ustawa o aktach stanu cywilnego, szkoła, US, semestr I

PRAWO O AKTACH STANU CYWILNEGO
Opracowano na podstawie:
PRZEPISY
AKTUALNE
(na dzień 01.02.2009 r.)
Dz.U.2004.161.1688 (t.j.)
2007.02.24 zm. Dz.U. 2007.21.125
2008.10.02 zm. Dz.U. 2007.181.1287
2008.10.29 zm. Dz.U. 2008.182.1121
2008.10.31
zm. Dz.U. 2008.195.1198
USTAWA
z dnia 29 września 1986 r.
Prawo o aktach stanu cywilnego
(tekst ujednolicony – Stan prawny na 1 lutego 2009 r.)
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
Ustawa reguluje sprawy związane z rejestracją urodzeń, małżeństw oraz zgonów, a także sprawy dotyczące
innych zdarzeń, które mają wpływ na stan cywilny osób.
Art. 2.
Rejestracji stanu cywilnego osób dokonuje się w księgach stanu cywilnego w formie aktów urodzenia,
małżeństwa oraz zgonu. W księgach stanu cywilnego dokonuje się także innych wpisów przewidzianych w odrębnych
przepisach.
Art. 3.
Stan cywilny osoby stwierdza się na podstawie aktów sporządzonych w księgach stanu cywilnego.
Art. 4.
Akty stanu cywilnego stanowią wyłączny dowód zdarzeń w nich stwierdzonych; ich niezgodność z prawdą może
być udowodniona jedynie w postępowaniu sądowym.
Art. 5.
Księgi stanu cywilnego prowadzi się w urzędach stanu cywilnego.
Art. 5a.
1. Urzędy stanu cywilnego wchodzą w skład urzędu gminy.
2. Gmina stanowi okręg urzędu stanu cywilnego.
3. Wojewoda może tworzyć urzędy stanu cywilnego właściwe dla kilku okręgów lub utworzyć kilka urzędów stanu
cywilnego w obszarze jednej gminy.
Art. 6.
1. Czynności z zakresu rejestracji stanu cywilnego dokonuje kierownik urzędu stanu cywilnego lub jego zastępca
(zastępcy).
2. Kierownikiem urzędu stanu cywilnego jest wójt lub burmistrz (prezydent).
3. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) zatrudnia inną osobę na stanowisku kierownika urzędu stanu cywilnego
w gminach powyżej 50.000 mieszkańców.
4. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) może zatrudnić inną osobę na stanowisku kierownika urzędu stanu cywilnego
w gminach poniżej 50.000 mieszkańców.
5. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) zatrudnia inną osobę na stanowisku zastępcy (zastępców) kierownika urzędu
stanu cywilnego.
Art. 6a.
1. Na stanowisku kierownika urzędu stanu cywilnego oraz zastępcy kierownika urzędu stanu cywilnego może być
zatrudniona inna osoba, która:
1) ma obywatelstwo polskie, pełną zdolność do czynności prawnych i korzysta z pełni praw publicznych;
2) nie była prawomocnie skazana za przestępstwo umyślne;
3) cieszy się nieposzlakowaną opinią;
4) posiada stan zdrowia pozwalający na zatrudnienie na określonym stanowisku;
5) ukończyła:
a) studia prawnicze lub administracyjne i uzyskała tytuł magistra lub
b) podyplomowe studia administracyjne;
6) posiada łącznie co najmniej pięcioletni staż pracy:
a) na stanowiskach urzędniczych w urzędach lub biurach jednostek samorządu terytorialnego lub
b) w służbie cywilnej, lub
c) w urzędach państwowych, z wyjątkiem stanowisk pomocniczych i obsługi, lub
d) w służbie zagranicznej, z wyjątkiem stanowisk pomocniczych i obsługi.
2. Osoby zatrudnione na stanowisku kierownika urzędu stanu cywilnego lub zastępcy kierownika urzędu stanu
cywilnego mogą być zatrudnione również w niepełnym wymiarze czasu pracy.
Art. 6b.
Kierownik urzędu stanu cywilnego współpracuje z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych
w zakresie niezbędnym do realizacji jego ustawowych zadań.
1
PRAWO O AKTACH STANU CYWILNEGO
Art. 6c.
W zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie do naboru na stanowiska, o których mowa
w art. 6 ust. 3-5, oraz do osób zatrudnionych na tych stanowiskach stosuje się przepisy ustawy
z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1593, z późn. zm.).
Art. 7.
1. Czynności z zakresu rejestracji stanu cywilnego dokonuje się w formie:
1) aktu stanu cywilnego,
2) decyzji,
3) postanowień w sprawach określonych w art. 24, 25 i 89
- chyba że z przepisów ustawy wynika inna forma załatwienia sprawy.
2. Jeżeli kierownik urzędu stanu cywilnego odmawia:
1) przyjęcia oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński,
2) wydania zaświadczenia o braku okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa, o których mowa w art. 4
1
Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego,
3) wydania zezwolenia na zawarcie małżeństwa przed upływem terminu, o którym mowa w art. 4 Kodeksu
rodzinnego i opiekuńczego,
4) sporządzenia aktu małżeństwa zawartego zgodnie z art. 1 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego,
5) wydania zaświadczenia, że obywatel polski lub zamieszkały w Polsce cudzoziemiec niemający żadnego
obywatelstwa zgodnie z prawem polskim może zawrzeć małżeństwo za granicą,
powiadamia na piśmie osobę zainteresowaną o przyczynach odmowy. Osoba zainteresowana w terminie 14 dni od dnia
doręczenia jej pisma kierownika urzędu stanu cywilnego może wystąpić z wnioskiem do sądu rejonowego właściwego
ze względu na siedzibę urzędu stanu cywilnego o rozstrzygnięcie, czy okoliczności przedstawione przez kierownika
urzędu stanu cywilnego uzasadniają odmowę dokonania czynności. Prawomocne postanowienie sądu wiąże kierownika
urzędu stanu cywilnego.
3. Wystąpienie z wnioskiem, o którym mowa w ust. 2, jest niedopuszczalne, jeżeli sąd na podstawie art. 5 Kodeksu
rodzinnego i opiekuńczego rozstrzygnął, że małżeństwo nie może być zawarte.
4. Odmowa dokonania innych czynności związanych z rejestracją stanu cywilnego niż określonych w ust. 2 oraz
nieprzewidzianych w ustawie, a mogących mieć wpływ na stan cywilny osób, następuje w formie decyzji.
Art. 8.
1. Nadzór nad rejestracją stanu cywilnego sprawuje minister właściwy do spraw wewnętrznych na zasadach
określonych w odrębnych przepisach.
2. Nadzór nad czynnościami z zakresu rejestracji stanu cywilnego, dokonywanymi przez konsula lub osobę wyznaczoną
do wykonywania funkcji konsula, określają odrębne przepisy.
3. Wojewodowie sprawują nadzór nad działalnością urzędów stanu cywilnego w zakresie realizacji obowiązków
określonych w ustawie.
4. Wojewoda jest organem odwoławczym od orzeczeń administracyjnych wydanych na podstawie ustawy.
Art. 9.
Ilekroć w ustawie jest mowa o konsulu, rozumie się przez to także osobę wyznaczoną do wykonywania funkcji
konsula.
Rozdział 2
Właściwość miejscowa w sprawach rejestracji stanu cywilnego
Art. 10.
1. Urodzenie oraz zgon osoby rejestruje się w urzędzie stanu cywilnego miejsca takiego zdarzenia.
2. Jeżeli dziecko urodziło się na polskim statku morskim lub powietrznym, takie zdarzenie rejestruje się w urzędzie
stanu cywilnego właściwym dla dzielnicy Śródmieście miasta stołecznego Warszawy.
3. W razie stwierdzenia zgonu lub uznania za zmarłego w postępowaniu sądowym albo w razie zgonu osoby na polskim
statku morskim lub powietrznym, zgonu żołnierza w czynnej służbie wojskowej i innej osoby przydzielonej do jednostki
wojskowej, poległych lub zmarłych w związku z działaniami wojennymi - zgon rejestruje się w urzędzie stanu
cywilnego właściwym dla dzielnicy Śródmieście miasta stołecznego Warszawy.
Art. 11.
1. Jeżeli żadne z rodziców dziecka nie ma miejsca zamieszkania na obszarze właściwości urzędu stanu cywilnego,
o którym mowa w art. 10 ust. 1, zgłoszenia urodzenia dziecka można dokonać w urzędzie stanu cywilnego miejsca
zamieszkania rodziców lub jednego z nich.
2. W wyjątkowych wypadkach zgłoszenia zgonu można dokonać w urzędzie stanu cywilnego ostatniego miejsca
zamieszkania zmarłego lub miejsca jego pochowania.
3. W wypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, sporządza się protokół zgłoszenia urodzenia lub zgonu i przesyła się go
niezwłocznie do urzędu stanu cywilnego miejsca urodzenia dziecka lub miejsca zgonu osoby w celu sporządzenia
odpowiedniego aktu stanu cywilnego.
Art. 12.
1. Zawarcie małżeństwa następuje w urzędzie stanu cywilnego wybranym przez osoby zamierzające wstąpić w związek
małżeński.
2. Zaświadczenie stwierdzające brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa wydaje kierownik urzędu stanu
cywilnego miejsca zamieszkania jednej z osób zamierzających zawrzeć małżeństwo w sposób określony w art. 1 § 2 i 3
Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.
2a. Wniosek o wydanie zaświadczenia, o którym mowa w ust. 2, oraz zaświadczenie są wolne od opłat.
3. Akt małżeństwa zawartego w sposób określony w art. 1 § 2 i 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego sporządza się
w urzędzie stanu cywilnego właściwym ze względu na miejsce zawarcia małżeństwa.
Art. 13.
Odtworzenia aktu stanu cywilnego, wpisania treści aktu stanu cywilnego sporządzonego za granicą do
polskich ksiąg stanu cywilnego lub zarejestrowania w nich urodzenia, zawarcia małżeństwa albo zgonu, które nastąpiły
za granicą, dokonuje się w urzędzie stanu cywilnego miejsca zamieszkania wnioskodawcy, chyba że przepisy ustawy
2
PRAWO O AKTACH STANU CYWILNEGO
stanowią inaczej.
Art. 14.
1. Oświadczenie o uznaniu dziecka lub nadaniu dziecku nazwiska męża matki, oświadczenie małżonka rozwiedzionego
o powrocie do nazwiska, które nosił przed zawarciem małżeństwa, oraz wniosek o wpisanie do aktu urodzenia dziecka
wzmianki o tym, że rodzice dziecka zawarli małżeństwo, można złożyć w każdym urzędzie stanu cywilnego.
2. Jeżeli jednak oświadczenie o uznaniu dziecka zostało złożone przed konsulem i dotyczy dziecka urodzonego,
wpisania takiego oświadczenia dokonuje się w urzędzie stanu cywilnego miejsca sporządzenia aktu urodzenia,
a dziecka poczętego, lecz nieurodzonego - w urzędzie stanu cywilnego miejsca zamieszkania matki.
Art. 15.
Jeżeli osoba żądająca dokonania czynności przez urząd stanu cywilnego nie ma w kraju miejsca zamieszkania,
właściwość miejscową w sprawach rejestracji stanu cywilnego ustala się na podstawie ostatniego miejsca zamieszkania
tej osoby w kraju. W razie braku takiej podstawy lub jeżeli wnioskodawcą jest konsul, czynności tych dokonuje się
w urzędzie stanu cywilnego właściwym dla dzielnicy Śródmieście miasta stołecznego Warszawy.
Rozdział 3
Zasady sporządzania aktów stanu cywilnego i prowadzenia ksiąg stanu cywilnego
Art. 16.
Akt stanu cywilnego sporządza się w dniu, w którym dokonano zgłoszenia zdarzenia powodującego
sporządzenie aktu, chyba że ustawa dopuszcza możliwość sporządzenia aktu stanu cywilnego w innym terminie.
Art. 17.
1. Akty urodzenia, małżeństwa oraz zgonu sporządza się oddzielnie dla każdego rodzaju aktu.
2. Dokumenty i oświadczenia złożone w czasie lub po sporządzeniu aktów urodzenia, małżeństwa oraz zgonu, a także
dokumenty przekazane urzędom stanu cywilnego przez sądy i inne organy państwowe stanowią akta zbiorowe
rejestracji stanu cywilnego.
Art. 18.
1. Akt stanu cywilnego powinien zawierać tylko dane wymagane przez prawo. W szczególności w akcie stanu cywilnego
nie można zamieszczać danych naruszających dobra osobiste.
2. Na wniosek osób zainteresowanych, organów państwowych lub z urzędu skreśla się część wpisu dotyczącą danych,
które stosownie do ust. 1 nie mogą być zamieszczone w akcie stanu cywilnego.
Art. 19.
1. Zgłoszenia urodzenia i zgonu dokonuje się ustnie.
2. Zgłoszenia urodzenia lub zgonu na piśmie dokonują odpowiednio organy państwowe, zakłady opieki zdrowotnej
i inne zakłady oraz lekarze i położne.
Art. 20.
Jeżeli osoba obowiązana do zgłoszenia urodzenia lub zgonu nie może porozumieć się z kierownikiem urzędu
stanu cywilnego ani ustnie, ani na piśmie ze względu na swoją ułomność fizyczną lub nieznajomość języka polskiego,
kierownik urzędu stanu cywilnego wzywa biegłego lub tłumacza.
Art. 21.
1. Jeżeli po sporządzeniu aktu stanu cywilnego nastąpią zdarzenia, które mają wpływ na jego treść lub ważność,
zmiany z nich wynikające wpisuje się do aktu w formie wzmianki dodatkowej.
2. Podstawę do wpisania wzmianki, o której mowa w ust. 1, stanowią prawomocne orzeczenia sądów, ostateczne
decyzje, odpisy z akt stanu cywilnego oraz inne dokumenty mające wpływ na treść lub ważność aktu.
3. Pod treścią aktu stanu cywilnego zamieszcza się przypiski zawierające informacje o innych aktach stanu cywilnego
dotyczących tej samej osoby.
Art. 22.
Kierownik urzędu stanu cywilnego jest obowiązany żądać dowodów potwierdzających prawdziwość danych
zgłoszonych do wpisu do ksiąg stanu cywilnego. W razie uznania tych dowodów za niewystarczające - w celu ustalenia
stanu faktycznego - przeprowadza się postępowanie wyjaśniające.
Art. 23.
1. Księgi stanu cywilnego prowadzi się w jednym egzemplarzu, oddzielnie dla każdego rodzaju aktu.
2. Księgi stanu cywilnego zamyka się po upływie roku kalendarzowego.
Art. 24.
Księgi stanu cywilnego przechowuje się w urzędach stanu cywilnego. Ksiąg takich nie można wynosić poza
lokal urzędu. Wyniesienie ksiąg może nastąpić z ważnych przyczyn jedynie za zgodą organu administracji państwowej
wyższego stopnia lub w razie niebezpieczeństwa zagrażającego tym księgom.
Art. 25.
Księgi stanu cywilnego, za zezwoleniem kierownika urzędu stanu cywilnego, można udostępnić
upoważnionym przedstawicielom organów państwowych oraz instytucji naukowych w celu przeglądania.
Art. 26.
Sądy i inne organy państwowe są obowiązane przekazywać urzędom stanu cywilnego odpisy prawomocnych
orzeczeń, ostatecznych decyzji oraz innych dokumentów stanowiących podstawę wpisu do ksiąg stanu cywilnego.
Art. 27.
1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określa, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe zasady sporządzania aktów stanu cywilnego;
2) sposób prowadzenia ksiąg stanu cywilnego, ich kontroli, przechowywania i zabezpieczenia;
3) wzory aktów stanu cywilnego i wzory odpisów aktów;
4) wzór zaświadczenia stwierdzającego brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa i wzór zaświadczenia
stanowiącego podstawę sporządzenia aktu małżeństwa zawartego w sposób określony w art. 1 § 2 i 3 Kodeksu
rodzinnego i opiekuńczego; zaświadczenia te powinny stanowić jeden dokument i zawierać wszystkie dane
3
PRAWO O AKTACH STANU CYWILNEGO
niezbędne do sporządzenia aktu małżeństwa;
5) wzory protokołów sporządzanych w sprawach, o których mowa w art. 59 i 60;
6) wzór zaświadczenia, o którym mowa w art. 71.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych na podstawie informacji otrzymanych od właściwych przedstawicieli
kościołów i innych związków wyznaniowych ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”
obwieszczenie zawierające wykaz stanowisk, których zajmowanie upoważnia do sporządzenia zaświadczenia
stanowiącego podstawę sporządzenia aktu małżeństwa zawartego w sposób określony w art. 1 § 2 i 3 Kodeksu
rodzinnego i opiekuńczego. Osoba zajmująca jedno z tych stanowisk jest duchownym w rozumieniu przepisów
o zawarciu małżeństwa.
Rozdział 4
Unieważnienie, sprostowanie, ustalenie treści, odtworzenie i uzupełnienie aktu stanu
cywilnego
Art. 28.
W akcie stanu cywilnego nie można dokonywać żadnych zmian, chyba że ustawa stanowi inaczej. Można
jedynie sprostować oczywisty błąd pisarski.
Art. 29.
Jeżeli dwa akty stanu cywilnego stwierdzają to samo zdarzenie, unieważnia się jeden z nich. Unieważnienia
dokonuje organ administracji państwowej wyższego stopnia, właściwy dla kierownika urzędu stanu cywilnego, który
sporządził akt późniejszy.
Art. 30.
Akt stanu cywilnego unieważnia się, jeżeli:
1) stwierdza zdarzenie niezgodne z prawdą;
2) uchybienia powstałe przy sporządzeniu aktu zmniejszają jego moc dowodową.
Art. 31.
Akt stanu cywilnego podlega sprostowaniu w razie błędnego lub nieścisłego jego zredagowania.
Art. 32.
Ustala się treść aktu stanu cywilnego, jeżeli:
1) akt unieważniony ma być zastąpiony nowym aktem;
2) akt urodzenia lub akt małżeństwa nie został sporządzony i nie można go sporządzić w trybie przewidzianym
w przepisach ustawy.
Art. 33.
W sprawach określonych w art. 30-32 orzeka sąd w postępowaniu nieprocesowym, na wniosek osoby
zainteresowanej, prokuratora lub kierownika urzędu stanu cywilnego.
Art. 34.
1. W razie zaginięcia lub zniszczenia całości lub części księgi stanu cywilnego, odtwarza się treść aktu stanu cywilnego
wraz ze wzmiankami dodatkowymi na wniosek osoby zainteresowanej, organu państwowego lub z urzędu.
2. W razie zaginięcia lub zniszczenia całości lub części księgi stanu cywilnego, treść odpisu aktu wpisuje się do ksiąg
stanu cywilnego na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli istnieje odpis aktu.
3. Treść odtworzonego aktu wraz ze wzmiankami dodatkowymi oraz treść odpisu aktu wpisuje się do ksiąg stanu
cywilnego urzędu stanu cywilnego miejsca sporządzenia aktu w zaginionej lub zniszczonej księdze.
Art. 35.
Jeżeli akt urodzenia, małżeństwa lub zgonu został sporządzony za granicą, a uzyskanie odpisu aktu jest
niemożliwe lub związane z poważnymi trudnościami, można odtworzyć jego treść na wniosek osoby zainteresowanej,
organu państwowego lub z urzędu.
Art. 36.
Akt stanu cywilnego niezawierający wszystkich danych, które powinny być w nim zamieszczone, podlega
uzupełnieniu.
Art. 37.
Skreślony akt stanu cywilnego nie podlega ujawnieniu i nie wydaje się z niego odpisów.
Rozdział 5
Akt urodzenia
Art. 38.
1. Urodzenie dziecka należy zgłosić w ciągu 14 dni od dnia urodzenia.
2. Jeżeli dziecko urodziło się martwe, zgłoszenie takiego zdarzenia powinno nastąpić w ciągu 3 dni. W takim wypadku
sporządza się akt urodzenia z adnotacją w rubryce „Uwagi”, że dziecko urodziło się martwe; aktu zgonu nie sporządza
się.
Art. 39.
1. Do zgłoszenia urodzenia dziecka są obowiązani:
1) ojciec dziecka albo matka, jeżeli jej stan zdrowia na to pozwala, albo inna osoba obecna przy porodzie;
2) lekarz albo położna.
2. Jeżeli urodzenie dziecka nastąpiło w zakładzie opieki zdrowotnej, do zgłoszenia urodzenia jest obowiązany zakład
opieki zdrowotnej.
Art. 40.
1. Akt urodzenia sporządza się na podstawie pisemnego zgłoszenia urodzenia dziecka wystawionego przez lekarza,
położną lub zakład opieki zdrowotnej.
2. Do aktu urodzenia wpisuje się:
1) nazwisko, imię (imiona) i płeć dziecka;
2) miejsce i datę urodzenia dziecka;
3) nazwiska, nazwiska rodowe rodziców, imię (imiona), miejsce i datę urodzenia, miejsce zamieszkania każdego
z rodziców w chwili urodzenia się dziecka;
4
PRAWO O AKTACH STANU CYWILNEGO
4) nazwisko, imię i miejsce zamieszkania zgłaszającego;
5) dane dotyczące zakładu opieki zdrowotnej, jeżeli sporządzenie aktu następuje na podstawie zgłoszenia,
o którym mowa w art. 39 ust. 2.
3. Pisemne zgłoszenie urodzenia dziecka powinno w szczególności zawierać:
1) imię i nazwisko, nazwisko rodowe, datę urodzenia, PESEL, określenie stanu cywilnego oraz miejsca stałego
zameldowania matki dziecka;
2) imię i nazwisko, datę urodzenia, PESEL, określenie stanu cywilnego oraz miejsca stałego zameldowania ojca
dziecka;
3) dane dotyczące wykształcenia rodziców dziecka;
4) dane dotyczące źródła utrzymania rodziców dziecka;
5) datę urodzenia dziecka;
6) określenie miejscowości urodzenia dziecka;
7) określenie płci, ciężaru i długości dziecka;
8) charakterystykę porodu.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi,
w drodze rozporządzenia, wzór pisemnego zgłoszenia urodzenia dziecka, z uwzględnieniem danych, o których mowa
w ust. 3, oraz z wyszczególnieniem na formularzu części wypełnianych przez zakład opieki zdrowotnej, lekarzy lub
położne oraz urząd stanu cywilnego, a także sposób jego wypełniania.
Art. 41.
1. Osoba zgłaszająca urodzenie dziecka, którego rodzice pozostają w związku małżeńskim, przedstawia odpis skrócony
aktu małżeństwa; obowiązek ten nie dotyczy zakładu opieki zdrowotnej, o którym mowa w art. 39 ust. 2.
2. Osoba, o której mowa w ust. 1, nie przedstawia odpisu skróconego aktu małżeństwa rodziców dziecka, jeżeli akt ten
został sporządzony w tym samym urzędzie stanu cywilnego.
Art. 42.
1. Jeżeli stosownie do przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego nie zachodzi domniemanie, że ojcem dziecka jest
mąż matki, dane dotyczące osoby ojca wpisuje się tylko w razie uznania dziecka przez ojca lub sądowego ustalenia
ojcostwa.
2. Jeżeli nie nastąpiło uznanie dziecka lub sądowe ustalenie ojcostwa, wpisuje się do akt urodzenia dziecka jako imię
ojca - imię wskazane przez przedstawiciela ustawowego dziecka, a w braku takiego wskazania - jedno z imion zwykle
w kraju używanych oraz jako nazwisko ojca i jego nazwisko rodowe - nazwisko matki, z odpowiednią adnotacją
w rubryce „Uwagi”.
Art. 43.
1. Przyjęcie oświadczenia o uznaniu dziecka przez ojca przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego lub przed konsulem
następuje z zachowaniem przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.
2. Przyjęcie oświadczenia o uznaniu dziecka lub nadaniu dziecku nazwiska męża matki wymaga sporządzenia
protokołu.
3. W razie uznania dziecka przed konsulem, konsul sporządza protokół przyjęcia oświadczenia o uznaniu i przesyła go
niezwłocznie do urzędu stanu cywilnego, o którym mowa w art. 14 ust. 2.
Art. 44.
1. Jeżeli uznanie dziecka przez ojca następuje przed sporządzeniem aktu urodzenia lub dotyczy dziecka poczętego,
lecz nieurodzonego, treść oświadczenia wpisuje się do księgi urodzeń.
2. Jeżeli uznanie dziecka następuje przy sporządzaniu aktu urodzenia, w akcie takim wpisuje się nazwisko i inne dane
dotyczące ojca zgodnie z treścią oświadczenia, z odpowiednią adnotacją w rubryce „Uwagi”.
3. Jeżeli uznanie dziecka następuje po sporządzeniu aktu urodzenia, do aktu takiego wpisuje się wzmiankę dodatkową
o uznaniu i zmianie nazwiska dziecka, stosownie do przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.
4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w razie sądowego ustalenia ojcostwa oraz nadania dziecku nazwiska męża
matki.
Art. 45.
W razie unieważnienia uznania dziecka albo zaprzeczenia ojcostwa, wpisuje się do aktu urodzenia wzmiankę
dodatkową zawierającą dane wymienione w art. 42 ust. 2; czynności takiej dokonuje się na wniosek osoby
zainteresowanej lub z urzędu.
Art. 46.
1. Jeżeli rodzice dziecka zawierają małżeństwo po urodzeniu się dziecka, a przed sporządzeniem aktu urodzenia - akt
ten sporządza się tak jak dla dziecka urodzonego z małżeństwa.
2. Jeżeli rodzice dziecka zawierają małżeństwo po urodzeniu się dziecka, dla którego został sporządzony akt urodzenia,
do takiego aktu wpisuje się wzmiankę dodatkową o zawarciu małżeństwa oraz o wynikającej z tego, stosownie do
przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zmianie nazwiska dziecka.
3. Jeżeli w chwili zgłoszenia wniosku o wpisanie wzmianki dodatkowej o zawarciu małżeństwa ojcostwo męża matki nie
jest ustalone, wniosek taki można zgłosić jednocześnie z uznaniem dziecka przez męża matki, a także przy
sporządzaniu aktu małżeństwa.
Art. 47.
1. W razie orzeczenia przysposobienia dziecka, wpisuje się do aktu urodzenia wzmiankę dodatkową o przysposobieniu.
2. Jeżeli przysposobienie zostało dokonane wspólnie przez małżonków, w odpisie skróconym aktu urodzenia wymienia
się przysposabiających jako rodziców przysposobionego.
3. Jeżeli przysposobienie zostało dokonane przez męża matki lub żonę ojca dziecka, w odpisie skróconym aktu
urodzenia wymienia się przysposabiającego oraz jego małżonka jako rodziców dziecka.
4. W razie przysposobienia dziecka przez osobę niepozostającą w związku małżeńskim, w odpisie skróconym aktu
urodzenia wymienia się przysposabiającego jako rodzica dziecka. Jako imię drugiego z rodziców wpisuje się imię
wskazane przez przysposabiającego, a jako nazwisko drugiego z rodziców i jego nazwisko rodowe - nazwisko
przysposabiającego.
5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio w razie przysposobienia przez jednego z małżonków dziecka niepochodzącego
5

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

alter.htw.pl