|
Nie obrażaj więc mojej inteligencji poprzez czynione na pokaz zaniżanie własnej.
Wykład 6 Woda i elektrolity
1) Bilans wodny WODA POBRANA -żywność 0.7 -napoje 0.5-2.5(1.5) -metabolizm 0.3 Suma: 1.6-3.6(2.5) WODA WYDALONA -mocz 0.6-2.6(1.5) -pot 0.5 -płuca 0.4 -kał 0.1 Suma: 1.6-3.6(2.5) DOBOWY DZIENNY POBÓR I WYDALANIE: 2.5L
2) Podział wody Woda całkowita: mężczyźni-60% masy ciała, kobiety 55% m.c. Woda wewnątrzkomórkowa 70% (zewnątrznaczyniowa 68%, wewnątrznaczyniowa 2%-erytrocyty,leukocyty,płytki) Woda zewnątrzkomórkowa 30% (wewnątrznaczyniowa-transcelularna 23%- płyn mózgowa-rdzeniowy, komór oka,otrzewnowy,opłucnowy..; wewnątrznaczyniowa-osocze 7%) Krew-7% masy ciała (średnio 5l)
3) Woda w tkankach -większość tk. Zawiera wodę w ilości 70-80% -kości 20% -tłuszczowa 10-15% -osocze-woda 93%
4) Zależność od wieku -niemowlęta 77% -dzieci 65% -dorośli 60% -osoby starsze 55%
5)Definicja mEq- mEq jest jednostką miary stężeń używaną w chemii i naukach biologicznych; jest miarą zdolności substancji do łączenia z innymi substancjami; Na+ 140mmol/l à 140mEq/l K+ 2.5mmol/l à 5mEq/l
60) Stężenia elektrolitów · Komórka Na 12 K 140 à 190mEq/l Pozostałe 38 Cl 4 HCO3 12 à 190mEq/l Białko 65 Pozostałe 109 · Płyn m/komórkowy Na 142 K 4.5 à 151mEq/l Ca 2.5 Mg 2.0
Cl 113 HCO3 27 à 151mEq/l Białko 4 Resztkowe 7
· Osocze Na 140 K 4.0 à151mEq/l Ca 5.0 Mg 2.0
Cl 102 Hco3 24 à151mEq/l Białko 17 Resztkowe 8
7) luka anionowa= Na- (Cl+HCO3) Na 140; Cl 102; HCO3 24 Jest to różnica między suma anionów nieoznaczalnych a sumą kationów resztkowych. - aniony nieoznaczalne: białka 15mEq/l; kwasy organiczne 5; fosforany 2; siarczany 1 SUMA 23mEq/l -kationy resztkowe: wapń 5; potas 4.5; magnez 1.5 SUMA 11mEq/l
8) zjawisko osmozy; osmolalność płynu wewnątrzkomórkowego jest taka sama jak zewnątrzkomórkowego-te dwa kompartymenty zawierają izotoniczne roztwory. Woda utrzymuje te same ciśnienia osmotyczne, mimo że może to powodować obkurczanie lub pęcznienie komórki. Osmotycznie czynna substancja redukuje liczbę cząsteczek wolnej wody. Osmolalność osocza: -pomiar osmolalności przy użyciu osmometru -osmolarność obliczona= 2Na (140) + glukoza (5) + mocznik (5)= 290mM (275-290) -osmolarność efektywna obliczona= 2Na (140) + glukoza (5)= 285mM (270-285)
9) luka osmolarna=osmolalnośc zmierzona-osm. Obliczona. Luka pojawia się wtedy,gdy osmolalność zmierzona przekracza osm. obliczona o więcej niż 10mOsm. W przypadku jej wzrostu należy przeprowadzić badania diagnostyczne w celu stwierdzenia jej przyczyny i podjęcia leczenia. ànajczęstsze przyczyny wzrostu luki to: etanol, metanol, alkohol izopropylowy, mannitol, glikol etylenowy.
10) Oznaczanie stężenia Na Starsza metoda oparta na fotometrii płomieniowej została zastąpiona przez pomiar przy użyciu elektrod jonoselektywnych (ISE). Niedobór Na mEq= ( 135- (Na+) ) *masa ciała (kg) * 0.6
11) Potas- znaczenie kliniczne -odpowiada za objętość wody wewnątrzkomórkowej -odpowiada za polaryzację błon i dynamikę skurczu mięśni (zaburzenia pracy mięśni szkieletowych i serca) EKG w hiperkaliemii: -K ok. 6-7 mEq/l wzrost załamka T -ok. 7-8 mEq/l załamek T wyższy i węższy - 8-10 mEq/l amplituda załamków obnizona, odcinek PR wydłużony, QRS poszerzone - powyżej 10 załamek P znika a QRS staje się sinusoidą.
Oznaczanie stężenia-tak jak przy Na. -artefakty: pseudohipokaliemia występująca w przebiegu białaczki szpikowej z leukocytozą powyżej 100tys/mikroL; pseudohiperkaliemia występująca podczas hemolizy, szczególnie podczas nieprawidłowego pobrania krwi lub opóźnionego oddzielania krwinek od surowicy i rozpadu płytek krwi w trakcie wykrzepiania.
12) Wapń-znaczenie kliniczne -mineralizacja kości (krzywica, osteoporoza) -pobudliwość nerwowo-mięśniowa (tężyczka) -IV czynnik krzepnięcia -uszczelnianie śródbłonków -hamowanie reakcji alergicznych.
Homeostaza wapnia -źródłem wapnia jest wchłanianie w przewodzie pokarmowym i metabolizm tkanki kostnej -przebudowa kości jest procesem stałym0 kość stale jest resorbowana i tworzona -zalezy od trzech systemów: nerek, kości i przewodu pokarmowego oraz od trzech hormonów: PTH, kalcytoniny i vit.D3
Wapń w osoczu -dializujący: zjonizowany- 40-50%, związany 5% -niedializujący: związany z białkami- 30-50%
Wpływ zaburzeń równowago kwasowo- zasadowej na stężenie wapnia zjonizowanego: -zaburzenia rk-z zmieniają to stężenie przez zmianę frakcji Ca związanej z albuminami -albuminy posiadaja ładunek ujemny i wiążą jony Ca i H -kwasica nasila jonizację jonów Ca oraz zwiększa stężenie jonów H+ ,które wiążą się z albuminami, utrudniając wiązanie jonów Ca++ -alkaloza hamuje jonizacje jonów wapnia oraz zmniejsza stężenie H+, które uwalniają miejsca wiążące Ca++ na albuminach. Tak więc w alkalozie (np. ostrej oddechowej) stężenie wapnia zjonizowanego ulega obniżeniu, co może powodować tężyczkę.
13) Gospodarka wapniowo-fosforanowa -wapń całkowity i zjonizowany w surowicy -fosforany w surowicy -wapń i fosforany w moczu-wydalanie dobowe -PTH, kalcytonina,kalcytriol. Fosforany-znaczenie kliniczne -mineralizacja kości -główny składnik buforu fosforanowego -składnik fosfolipidów, białek, związków wysokoenergetycznych (ATP)
Magnez-znaczenie kliniczne -wraz z Ca wpływa na pobudliwość nerwowo-mięśniową -jest kofaktorem około 300 enzymów
Jon chlorkowy-znaczenie kliniczne -elektroobojętność płynów pozakomórkowych -produkcja HCL z żołądku
Wodorowęglany -główny składnik anionu (buforu) wodorowęglanowego.
|
Menu
|