Ustawa o radiofonii i telewizji, DIKS, Polski System Medialny

©Kancelaria Sejmu
s. 1/35
Dz.U. 1993 Nr 7 poz. 34
USTAWA
z dnia 29 grudnia 1992 r.
o radiofonii i telewizji
Opracowano na pod-
stawie tj. Dz.U. z
2004 r. Nr 253, poz.
2531, z 2005 r. Nr 17,
poz. 141, Nr 85, poz.
728, Nr 267, poz.
2258, z 2006 r. Nr 51,
poz. 377, Nr 83, poz.
574, Nr 133, poz. 935,
z 2007 r. Nr 25, poz.
162, Nr 61, poz. 411.
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
1. Zadaniem radiofonii i telewizji jest:
1) dostarczanie informacji;
2) udostępnianie dóbr kultury i sztuki;
3) ułatwianie korzystania z oświaty i dorobku nauki;
3a) upowszechnianie edukacji obywatelskiej;
4) dostarczanie rozrywki;
5) popieranie krajowej twórczości audiowizualnej.
2. Odbiór programów krajowych i zagranicznych przeznaczonych przez nadawców
do powszechnego odbioru jest wolny, z zachowaniem warunków określonych
przepisami prawa.
wykładnia TK z dn. 2
marca 1994 r. Dz.U. Nr
36, poz. 137 (dot. art. 21
ust. 2 pkt 6 w zw. z art.
18 ust. 1 i 2, art. 6 ust.
1, art. 14 ust. 1 i art.
22);
z dnia 13 grudnia 1995
r. Dz.U. z 1996 r. Nr 2,
poz. 15 (dot. art. 26 ust.
4 i art. 28 ust. 1 zdanie
drugie)
Art. 1a.
1. Ustawę stosuje się do nadawców ustanowionych na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej.
2. Nadawcę uważa się za ustanowionego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
jeżeli spełnia on co najmniej jeden z warunków:
1) ma swoją siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej oraz:
a) decyzje o strukturze i zawartości programu są podejmowane na teryto-
rium Rzeczypospolitej Polskiej lub
b) istotna część osób zatrudnionych na podstawie stosunku pracy lub
umowy cywilnoprawnej przy działalności nadawcy działa na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, a decyzje o strukturze i zawartości programu
są podejmowane w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej,
lub
c) istotna część osób zatrudnionych na podstawie stosunku pracy lub
umowy cywilnoprawnej przy działalności nadawcy działa zarówno na
2007-04-16
©Kancelaria Sejmu
s. 2/35
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w innym państwie człon-
kowskim Unii Europejskiej;
2) decyzje o strukturze i zawartości programu są podejmowane na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej oraz istotna część osób zatrudnionych na podsta-
wie stosunku pracy lub umowy cywilnoprawnej przy działalności nadawcy
działa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a nadawca ma swoją siedzi-
bę w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej;
3) rozpoczął rozpowszechnianie programu na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej lub na podstawie prawa Rzeczypospolitej Polskiej i utrzymuje sta-
bilne i efektywne związki gospodarcze z Rzecząpospolitą Polską, chyba że:
a) zarówno siedziba nadawcy znajduje się w innym państwie członkow-
skim Unii Europejskiej, jak i decyzje o strukturze i zawartości progra-
mu są podejmowane w innym państwie członkowskim Unii Europej-
skiej lub
b) istotna część osób zatrudnionych na podstawie stosunku pracy lub
umowy cywilnoprawnej przy działalności nadawcy działa w innym
państwie członkowskim Unii Europejskiej, w którym nadawca ma swo-
ją siedzibę lub decyzje o strukturze i zawartości programu są podejmo-
wane na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.
3. Za ustanowionego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się także
nadawcę, jeżeli istotna część osób zatrudnionych na podstawie stosunku pracy
lub umowy cywilnoprawnej przy działalności nadawcy działa na jej terytorium
oraz nadawca:
1) ma swoją siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a decyzje o
strukturze i zawartości programu są podejmowane w państwie niebędącym
państwem członkowskim Unii Europejskiej albo
2) ma swoją siedzibę w państwie niebędącym państwem członkowskim Unii
Europejskiej, a decyzje o strukturze i zawartości programu są podejmowane
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
4. Za ustanowionego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się także
nadawcę, który:
1) dysponuje lub wykorzystuje częstotliwość na podstawie decyzji wydanej
przez polski organ administracji publicznej albo
2) korzysta z satelity wykorzystującego rezerwację zasobów orbitalnych doko-
naną przez polski organ administracji publicznej, jeżeli nie dysponuje lub
nie wykorzystuje częstotliwości na podstawie decyzji wydanej przez wła-
ściwy organ władzy publicznej państwa członkowskiego Unii Europejskiej
albo
3) korzysta ze stacji dosyłowej do satelity zlokalizowanej na terytorium Rze-
czypospolitej Polskiej, jeżeli nie korzysta z satelity wykorzystującego re-
zerwację zasobów orbitalnych dokonaną przez właściwy organ władzy pu-
blicznej państwa członkowskiego Unii Europejskiej
- pomimo że nie odpowiada on warunkom określonym w ust. 1-3 i nie został
uznany za nadawcę ustanowionego w państwie członkowskim Unii Europejskiej
na podstawie przepisów prawa tego państwa odpowiadających warunkom okre-
ślonym w ust. 1-3.
2007-04-16
©Kancelaria Sejmu
s. 3/35
Art. 2.
1. Prawo rozpowszechniania programów radiowych i telewizyjnych przysługuje
jednostkom publicznej radiofonii i telewizji oraz osobom, które uzyskały konce-
sję na taką działalność.
2. Ustawy nie stosuje się do:
1) programu rozpowszechnianego lub rozprowadzanego wyłącznie w obrębie
jednego budynku;
2) programu rozpowszechnianego lub rozprowadzanego w systemie, w którym
urządzenia nadawcze i odbiorcze należą do tej samej osoby, prowadzącej
działalność gospodarczą lub inną zarejestrowaną działalność publiczną, a
treść programu ogranicza się do spraw związanych z tą działalnością i jest
adresowana do pracowników lub innego określonego kręgu osób związa-
nych z nadawcą;
3) programu rozprowadzanego w sieci kablowej, jeżeli liczba indywidualnych
odbiorców nie przekracza 250.
Art. 3.
Do radiofonii i telewizji stosuje się przepisy prawa prasowego, o ile ustawa nie sta-
nowi inaczej.
Art. 4.
W rozumieniu ustawy:
1) nadawcą jest osoba, która tworzy lub zestawia programy i rozpowszechnia
je lub przekazuje innym osobom w celu rozpowszechnienia w całości i bez
zmian;
1a) nadawcą społecznym jest nadawca:
a) którego program upowszechnia działalność wychowawczą i edukacyj-
ną, działalność charytatywną, respektuje chrześcijański system wartości
za podstawę przyjmując uniwersalne zasady etyki oraz zmierza do
ugruntowania tożsamości narodowej,
b) w którego programie nie są rozpowszechniane audycje ani inne przeka-
zy, o których mowa w art. 18 ust. 5,
c) który nie nadaje reklam lub telesprzedaży oraz sponsorowanych audycji
lub innych sponsorowanych przekazów,
d) który nie pobiera opłat z tytułu rozpowszechniania, rozprowadzania lub
odbierania jego programu;
1b) osobą zagraniczną jest osoba zagraniczna w rozumieniu art. 5 pkt 2 ustawy
z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 173,
poz. 1807);
1c) zespołem twórczym jest zespół osób tworzących audycje, do którego zalicza
się w szczególności: reżysera, autora scenariusza, scenografa, operatora, od-
twórców głównych ról i kompozytora;
2) rozpowszechnianiem jest:
a) bezprzewodowa emisja programu do równoczesnego, powszechnego
odbioru (system powszechnego odbioru),
2007-04-16
©Kancelaria Sejmu
s. 4/35
b) wprowadzanie programu do sieci kablowej (system zbiorowego odbio-
ru);
3) rozprowadzaniem jest przejmowanie w całości i bez zmian programu
nadawcy krajowego lub zagranicznego, z wyjątkiem programu rozpo-
wszechnianego w sieci kablowej, i równoczesne jego rozpowszechnianie;
4) programem jest uporządkowany zestaw audycji radiowych lub telewizyj-
nych, reklam i innych przekazów, regularnie rozpowszechniany, pochodzą-
cy od jednego nadawcy;
4a) programem wyspecjalizowanym jest program, w którym nie mniej niż 70%
czasu nadawania programu w ciągu miesiąca, w godzinach 6-23, stanowią
audycje i inne przekazy realizujące przyjętą specjalizację programu;
5) audycją jest część programu radiowego lub telewizyjnego, stanowiąca od-
rębną całość ze względu na treść, formę, przeznaczenie lub autorstwo;
5a) audycją wytworzoną pierwotnie w języku polskim jest audycja spełniająca
wymogi audycji europejskiej w rozumieniu niniejszej ustawy i powstała na
podstawie scenariusza wytworzonego pierwotnie w języku polskim, której
pierwotna rejestracja dokonana została w języku polskim;
6) reklamą jest każdy przekaz, niepochodzący od nadawcy, zmierzający do
promocji sprzedaży albo innych form korzystania z towarów lub usług, po-
pierania określonych spraw lub idei albo osiągnięcia innego efektu pożąda-
nego przez reklamodawcę, nadawany za opłatą lub inną formą wynagrodze-
nia;
7) sponsorowaniem jest bezpośrednie lub pośrednie finansowanie albo współ-
finansowanie tworzenia lub rozpowszechniania audycji lub innych przeka-
zów, przez podmiot niebędący nadawcą lub producentem audycji, dla upo-
wszechnienia, utrwalenia lub podniesienia renomy nazwy, firmy, towaru lub
usługi, znaku towarowego lub innego oznaczenia indywidualizującego
sponsora lub jego działalność;
8) (uchylony);
9) przekazem tekstowym jest zbiór tekstów i nieruchomych obrazów, rozpo-
wszechnianych za pomocą sygnału telewizyjnego równocześnie z progra-
mem;
10) telesprzedażą jest każdy przekaz zawierający bezpośrednią ofertę sprzedaży
towarów lub odpłatnego świadczenia usług;
11) reklamą ukrytą jest przedstawianie w audycjach towarów, usług, nazwy,
firmy, znaku towarowego lub działalności przedsiębiorcy będącego produ-
centem towaru lub świadczącego usługi, jeżeli zamiarem nadawcy, w
szczególności związanym z wynagrodzeniem lub uzyskaniem innej korzy-
ści, jest osiągnięcie skutku reklamowego oraz jeżeli możliwe jest wprowa-
dzenie publiczności w błąd co do charakteru przekazu;
12) producentem jest osoba fizyczna lub osoba prawna, lub jednostka organiza-
cyjna, o której mowa w art. 33
1
§ 1 Kodeksu cywilnego, która podejmuje
inicjatywę, faktycznie organizuje i ponosi odpowiedzialność za kreatywny,
organizacyjny i finansowy proces produkcji utworu audiowizualnego;
13) producentem niezależnym wobec danego nadawcy jest producent niepozo-
stający w stosunku pracy z danym nadawcą, niebędący sam nadawcą i nie-
posiadający udziałów w organizacji nadawcy oraz w którym nadawca ani
żaden podmiot od niego zależny bądź należący do tej samej grupy kapita-
2007-04-16
©Kancelaria Sejmu
s. 5/35
łowej nie posiada żadnych udziałów, a w zarządach nie zasiadają żadne
osoby pozostające w stosunku pracy z danym nadawcą lub będące nadaw-
cami;
14) przedsiębiorcą jest przedsiębiorca w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004
r. o swobodzie działalności gospodarczej.
Rozdział 2
Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji
Art. 5.
Tworzy się Krajową Radę Radiofonii i Telewizji, zwaną dalej „Krajową Radą”, jako
organ państwowy właściwy w sprawach radiofonii i telewizji.
Art. 6.
1. Krajowa Rada stoi na straży wolności słowa w radiu i telewizji, samodzielności
nadawców i interesów odbiorców oraz zapewnia otwarty i pluralistyczny
charakter radiofonii i telewizji.
2. Do zadań Krajowej Rady należy w szczególności:
1) projektowanie w porozumieniu z Prezesem Rady Ministrów kierunków poli-
tyki państwa w dziedzinie radiofonii i telewizji;
2) określanie, w granicach upoważnień ustawowych, warunków prowadzenia
działalności przez nadawców;
3) podejmowanie, w zakresie przewidzianym ustawą, rozstrzygnięć w spra-
wach koncesji na rozpowszechnianie i rozprowadzanie programów;
3a) uznawanie za nadawcę społecznego lub odbieranie tego przymiotu, na wa-
runkach określonych ustawą;
4) sprawowanie w granicach określonych ustawą kontroli działalności nadaw-
ców;
5) organizowanie badań treści i odbioru programów radiowych i telewizyj-
nych;
6) ustalanie wysokości opłat za udzielenie koncesji oraz wpis do rejestru;
6a) ustalanie, na zasadach określonych w ustawie z dnia 21 kwietnia 2005 r. o
opłatach abonamentowych (Dz. U. Nr 85, poz. 728), wysokości opłat abo-
namentowych;
7) opiniowanie projektów aktów ustawodawczych oraz umów międzynarodo-
wych dotyczących radiofonii i telewizji;
[7a) inicjowanie i podejmowanie działań w zakresie ochrony zasad etyki dzien-
nikarskiej;]
Pkt 7a niezgodny z Konstytucją - wyrok TK (Dz.U. z 2006 r. Nr 51, poz. 377).
8) inicjowanie postępu naukowo-technicznego i kształcenia kadr w dziedzinie
radiofonii i telewizji;
9) organizowanie i inicjowanie współpracy z zagranicą w dziedzinie radiofonii
i telewizji;
2007-04-16

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

alter.htw.pl