werter i świat jego uczuć(1), 1. SŁOWNIKI I ENCYKLOPEDIE, j.polski

Hubert Narożny kl. IIc

Werter i świat jego uczuć

Werter był młodzieńcem pochodzącym z mieszczańskiej rodziny. Miał przyjaciela Wilchelma, do którego pisał regularnie listy. Potrafił się otworzyć przed swoim przyjacielem. Był z nim szczery w rozmowie.

Werter był obdarzony licznymi talentami: lubił rysować, malować. Miał też talent muzyczny. Łatwo nawiązywał kontakty. Był bardzo towarzyski. Posiadał dużą wiedzę. Kochał dzieci. Widział w nich mnóstwo zalet. W ich uporze dopatrywał się stałości i ich siły charakteru, a w zbytkach humoru, umiejętności dobrego przejścia przez życie. Twierdził, że dzieci są nietknięte i jeszcze nie zepsute. Przytaczał słowa Jezusa, aby dorośli byli jak dzieci. Jako mężczyzna zbyt szybko się wzruszał. Miał wrażliwe serce. Był bardzo uczuciowy, co doprowadziło go do zguby.

Ze względu na niespełnioną, nieodwzajemnioną miłość wpadł w depresję, która w konsekwencji doprowadziła go do samobójstwa.

Był wrażliwy na piękno. Potrafił płakać ze wzruszenia. Szlochał też z rozpaczy, gdy zrozumiał, że jego ukochana należy już do innego. Dreszcz przenikał jego duszę. Budził w sobie wspomnienia. Odczuwał nerwowość, chodził po pokoju. Werter przeżył okres walki cierpień. Nie mógł znieść uczuć, które w nim wywołała gra na fortepianie, dlatego rzucił się na dziewczynę z wołaniem, aby przestała.

Werter był ciężko chory. Miał nawet wstręt do swoich ulubionych potraw. Był zrozpaczony. Prosił, aby dziewczyna zakończyła jego niedolę. W dzień i noc odczuwał prześladowanie przez ukochaną postać kobiety. Widział jej czarne oczy, które wydawały mu się jak morze lub przepaść. Żalił się na brak siły, w momentach, gdy tego najbardziej potrzebował. Czuł się przygnębiony przez owy ból, który go przeszywał. Pragnął i tęsknił za nieskończonością.

Werter kochał swoją leśniczówkę. Umierając, odczuwał głęboki smutek, że nie może już wędrować po górach. Lubił pracować w ogrodzie – zrywać groch cukrowy, a potem go łuskać i jednocześnie czytać ulubioną książkę – Homera. To mu dawało szczęście. Potrafił przygotować sobie strawę.

Werter z miłości platonicznej, nieodwzajemnionej samotnie umierał. Kochał swoją wybrankę Lottę miłością czystą, romantyczną. Jednak ona wybrała innego.

Wertera zabiło jego własne uczucie. Był postacią romantyczną, targaną namiętnościami.