USTAWA z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym,

USTAWA

z dnia 24 sierpnia 2006 r.

o podatku tonażowym

Rozdział 1

Podmiot i przedmiot opodatkowania

Art. 1. Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem tonażowym niektórych dochodów (przychodów) osiąganych przez armatorów eksploatujących morskie statki handlowe w żegludze międzynarodowej.

Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o:

1) konwencji SOLAS – rozumie się przez to Międzynarodową konwencję o bezpieczeństwie życia na morzu, sporządzoną w Londynie dnia 1 listopada 1974 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 318 i 319), wraz z Protokołem dotyczącym Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzonym w Londynie dnia 17 lutego 1978 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 320 i 321 oraz z 1986 r. Nr 35, poz. 177);

2) Dokumencie Zgodności – rozumie się przez to dokument wydany zgodnie z Konwencją SOLAS armatorowi, który spełnia wymagania Międzynarodowego kodeksu zarządzania bezpieczną eksploatacją statków i zapobiegania zanieczyszczeniu – Kodeks ISM (Dz. Urz. M.l. z 2005 r. Nr 4, poz. 28);

3) armatorze – rozumie się przez to:

a) osobę fizyczną lub osobę prawną, mającą odpowiednio miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która spełnia przynajmniej jeden z warunków:

– we własnym imieniu uprawia żeglugę statkiem własnym lub cudzym oraz posiada ważny Dokument Zgodności,

– jest właścicielem statku, ale nie uprawia równocześnie we własnym imieniu żeglugi statkiem własnym lub cudzym,

– zarządza cudzym statkiem, w cudzym imieniu i na cudzą rzecz na podstawie umowy, oraz posiada ważny Dokument Zgodności,

b) wspólnika spółki cywilnej, spółki jawnej, spółki komandytowej, spółki komandytowo-akcyjnej, mającego siedzibę, zarząd lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która spełnia przynajmniej jeden z warunków:

– we własnym imieniu uprawia żeglugę statkiem własnym lub cudzym oraz posiada ważny Dokument Zgodności,

– jest właścicielem statku, ale nie uprawia równocześnie we własnym imieniu żeglugi statkiem własnym lub cudzym,

– zarządza cudzym statkiem, w cudzym imieniu i na cudzą rzecz na podstawie umowy, oraz posiada ważny Dokument Zgodności,

c) przedsiębiorcę zagranicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807, z późn. zm.1)) prowadzącego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność, o której mowa w art. 3 ust. 1 i 2, który spełnia przynajmniej jeden z warunków:

– we własnym imieniu uprawia żeglugę statkiem własnym lub cudzym oraz posiada ważny Dokument Zgodności,

– jest właścicielem statku, ale nie uprawia równocześnie we własnym imieniu żeglugi statkiem własnym lub cudzym,

– zarządza cudzym statkiem, w cudzym imieniu i na cudzą rzecz na podstawie umowy, oraz posiada ważny Dokument Zgodności;

4) żegludze międzynarodowej – rozumie się przez to żeglugę morską wykonywaną między:

a) portami polskimi a portami zagranicznymi, w tym także między portami polskimi, pod warunkiem że podróż ta stanowi odcinek dalszej podróży morskiej do portu zagranicznego, lub

b) portami polskimi a miejscami przeznaczenia położonymi poza granicą polskich wód terytorialnych,

c) portami zagranicznymi;

5) statku – rozumie się przez to morski statek handlowy o polskiej przynależności;

6) transporcie multimodalnym – rozumie się przez to przewozy dokonywane na podstawie jednego dokumentu przewozowego różnymi środkami transportu, w tym statkiem;

7) okresie eksploatacji statku – rozumie się przez to okres, w którym statek jest wpisany do polskiego rejestru okrętowego;

8) pojemności netto (NT) albo pojemności brutto (GT) – rozumie się przez to odpowiednio pojemność netto (NT) albo pojemność brutto (GT) statku ustaloną w międzynarodowym świadectwie pomiarowym;

9) okresie opodatkowania – rozumie się przez to okres opodatkowania podatkiem tonażowym.

Art. 3. 1. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlegają armatorzy prowadzący działalność polegającą na świadczeniu usług w żegludze międzynarodowej, z wykorzystaniem statków o pojemności brutto powyżej 100 GT każdy, w zakresie:

1) transportu ładunków lub pasażerów,

2) holowania pełnomorskiego, pod warunkiem że co najmniej 50 % przychodów z działalności faktycznie wykonywanej w ciągu roku przez holownik stanowią przychody uzyskane z usługi holowania innego niż holowanie do portu i z portu oraz w granicach portu,

3) ratownictwa pełnomorskiego,

4) pogłębiania, pod warunkiem że co najmniej 50 % przychodów z całości działalności faktycznie wykonywanej w ciągu roku przez pogłębiarkę stanowią przychody z transportu wydobytych materiałów na pełnym morzu

– którzy dokonali wyboru tej formy opodatkowania.

2. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlega również działalność armatora w zakresie:

1) dzierżawy i użytkowania kontenerów,

2) prowadzenia działalności załadunkowej, rozładunkowej i naprawczej,

3) prowadzenia terminali pasażerskich,

4) sprzedaży towarów lub usług na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego w celu ich wykorzystania na pokładzie statku,

5) prowadzenia działalności kantorowej na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego,

6) dowozu lądowego i morskiego ładunków lub pasażerów,

7) przewozu ładunków lub pasażerów w transporcie multimodalnym,

8) zarządu nad statkami,

9) świadczenia usług agentów i maklerów morskich, usług brokerskich i usług agencji zatrudniania, związanych z załogą statku,

10) działalności polegającej na wynajmie, dzierżawie lub wyczarterowaniu statku

– pod warunkiem, że działalność ta jest związana ze świadczeniem usług, o których mowa w ust. 1.

3. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym nie podlega działalność w zakresie:

1) poszukiwań, badań geologicznych oraz wydobycia zasobów mineralnych z dna morskiego;

2) rybołówstwa lub przetwórstwa rybnego;

3) budowy portów morskich, budowy i remontu infrastruktury portowej lub urządzeń portowych;

4) budowy elektrowni wiatrowych;

5) budowy rurociągów przesyłowych na dnie morza;

6) budowy dróg wodnych lub pogłębiania dna dróg i zbiorników wodnych;

7) prac podwodnych;

8) świadczenia usług pilotowych w granicach portów morskich;

9) żeglugi pasażerskiej w granicach portów i przystani morskich;

10) edukacji, badań naukowych, sportu lub transportu rekreacyjnego;

11) eksploatacji statków stale zakotwiczonych lub zacumowanych, które nie posiadają zdolności żeglugowej.

Rozdział 2

Podstawa opodatkowania i wysokość podatku

Art. 4. 1. Podstawę opodatkowania podatkiem tonażowym stanowi dochód armatora z działalności, o której mowa w art. 3 ust. 1 i 2, odpowiadający iloczynowi dobowej stawki ustalonej zgodnie z art. 5 ust. 1–3 oraz okresu eksploatacji w danym miesiącu wszystkich statków armatora, z których dochód opodatkowany jest podatkiem tonażowym, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. W przypadku armatorów, o których mowa w art. 2 pkt 3 lit. b, podstawę opodatkowania podatkiem tonażowym stanowi dochód z działalności, o której mowa w art. 3 ust. 1 i 2, odpowiadający iloczynowi dobowej stawki ustalonej zgodnie z art. 5 ust. 1–3 oraz okresu eksploatacji w danym miesiącu wszystkich statków spółki cywilnej, spółki jawnej, spółki komandytowej lub spółki komandytowo-akcyjnej, z których dochód opodatkowany jest podatkiem tonażowym, określony proporcjonalnie do prawa takiego armatora w udziale w zysku spółki. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

3. Podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1 lub ust. 2, ulega obniżeniu o kwotę składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.2)) zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio przez armatora będącego osobą fizyczną lub armatora będącego osobą fizyczną będącą wspólnikiem spółki osobowej na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe oraz osób z nim współpracujących.

4. Wydatki, o których mowa w ust. 3, podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały odliczone od dochodu lub nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.3)), lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.4)).

5. Wysokość wydatków, o których mowa w ust. 3, ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.

Art. 5. 1. Dobową stawkę ustala się w zależności od pojemności netto statku od każdych 100 NT, według stawek wyrażonych w euro, określonych w tabeli.

Lp.

Pojemność netto statku

Stawki do obliczenia dochodu

1

do 1 000 NT

0,5 euro za każde 100 NT

2

od 1 001 do 10 000 NT

0,35 euro za każde 100 NT powyżej 1 000 NT

3

od 10 001 do 25 000 NT

0,20 euro za każde 100 NT powyżej 10 000 NT

4

od 25 001 NT

0,10 euro za każde 100 NT powyżej 25 000 NT

2. Dobową stawkę ustaloną zgodnie z ust. 1 przelicza się na złote według kursu średniego euro z ostatniego dnia miesiąca, za który stawka jest obliczana, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski. W przypadku gdy na ten dzień kurs średni nie został ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs ostatnio ogłoszony w danym miesiącu.

3. Dla celów obliczeniowych pojemność netto (NT) statku zaokrągla się w sposób następujący:

1) pojemność mniejszą niż 50 NT pomija się;

2) pojemność 50 NT i więcej podwyższa się do pełnych 100 NT.

4. Podatek tonażowy wynosi 19 % podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 4.

Art. 6. 1. Podatek tonażowy ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z późn. zm.5)), zapłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez armatora:

1) będącego osobą fizyczną,

2) będącego osobą fizyczną będącą wspólnikiem spółki osobowej

– zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, jeżeli składka ta nie została odliczona na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych lub ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

2. Kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek tonażowy, nie może przekroczyć 7,75 % podstawy wymiaru tej składki.

3. Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.

Art. 7. 1. Dochodów armatora z działalności określonej w art. 3 ust. 1 i 2 oraz przychodów, o których mowa w art. 8, nie łączy się z innymi dochodami (przychodami) armatora podlegającymi opodatkowaniu podatkiem dochodowym na podstawie innych ustaw.

2. W okresie opodatkowania podatkiem tonażowym armator jest obowiązany prowadzić odrębny wykaz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych związanych z działalnością, o której mowa w art. 3 ust. 1 i 2, a w przypadku armatora, o którym mowa w art. 2 pkt 3 lit. b, wykaz obowiązana jest prowadzić spółka cywilna, spółka jawna, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna.

3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o którym mowa w ust. 2, kierując się koniecznością prawidłowego określenia, dla celów podatku dochodowego, wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i stawki amortyzacyjnej.

Art. 8. 1. Przychody uzyskane przez armatora będącego podatnikiem podatku tonażowego ze sprzedaży statków, w części niewykorzystanej na nabycie własności lub udziału we współwłasności, remont, modernizację lub przebudowę statków, w okresie 3 lat od dnia sprzedaży, są opodatkowane stawką ryczałtową w wysokości 15 %.

2. Podatek z tytułu, o którym mowa w ust. 1, podlega wpłacie, bez wezwania, w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin do wydatkowania przychodu na cele wskazane w tym przepisie.

Rozdział 3

Pobór podatku

Art. 9. 1. Wybór opodatkowania podatkiem tonażowym następuje przez złożenie przez armatora oświadczenia, według ustalonego wzoru, o wyborze takiego opodatkowania, zwanego dalej „oświadczeniem”.

2. Oświadczenie składa się do organu podatkowego właściwego w sprawach podatku tonażowego, którym jest naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach podatku dochodowego.

3. Oświadczenie składa się do dnia 20 stycznia pierwszego roku podatkowego okresu opodatkowania, a jeżeli armator rozpoczyna wykonywanie działalności, o której mowa w art. 3 ust. 1 i 2, w trakcie roku podatkowego – do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności.

4. W oświadczeniu zamieszcza się dane identyfikujące armatora, w szczególności nazwę lub imię i nazwisko, adres i numer identyfikacji podatkowej, wraz z informacją o posiadanym Dokumencie Zgodności, dane dotyczące okresu opodatkowania, prowadzonej działalności przez armatora oraz informacje o statkach eksploatowanych przez niego w żegludze międzynarodowej – według stanu na dzień złożenia oświadczenia, takie jak: nazwa statku, numer identyfikacyjny Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO), status statku u armatora, tonaż netto statku.

5. Armator jest obowiązany zawiadomić organ podatkowy właściwy w sprawach podatku tonażowego o zaistniałych w okresie opodatkowania zmianach danych zawartych w oświadczeniu w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniała zmiana.

6. W przypadku zakończenia działalności określonej w art. 3 ust. 1 i 2 w okresie opodatkowania armator składa organowi podatkowemu właściwemu w sprawach podatku tonażowego oświadczenie o zakończeniu działalności objętej ustawą.

Art. 10. 1. Armator podlega opodatkowaniu podatkiem tonażowym przez okres opodatkowania wskazany w oświadczeniu, nie krótszy niż 5 lat podatkowych.

2. W okresie opodatkowania nie jest możliwa zmiana formy opodatkowania.

3. Opodatkowanie podatkiem tonażowym ulega przedłużeniu na kolejne 5 lat, chyba że armator, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego następującego po okresie opodatkowania, złoży organowi podatkowemu właściwemu w sprawach podatku tonażowego pisemne oświadczenie o rezygnacji z tej formy opodatkowania.

4. W przypadku zakończenia działalności określonej w art. 3 ust. 1 i 2 w okresie opodatkowania ponowny wybór opodatkowania podatkiem tonażowym może nastąpić nie wcześniej niż po upływie 3 lat podatkowych, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym armator zakończył działalność lub zrezygnował z opodatkowania podatkiem tonażowym, z zastrzeżeniem ust. 5.

5. W przypadku sprzedaży albo utraty statków okres, o którym mowa w ust. 4, liczy się od dnia wyrejestrowania statku z rejestru okrętowego.

Art. 11. 1. W przypadku połączenia się armatorów opodatkowanych podatkiem tonażowym okresem opodatkowania armatora powstałego w wyniku tego połączenia jest okres opodatkowania armatora, który wcześniej złożył oświadczenie.

2. W przypadku przejęcia przez armatora opodatkowanego podatkiem tonażowym innych armatorów opodatkowanych takim podatkiem okresem opodatkowania jest okres przyjęty przez armatora przejmującego.

3. W przypadku połączenia armatora opodatkowanego podatkiem tonażowym z armatorem nieopodatkowanym podatkiem tonażowym okresem opodatkowania jest faktyczny okres opodatkowania armatora opodatkowanego podatkiem tonażowym.

Art. 12. 1. Armatorzy są obowiązani za każdy miesiąc roku podatkowego obliczać podatek tonażowy w sposób określony w art. 5 ust. 4 i wpłacać bez wezwania do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach podatku tonażowego, w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, a za miesiąc grudzień – w terminie złożenia zeznania.

2. Armatorzy są obowiązani złożyć w urzędzie skarbowym, o którym mowa w ust. 1, zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości podatku tonażowego należnego za dany rok podatkowy do dnia 31 stycznia roku następnego.

3. Przy obliczaniu podatku tonażowego za poszczególne miesiące podatnicy mogą uwzględniać odliczenia, o których mowa w art. 4 ust. 3 i art. 6.

4. Podatek tonażowy wynikający z zeznania jest podatkiem należnym za dany rok podatkowy, chyba że właściwy organ podatkowy lub właściwy organ kontroli skarbowej wyda decyzję, w której określi inną wysokość podatku.

Art. 13. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory:

1) zeznania, o którym mowa w art. 12 ust. 2,

2) oświadczenia

– wraz z objaśnieniami co do sposobu ich wypełniania, terminu i miejsca składania, uwzględniając zakres informacji niezbędnych do prawidłowego ustalenia zobowiązania podatkowego.

Rozdział 4

Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe

Art. 14. W ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. z 1992 r. Nr 6, poz. 27, z późn. zm.6)) w art. 12 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Z wpłat, o których mowa w ust. 1, zwolniony jest także, w okresie opodatkowania podatkiem tonażowym, armator w zakresie przychodów z działalności opodatkowanej podatkiem tonażowym.”.

Art. 15. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.7)) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2 w ust. 1 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu:

„6) przychodów (dochodów) armatora opodatkowanych na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (Dz. U. Nr 183, poz. 1353), z zastrzeżeniem art. 24 ust. 1a.”;

2) w art. 6 ust. 8 otrzymuje brzmienie:

„8....