|
Nie obrażaj więc mojej inteligencji poprzez czynione na pokaz zaniżanie własnej.
Załącznik nr 4 SPOSÓB PRZEPROWADZANIA BADAŃ GEOTECHNICZNYCH I OKREŚLENIA WARUNKÓW GRUNTOWO-WODNYCH PODŁOŻA NAWIERZCHNI 1. Zakres badań podłoża drogowych budowli ziemnych W celu określenia stanów granicznych nośności i przydatności do użytkowania drogowej budowli ziemnej powinny być prowadzone badania i ocena parametrów geotechnicznych zgodnie z Polskimi Normami i przepisami odrębnymi. W celu dokonania oceny podłoża oprócz podstawowych badań geotechnicznych powinny być przeprowadzone badania specjalistyczne, w szczególności: 1) badania potrzebne do oceny przydatności gruntu podłoża budowli ziemnej, zgodnie z Polskimi Normami, 2) badania wysadzinowości gruntu: kapilarności biernej Hkb, wskaźnika piaskowego WP, pęcznienia liniowego, 3) wskaźnika nośności CBR, 4) ocena zagęszczenia: maksymalna gęstość objętościowa Pds, wskaźnik zagęszczenia Is, moduły odkształcenia: pierwotny (E1) i wtórny (E2), 5) właściwości gruntów antropogenicznych. 2. Stan graniczny nośności podłoża drogowej budowli ziemnej 2.1. Sprawdzenie stanu granicznego nośności Sprawdzenie stanu granicznego nośności powinno obejmować: 1) analizę stateczności skarp i zboczy swobodnych oraz podpartych, 2) nośność podłoża budowli ziemnej. 2.2. Stateczność skarp i zboczy Sprawdzenie stateczności skarp i zboczy powinno być wykonane zgodnie z Polską Normą. Przy rozpatrywaniu wszystkich możliwych obciążeń oraz postaci zniszczenia skarp i zboczy swobodnych i podpartych należy przyjmować: 1) dla gruntu jednorodnego pod względem podatności - kołowo-cylindryczne powierzchnie poślizgu, 2) dla skarp zbudowanych z kilku warstw gruntu, różniących się znacznie wytrzymałością na ścinanie - niekołowe powierzchnie poślizgu, 3) na spękanych skałach - kształt powierzchni poślizgu zależy od występujących nieciągłości; równowagę bryły ograniczonej każdą z możliwych powierzchni poślizgu sprawdza się, dla obliczeniowych wartości sił oraz parametrów geotechnicznych, metodą pasków; wartości dopuszczalnych wskaźników stateczności nie powinny być mniejsze niż 1,5, 4) obciążenia od pojazdów samochodowych równomiernie rozłożone, o wielkości 25 kPa. 2.3. Obliczenie nośności podłoża drogowej budowli ziemnej Obliczenie nośności podłoża budowli ziemnej powinno być wykonane zgodnie z Polską Normą, przez porównanie obliczeniowej wartości obciążenia działającego na podłoże z oporem granicznym podłoża gruntowego. 2.4. Stan graniczny przydatności do użytkowania drogowej budowli ziemnej Drogowa budowla ziemna powinna być zaprojektowana tak, aby jej odkształcenia nie spowodowały utraty przydatności użytkowej konstrukcji nawierzchni drogi oraz innych urządzeń zlokalizowanych w pobliżu. Dopuszczalne wartości osiadań eksploatacyjnych sk korpusu i podłoża budowli ziemnej nie powinny przekraczać 10 cm, z wyjątkiem styku z obiektem inżynierskim. W miejscu styku osiadanie nasypu powinno być równe osiadaniu obiektu inżynierskiego. Należy je obliczyć według Polskiej Normy.
3. Warunki gruntowo-wodne podłoża nawierzchni 3.1. Warunki wodne Warunki wodne ustala się według klasyfikacji określonej w tabeli: Charakterystyka Warunki wodne w wypadku występowania swobodnego zwierciadła wody < 1 m od 1 m do 2 m > 2 m 1 2 3 4 Wykopy ≤1 m a) złe przeciętne przeciętne b) złe przeciętne dobre Nasypy ≤1 m a) złe przeciętne przeciętne b) przeciętne przeciętne dobre Wykopy >1 m a) złe przeciętne dobre b) przeciętne przeciętne dobre Nasypy >1 m a) złe przeciętne dobre b) przeciętne dobre dobre Oznaczenia: a) nie utwardzone pobocza, b) utwardzone i szczelne pobocza oraz dobre odprowadzenie wód powierzchniowych. W wypadku ulic warunki wodne określa się indywidualnie. Poziom występowania wody gruntowej powinien być określony na podstawie dostępnych najwyższych notowań uwarunkowanych opadami atmosferycznymi albo ich skutkami lub wysokimi stanami wód powierzchniowych. 3.2. Warunki gruntowe Grunty podłoża dzieli się, w zależności od ich wrażliwości na działanie wody i mrozu, zgodnie z Polską Normą. Cechy gruntu powinny być ustalone na podstawie badań laboratoryjnych jego właściwości podanych w Polskiej Normie. Podstawowym kryterium oceny jest zawartość drobnych cząstek gruntu, a dodatkowymi, stosowanymi w wypadkach wątpliwych: wskaźnik piaskowy i kapilarność bierna. Wskaźnik piaskowy stanowi kryterium oceny gruntów niespoistych, zwłaszcza zbliżonych do mało spoistych. Jeśli oceny na podstawie badania różnymi metodami są rozbieżne, to przyjmuje się wynik najmniej korzystny. 3.3. Określenie grupy nośności podłoża Grupy nośności podłoża określają tabele a i b: Tabela a Rodzaj gruntów podłoża Grupa nośności podłoża dla warunków wodnych dobrych przeciętnych złych 1 2 3 4 Grunty niewysadzinowe: rumosze (niegliniaste), żwiry i pospółki, piaski grubo-, średnio- i drobnoziarniste, żużle nierozpadowe G1 G1 G1 Grunty wątpliwe: piaski pylaste G1 G2 G2 Grunty wątpliwe: zwietrzeliny gliniaste i rumosze gliniaste, żwiry i pospółki gliniaste G1 G2 G3 Grunty mało wysadzinowe*): gliny zwięzłe, gliny piaszczyste i pylaste zwięzłe, iły, iły piaszczyste i pylaste G2 G3 G4 Grunty bardzo wysadzinowe1): piaski gliniaste, pyły piaszczyste, pyły, gliny, gliny piaszczyste i pylaste, iły warwowe G3 G4 G4 *) W stanie zwartym, półzwartym lub twardoplastycznym (IL ≤0,25). Tabela b Wskaźnik nośności CBR*) Grupa nośności podłoża nawierzchni... |
Menu
|