|
Nie obrażaj więc mojej inteligencji poprzez czynione na pokaz zaniżanie własnej.
©Kancelaria Sejmu s. 1/24
USTAWA z dnia 29 stycznia 2004 r. Opracowano na pod- stawie: Dz.U. z 2004 r. Nr 33, poz. 287, Nr 91, poz. 877. o Inspekcji Weterynaryjnej 1) Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. Ustawa określa: 1) zadania, organizację, tryb działania oraz zasady finansowania Inspekcji Weterynaryjnej, zwanej dalej „Inspekcją”; 2) zasady współpracy organów Inspekcji z organami centralnymi państw członkowskich Unii Europejskiej odpowiedzialnymi za przestrzeganie sto- sowania prawodawstwa weterynaryjnego lub organami, którym takie kom- petencje zostały przekazane (właściwą władzą), oraz Komisją Europejską w zakresie realizacji zadań Inspekcji; 3) zasady wystawiania świadectw zdrowia, w tym określone w przepisach za- wartych w aktach prawnych wymienionych w załącznikach nr 1 i 2 do ustawy z dnia 10 grudnia 2003 r. o kontroli weterynaryjnej w handlu (Dz.U. Nr 16, poz. 145). Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o prawodawstwie weterynaryjnym - rozumie się przez to przepisy Unii Europejskiej, a także przepisy wdrażające te przepisy, w szczegól- ności przepisy o granicznej kontroli weterynaryjnej, kontroli weterynaryjnej w han- dlu, wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego, zdro- wiu zwierząt i zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt oraz o ochronie zwierząt. 1) Niniejszą ustawą zmienia się ustawę z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w wo- jewództwie oraz ustawę z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej. 04-05-13 ©Kancelaria Sejmu s. 2/24 Art. 3. 1. Inspekcja realizuje zadania z zakresu ochrony zdrowia zwierząt oraz bezpieczeń- stwa produktów pochodzenia zwierzęcego w celu zapewnienia ochrony zdrowia publicznego. 2. Inspekcja wykonuje swoje zadania w szczególności przez: 1) zwalczanie: a) chorób zakaźnych zwierząt, w tym zapobieganie wystąpieniu, wykry- wanie i likwidowanie ognisk tych chorób, b) chorób zwierząt, które mogą być przenoszone na człowieka ze zwierzę- cia lub przez produkty pochodzenia zwierzęcego, zwanych dalej „zoo- nozami”, lub biologicznych czynników chorobotwórczych wywołują- cych te choroby; 2) monitorowanie zakażeń zwierząt; 3) badanie zwierząt rzeźnych i produktów pochodzenia zwierzęcego; 4) przeprowadzanie: a) weterynaryjnej kontroli granicznej, b) kontroli weterynaryjnej w handlu i wywozie zwierząt oraz produktów w rozumieniu przepisów o kontroli weterynaryjnej w handlu; 5) sprawowanie nadzoru nad: a) bezpieczeństwem produktów pochodzenia zwierzęcego, w tym nad wymaganiami weterynaryjnymi przy ich produkcji, umieszczaniu na rynku oraz sprzedaży bezpośredniej, b) wprowadzaniem na rynek zwierząt i ubocznych produktów pochodze- nia zwierzęcego, c) wytwarzaniem, obrotem i stosowaniem środków żywienia zwierząt, d) zdrowiem zwierząt przeznaczonych do rozrodu oraz jakością zdrowotną materiału biologicznego, e) obrotem produktami leczniczymi weterynaryjnymi, wyrobami medycz- nymi przeznaczonymi dla zwierząt oraz warunkami ich wytwarzania, f) wytwarzaniem i stosowaniem pasz leczniczych, g) przestrzeganiem przepisów o ochronie zwierząt, h) przestrzeganiem zasad identyfikacji i rejestracji zwierząt oraz prze- mieszczaniem zwierząt, i) przestrzeganiem wymagań weterynaryjnych w gospodarstwach utrzy- mujących zwierzęta gospodarskie; 6) prowadzenie monitorowania substancji niedozwolonych, pozostałości che- micznych, biologicznych, produktów leczniczych i skażeń promienio- twórczych u zwierząt, w produktach pochodzenia zwierzęcego, w wodzie przeznaczonej do pojenia zwierząt i środkach żywienia zwierząt; 7) prowadzenie wymiany informacji w ramach systemów wymiany informacji, o których mowa w przepisach Unii Europejskiej. 04-05-13 ©Kancelaria Sejmu s. 3/24 3. Inspekcja wykonuje zadania, o których mowa w ust. 1 i 2, na podstawie przepi- sów odrębnych. 4. Na terenach i w stosunku do jednostek organizacyjnych podległych i nadzoro- wanych przez Ministra Obrony Narodowej oraz jednostek wojsk obcych prze- bywających na tych terenach zadania określone w ust. 1 wykonuje Szef Służby Weterynaryjnej - Inspektor Weterynaryjny Wojska Polskiego. 5. Szef Służby Weterynaryjnej - Inspektor Weterynaryjny Wojska Polskiego wyko- nuje swoje zadania przy pomocy Wojskowej Inspekcji Weterynaryjnej. 6. Szef Służby Weterynaryjnej - Inspektor Weterynaryjny Wojska Polskiego lub osoba przez niego upoważniona może uczestniczyć w prowadzonej przez organy Inspekcji: 1) weterynaryjnej kontroli granicznej środków transportu, w tym okrętów i statków powietrznych wykorzystywanych do przewozu zwierząt lub pro- duktów pochodzenia zwierzęcego na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospo- litej Polskiej oraz wojsk obcych; 2) kontroli zakładów zaopatrujących lub ubiegających się o zaopatrywanie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w produkty pochodzenia zwierzęcego. 7. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, organizację oraz szczegółowe warunki i tryb wykonywania zadań przez Wojskową Inspekcję Weterynaryjną, uwzględniając rodzaj i charakter zadań, kompetencje i wymaga- nia niezbędne do sprawowania nadzoru oraz możliwość skutecznego wykony- wania tych zadań. 8. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z Ministrem Obrony Na- rodowej, w drodze rozporządzenia, określi formy współpracy organów Inspekcji z Wojskową Inspekcją Weterynaryjną, uwzględniając: 1) sposób i tryb wzajemnego przekazywania informacji z zakresu, o którym mowa w ust. 2 pkt 1-4; 2) zakres tej współpracy przy zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt; 3) warunki i sposób organizacji, uczestnictwa i prowadzenia wspólnych szko- leń Inspekcji i Wojskowej Inspekcji Weterynaryjnej. Art. 4. Organy Inspekcji, przy wykonywaniu swoich zadań, współpracują z właściwymi organami administracji rządowej i jednostkami samorządu terytorialnego oraz orga- nami samorządu lekarsko-weterynaryjnego. Rozdział 2 Organizacja i funkcjonowanie Inspekcji Art. 5. 1. Organami Inspekcji są: 1) Główny Lekarz Weterynarii; 04-05-13 ©Kancelaria Sejmu s. 4/24 2) wojewódzki lekarz weterynarii, jako kierownik wojewódzkiej inspekcji we- terynaryjnej wchodzącej w skład zespolonej administracji rządowej w wo- jewództwie; 3) powiatowy lekarz weterynarii, jako kierownik powiatowej inspekcji wetery- naryjnej wchodzącej w skład niezespolonej administracji rządowej; 4) graniczny lekarz weterynarii. 2. Zadania organów Inspekcji wykonują: 1) lekarze weterynarii i inne osoby zatrudnione w Inspekcji oraz lekarze wete- rynarii wyznaczeni do wykonywania określonych czynności; 2) osoby niebędące lekarzami weterynarii wyznaczone do wykonywania okre- ślonych czynności o charakterze pomocniczym. 3. Lekarze weterynarii wyznaczeni do wykonywania określonych czynności oraz osoby, o których mowa w ust. 2 pkt 2, wykonują powierzone czynności pod nadzorem i w imieniu organów Inspekcji. 4. Lekarze weterynarii, o których mowa w ust. 2 pkt 1, są urzędowymi lekarzami weterynarii. Art. 6. 1. Inspekcją kieruje Główny Lekarz Weterynarii będący centralnym organem ad- ministracji rządowej. 2. Główny Lekarz Weterynarii podlega ministrowi właściwemu do spraw rolnic- twa. 3. Głównego Lekarza Weterynarii powołuje, na wniosek ministra właściwego do spraw rolnictwa, Prezes Rady Ministrów. Prezes Rady Ministrów odwołuje Głównego Lekarza Weterynarii. 4. Zastępców Głównego Lekarza Weterynarii, w liczbie dwóch, powołuje i odwo- łuje minister właściwy do spraw rolnictwa, na wniosek Głównego Lekarza We- terynarii. 5. Głównym Lekarzem Weterynarii oraz jego zastępcą może być osoba, która: 1) jest lekarzem weterynarii posiadającym prawo wykonywania zawodu na te- rytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 2) posiada 7-letni staż pracy w administracji publicznej w zakresie realizacji zadań związanych z weterynarią; 3) posiada tytuł specjalisty z epizootiologii i administracji weterynaryjnej lub higieny zwierząt rzeźnych i żywności pochodzenia zwierzęcego. 6. Główny Lekarz Weterynarii wykonuje swoje zadania przy pomocy Głównego Inspektoratu Weterynarii. 7. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze zarządzenia, statut Głównego Inspektoratu Weterynarii, uwzględniając możliwość realizacji zadań, o których mowa w art. 13. 04-05-13 ©Kancelaria Sejmu s. 5/24 Art. 7. 1. Organem doradczo-opiniodawczym Głównego Lekarza Weterynarii w zakresie, o którym mowa w art. 3 ust. 2, jest Rada Sanitarno-Epizootyczna, zwana dalej „Radą”. 2. Rada liczy 7 członków. 3. Kadencja Rady trwa 4 lata. 4. Członków Rady powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa, na wniosek Głównego Lekarza Weterynarii, spośród osób wyróżniających się wie- dzą oraz doświadczeniem zawodowym w dziedzinie sanitarno-epizootycznej. 5. Członkowie Rady wybierają ze składu Rady przewodniczącego i sekretarza. 6. Przewodniczący Rady może zapraszać na jej posiedzenia osoby niebędące członkami Rady, posiadające wiedzę lub doświadczenie zawodowe w dziedzinie sanitarno-epizootycznej. 7. Rada działa na podstawie uchwalonego przez siebie regulaminu. Regulamin Ra- dy zatwierdza Główny Lekarz Weterynarii. 8. Członkom Rady przysługuje zwrot kosztów przejazdu i zakwaterowania oraz diety na warunkach stosowanych przy podróżach służbowych pracowników za- trudnionych w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej i określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 77 5 § 2 Kodeksu pracy. 9. Koszty obsługi administracyjno-biurowej Rady oraz zwrot kosztów i diet, o któ- rych mowa w ust. 8, są pokrywane z budżetu państwa ze środków będących w dyspozycji ministra właściwego do spraw rolnictwa. Art. 8. 1. Wojewódzki lekarz weterynarii podlega, w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa sanitarno-epizootycznego na obszarze swojej właściwości, Głównemu Lekarzo- wi Weterynarii. 2. Graniczny lekarz weterynarii podlega Głównemu Lekarzowi Weterynarii. 3. Powiatowy lekarz weterynarii podlega wojewódzkiemu lekarzowi weterynarii. 4. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, określi, w drodze rozporządzenia, terytorial- ny zakres działania powiatowych i granicznych lekarzy weterynarii oraz ich sie- dziby, biorąc pod uwagę: 1) zasadniczy podział terytorialny państwa, z tym że zakres działania powiato- wego lekarza weterynarii może obejmować kilka powiatów; 2) możliwości finansowe i organizacyjne Inspekcji; 3) potrzebę zapewnienia realizacji zadań Inspekcji na obszarze całego kraju. Art. 9. 1. Wojewódzkim, powiatowym i granicznym lekarzem weterynarii oraz ich zastęp- cą może być osoba, która: 04-05-13 |
Menu
|