|
Nie obrażaj więc mojej inteligencji poprzez czynione na pokaz zaniżanie własnej.
©Kancelaria Sejmu
s. 1/99 Dz.U. 1999 Nr 11 poz. 95 USTAWA z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Opracowano na podstawie tj. Dz.U z 2005 r. Nr 196, poz. 1631, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 149, poz. 1078, Nr 218, poz. 1592, Nr 220, poz. 1600, z 2007 r. Nr 25, poz. 162. Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. 1. Ustawa określa zasady ochrony informacji, które wymagają ochrony przed nieuprawnionym ujawnieniem, jako stanowiące tajemnicę państwową lub służbową, niezależnie od formy i sposobu ich wyrażania, także w trakcie ich opracowania, zwanych dalej „informacjami niejawnymi”, a w szczególności: 1) organizowania ochrony informacji niejawnych; 2) klasyfikowania informacji niejawnych; 3) udostępniania informacji niejawnych; 4) postępowania sprawdzającego, w celu ustalenia, czy osoba nim objęta daje rękojmię zachowania tajemnicy, zwanego dalej „postępowaniem sprawdzającym”; 5) szkolenia w zakresie ochrony informacji niejawnych; 6) ewidencjonowania, przechowywania, przetwarzania i udostępniania danych uzyskiwanych w związku z prowadzonymi postępowaniami o ustalenie rękojmi zachowania tajemnicy, w zakresie określonym w ankiecie bezpieczeństwa osobowego oraz w kwestionariuszu bezpieczeństwa przemysłowego; 7) organizacji kontroli przestrzegania zasad ochrony informacji niejawnych; 8) ochrony informacji niejawnych w systemach i sieciach teleinformatycznych; 9) stosowania środków fizycznej ochrony informacji niejawnych. 2. Przepisy ustawy mają zastosowanie do: 1) organów władzy publicznej, w szczególności: a) Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, b) Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, c) organów administracji rządowej, d) organów jednostek samorządu terytorialnego, e) sądów i trybunałów, f) organów kontroli państwowej i ochrony prawa; 2007-04-24 ©Kancelaria Sejmu s. 2/99 2) Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i ich jednostek organizacyjnych, zwanych dalej „Siłami Zbrojnymi”, a także innych jednostek organizacyjnych podległych Mi- nistrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych; 3) Narodowego Banku Polskiego i banków państwowych; 4) państwowych osób prawnych i innych niż wymienione w pkt 1–3 państwowych jednostek organizacyjnych; 5) przedsiębiorców, jednostek naukowych lub badawczo-rozwojowych, zamierzających ubiegać się, ubiegających się o zawarcie lub wykonujących umowy związane z dostępem do informacji niejawnych albo wykonujących na podstawie przepisów prawa zadania związane z dostępem do informacji niejawnych. 3. Przepisy ustawy nie naruszają przepisów innych ustaw o ochronie tajemnicy zawodowej lub innych tajemnic prawnie chronionych. 4. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do postępowania sprawdzającego, postępowania odwoławczego oraz postępowania bezpieczeństwa przemysłowego stosuje się przepisy art. 6–8, art. 12, art. 14–16, art. 24 § 1 pkt 1–6 i § 2–4, art. 26 § 1, art. 28, art. 29, art. 30 § 1–3, art. 35 § 1, art. 39, art. 41–47, art. 57–60, art. 61 § 3 i 4, art. 63 § 4, art. 64, art. 97 § 1 pkt 4 i § 2, art. 98, art. 101, art. 104, art. 105, art. 107, art. 112, art. 113, art. 156–158 oraz art. 217 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm. 1) ). Art. 2. W rozumieniu ustawy: 1) tajemnicą państwową – jest informacja określona w wykazie rodzajów informacji, stanowiącym załącznik nr 1, której nieuprawnione ujawnienie może spowodować istotne zagrożenie dla podstawowych interesów Rzeczypospolitej Polskiej dotyczących porządku publicznego, obronności, bezpieczeństwa, stosunków międzynarodowych lub gospodarczych państwa; 2) tajemnicą służbową – jest informacja niejawna niebędąca tajemnicą państwową, uzyskana w związku z czynnościami służbowymi albo wykonywaniem prac zleconych, której nieuprawnione ujawnienie mogłoby narazić na szkodę interes państwa, interes publiczny lub prawnie chroniony interes obywateli albo jednostki organizacyjnej; 3) służbami ochrony państwa – są Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Służba Kontrwywiadu Wojskowego; 4) rękojmia zachowania tajemnicy – oznacza spełnienie ustawowych wymogów dla zapewnienia ochrony informacji niejawnych przed ich nieuprawnionym ujawnieniem; 5) dokumentem – jest każda utrwalona informacja niejawna, w szczególności na piśmie, mikrofilmach, negatywach i fotografiach, nośnikach do zapisów informacji w postaci cyfrowej i na taśmach elektromagnetycznych, także w formie mapy, wykresu, rysun- ku, obrazu, grafiki, fotografii, broszury, książki, kopii, odpisu, wypisu, wyciągu i tłumaczenia dokumentu, zbędnego lub wadliwego wydruku, odbitki, kliszy, matrycy 1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 49, poz. 509, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387, z 2003 r. Nr 130, poz. 1188 i Nr 170, poz. 1660, z 2004 r. Nr 162, poz. 1692 oraz z 2005 r. Nr 64, poz. 565, Nr 78, poz. 682 i Nr 181, poz. 1524. 2007-04-24 ©Kancelaria Sejmu s. 3/99 i dysku optycznego, kalki, taśmy atramentowej, jak również informacja niejawna utrwalona na elektronicznych nośnikach danych; 6) materiałem – jest dokument, jak też chroniony jako informacja niejawna przedmiot lub dowolna jego część, a zwłaszcza urządzenie, wyposażenie lub broń wyproduko- wana albo będąca w trakcie produkcji, a także składnik użyty do ich wytworzenia; 7) jednostką organizacyjną – jest podmiot wymieniony w art. 1 ust. 2; 7a) jednostką naukową – jest jednostka naukowa w rozumieniu przepisów o zasadach fi- nansowania nauki; 8) systemem teleinformatycznym – jest system, który tworzą urządzenia, narzędzia, me- tody postępowania i procedury stosowane przez wyspecjalizowanych pracowników, w sposób zapewniający wytwarzanie, przechowywanie, przetwarzanie lub przeka- zywanie informacji; 9) siecią teleinformatyczną – jest organizacyjne i techniczne połączenie systemów tele- informatycznych; 10) akredytacją bezpieczeństwa teleinformatycznego – jest dopuszczenie systemu lub sieci teleinformatycznej do wytwarzania, przetwarzania, przechowywania lub prze- kazywania informacji niejawnych, na zasadach określonych w ustawie; 11) dokumentacją bezpieczeństwa systemu lub sieci informatycznej – są Szczególne Wymagania Bezpieczeństwa oraz Procedury Bezpiecznej Eksploatacji danego sys- temu lub sieci teleinformatycznej, sporządzone zgodnie z zasadami określonymi w ustawie. Art. 3. Informacje niejawne mogą być udostępnione wyłącznie osobie dającej rękojmię zachowania tajemnicy i tylko w zakresie niezbędnym do wykonywania przez nią pracy lub pełnienia służ- by na zajmowanym stanowisku albo innej zleconej pracy. Art. 4. 1. Zasady zwalniania od obowiązku zachowania tajemnicy państwowej i służbowej oraz sposób postępowania z aktami spraw zawierających tajemnicę państwową i służbową w postępowaniu przed sądami i innymi organami określają przepisy odrębnych ustaw. 2. Jeżeli przepisy odrębnych ustaw uprawniają organy, służby lub instytucje państwowe al- bo ich upoważnionych pracowników do dokonywania kontroli, a w szczególności swo- bodnego dostępu do pomieszczeń i materiałów, jeżeli jej zakres dotyczy informacji nie- jawnych, uprawnienia te są realizowane z zachowaniem przepisów niniejszej ustawy. 2007-04-24 ©Kancelaria Sejmu s. 4/99 Rozdział 2 (uchylony) Rozdział 3 Organizacja ochrony informacji niejawnych Art. 14. 1. Służby ochrony państwa są właściwe do: 1) kontroli ochrony informacji niejawnych i przestrzegania przepisów obowiązujących w tym zakresie, z uwzględnieniem prawidłowości postępowań sprawdzających pro- wadzonych przez pełnomocników ochrony, z wyłączeniem postępowań, o których mowa w art. 30; 2) realizacji zadań w zakresie bezpieczeństwa systemów i sieci teleinformatycznych; 3) prowadzenia postępowania sprawdzającego według zasad określonych w ustawie; 4) ochrony informacji niejawnych wymienianych przez Rzeczpospolitą Polską z innymi państwami i organizacjami międzynarodowymi; 5) szkolenia i doradztwa w zakresie ochrony informacji niejawnych; 6) wykonywania innych zadań, w zakresie ochrony informacji niejawnych, określonych odrębnymi przepisami. 2. Służby ochrony państwa, w zakresie koniecznym do wykonywania swoich zadań, w celu ochrony informacji niejawnych mogą korzystać z informacji uzyskanych przez Centralne Biuro Antykorupcyjne, Policję, Straż Graniczną, Żandarmerię Wojskową oraz organy kontroli skarbowej, a także zwracać się do tych służb i organów o udzielenie niezbędnej pomocy przy wykonywaniu czynności w ramach prowadzonych postępowań sprawdzają- cych. 3. Kierownicy jednostek organizacyjnych współdziałają ze służbami ochrony państwa w to- ku przeprowadzanych przez nie postępowań sprawdzających, a w szczególności udostęp- niają funkcjonariuszom albo żołnierzom, po przedstawieniu przez nich pisemnego upo- ważnienia, pozostające w ich dyspozycji informacje i dokumenty niezbędne do stwier- dzenia, czy osoba objęta postępowaniem sprawdzającym daje rękojmię zachowania ta- jemnicy. Organy i służby, o których mowa w art. 30, udostępniają pozostające w ich dys- pozycji informacje i dokumenty wyłącznie w przypadku, gdy w ich opinii osoba ta nie daje rękojmi zachowania tajemnicy; w przeciwnym przypadku informują, że nie posiada- ją informacji i dokumentów świadczących, że osoba objęta postępowaniem sprawdzają- cym nie daje tej rękojmi. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres, warunki i tryb: 1) przekazywania służbom ochrony państwa informacji i udostępniania dokumentów, o których mowa w ust. 3; 2) udzielania służbom ochrony państwa pomocy, o której mowa w ust. 2. 5. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, określa się w szczególności: 2007-04-24 ©Kancelaria Sejmu s. 5/99 1) szczegółowy zakres, warunki i tryb przekazywania przez kierowników jednostek or- ganizacyjnych służbom ochrony państwa informacji oraz udostępniania im dokumentów niezbędnych do stwierdzenia, czy osoba objęta postępowaniem sprawdzającym daje rękojmię zachowania tajemnicy; 2) zakres, warunki i tryb udzielania przez Centralne Biuro Antykorupcyjne, Policję, Straż Graniczną, Żandarmerię Wojskową oraz organy kontroli skarbowej niezbędnej pomocy przy wykonywaniu czynności w ramach prowadzonych postępowań spraw- dzających. Art. 15. W stosunkach międzynarodowych Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Szef Służby Kontrwywiadu Wojskowego pełnią funkcję krajowej władzy bezpieczeństwa. Art. 16. W zakresie niezbędnym do kontroli stanu zabezpieczenia informacji niejawnych stanowią- cych tajemnicę państwową upoważnieni pisemnie funkcjonariusze lub żołnierze służb ochro- ny państwa mają prawo do: 1) swobodnego wstępu do obiektów i pomieszczeń jednostki kontrolowanej, gdzie informa- cje takie są wytwarzane, przetwarzane, przechowywane lub przekazywane; 2) wglądu do dokumentów związanych z organizacją ochrony tych informacji w kontrolo- wanej jednostce organizacyjnej; 3) żądania udostępnienia do kontroli sieci lub systemów teleinformatycznych służących do wytwarzania, przechowywania, przetwarzania lub przekazywania tych informacji; 4) przeprowadzania oględzin obiektów, składników majątkowych i sprawdzania przebiegu określonych czynności związanych z ochroną tych informacji; 5) żądania od kierowników i pracowników kontrolowanych jednostek organizacyjnych udzielania ustnych i pisemnych wyjaśnień oraz posiadanych przez nich informacji doty- czących działalności wywiadowczej albo terrorystycznej skierowanej przeciwko Rzeczy- pospolitej Polskiej, jej Siłom Zbrojnym, przedsiębiorcom, jednostkom naukowym lub badawczo-rozwojowym, w odniesieniu do prowadzonej produkcji albo usług stanowią- cych tajemnicę państwową ze względu na bezpieczeństwo lub obronność państwa, a tak- że na potrzeby Sił Zbrojnych; 6) zasięgania, w związku z przeprowadzaną kontrolą, informacji w jednostkach niekontro- lowanych, jeżeli ich działalność pozostaje w związku z wytwarzaniem, przechowywa- niem, przetwarzaniem, przekazywaniem lub ochroną informacji niejawnych stanowią- cych tajemnicę państwową, oraz żądania wyjaśnień od kierowników i pracowników tych jednostek; 7) korzystania z pomocy biegłych i specjalistów, jeżeli stwierdzenie okoliczności ujawnio- nych w czasie przeprowadzania kontroli wymaga wiadomości specjalnych; 8) uczestniczenia w posiedzeniach kierownictwa, organów zarządzających lub nadzorczych, a także organów opiniodawczo-doradczych w sprawach dotyczących problematyki ochrony tych informacji w kontrolowanej jednostce organizacyjnej. 2007-04-24 |
Menu
|