiotem umowy mogą być wszelkie środki trwałe, nowe lub używane, najczęściej środki transportu, sprzęt biurowy, maszyny, linie technologiczne, oprogramowanie komputerowe, nieruchomości. Osoby: · leasingodawca (finansujący) – bank, firma leasingowa – udostępnia rzecz, Leasing pośredni · leasingobiorca (korzystający) producent dobra, Leasing bezpośredni Leasingodawca nie jest zobowiązany w trakcie trwania umowy leasingowej, do zapewnienia używalności rzeczy, czyli jak się zepsuje, to leasingobiorca musi ją naprawić, albo odstawić w kąt i czekać, aż umowa wygaśnie – płaci raty leasingowe Koszty ubezpieczenia – pokrywa leasingobiorca. OPŁATA ZA UŻYWANIE – zawsze w formie pieniężnej. UMOWA na okres oznaczony Nie można brać w leasing praw do czegoś – umowa dzierżawy
KOSZTY LEASING KREDYTPŁACE Płatności rat są rozłożone równomiernie w całym okresie trwania umowy Największe obciążenia są na początku trwania umowy, a maleją z upływem czasu KOSZTY UZYSKANIA PRZYCHODU Korzystający może zaliczyć: - opłatę początkową - raty leasingowe Właściciel kupił przedmiot: - amortyzacja - odsetki od kredytu VAT Co miesiąc odpisywany Odpisany tylko raz – przy zakupie Wystarczy wpłacić 10% wartości przedmiotu, aby otrzymać przedmiot do użytkowania 20% Nie umieszczany w bilansie Umieszczany w pasywach – aby zaciągnąć kolejny kredyt trzeba spłacić w większej części poprzedni Oprocentowanie rat stałe Oprocentowanie rat zmienne Leasing operacyjny (eksploatacyjny, usługowy, bieżący) – umowa podpisana na okres krótszy niż okres przydatności rzeczy. Majątek zaliczany do majątku leasingodawcy Leasing finansowy (kapitałowy) – umowa na czas przydatności do użycia rzeczy. Majątek leasingobiorcy. Leasing zwrotny – przedsiębiorca sprzedaje leasingodawcy rzecz, a potem przedsiębiorca odkupuje ją w leasingu. Występuje najpierw umowa sprzedaży a potem leasingowa. Stosowany w momencie, gdy przedsiębiorstwo traci płynność finansową. LEASING ZALETY WADY LEASINGOBIORCA może użytkować rzecz, nie będąc jej właścicielem Ryzyko wady rzeczy, np. psuje się i trzeba ponieść koszty naprawy, lub jej nie używać Nie ponosi od razu całego kosztu zakupu, tylko płaci mniejsze raty leasingowe opóźnienie się ze spłata raty powoduje utratę możności użytkowania rzeczy, nałożenie karnych odsetek Można szybciej reagować na rozwój techniczny
LEASINGODAWCA Szybki przychód Można nie właściwie policzyć koszty utrzymania rzeczy Można nawet zarobić pieniądze Duże ryzyko zakupu maszyn nowej, szybko zmieniającej się technologii Faktoring –nabywanie przez specjalistyczne instytucje faktoringowe nie przeterminowanych wierzytelności od różnych podmiotów gospodarczych, którym należności te przysługują z tytułu dostarczenia towarów i usług. Osoby: 1. faktorant – dostawca towarów I usług, który zbywa swoją wierzytelność 2. faktor – instytucja faktoringowa – bank, firma faktoringowa, która nabywa wierzytelności od faktoranta 3. dłużnik – odbiorca towarów i usług Metody faktorowania 1. awansowa – faktor płaci awansem (z góry) w większości do 50% - 95% 2. dyskontowa – środki pieniężne w wysokości dyskonta, mniejsze pieniądze kwoty pieniężne, płatność od razu Faktoring1. właściwy – ryzyko niewypłacalności przechodzi na faktora (bank martwi się, aby dłużnik mu zapłacił) 2. niewłaściwy – ryzyko pozostaje po stronie faktoranta (bank jeśli nie otrzyma pieniędzy, to musi mu oddać je faktor 3. mieszany - jest ustalony pułap do którego ryzyko ponosi bank i faktorant ... |
Menu
|