wanna-szklarska-moj, Technologia Chemiczna, Rok III, Semestr II, Termodynamika techniczna, Projekt, Projekt II

Nie obrażaj więc mojej inteligencji poprzez czynione na pokaz zaniżanie własnej.

 

Im. Stanisława Staszica w Krakowie

 

Temat:

Projekt wyłożenia sklepienia części topliwej wanny szklarskiej do produkcji szkła opakowaniowego bezbarwnego.

 

 

 

 

 

 

Jakub Augustyn

   Maciej Nowak

WIMiC

III rok

Gr. Ia

 

 

1. Dane do projektu

 

Dane:

-         piec U-płomienny regeneracyjny

-         wydajność dobowa        60 Mg/24h

-         wydajność jednostkowa 2,2 Mg/m2.24h

-         temperatura wytopu       15100C

 

Zadania do wykonania:

-         określić warunki pracy i wymagania jakościowe w stosunku do materiału wyłożenia

-         ustalić wymiary basenu

-         dobrać materiał i format klinów na warstwę roboczą sklepienia

-         obliczyć zapotrzebowanie materiałowe

-         dobrać materiał i grubość warstw wewnętrznych sklepienia

-         określić temperaturę jego powierzchni wewnętrznej

 

 

2. Wstęp

 

2.1 Piece wannowe

Piece wannowe, w swej klasycznej konstrukcji, należą do płomiennych pieców topielnych pracujących w sposób ciągły, w których wszystkie stadia i procesy wytapiania szkła zachodzą jednocześnie, ale w różnych częściach wanny.

Zasada działania wanny zmianowej jest prosta. Z jednego jej końca, do tzw. kieszeni zasypowej podawany jest zestaw do topienia szkła, który w zetknięciu z gorącym płomieniem topi się w tworzy masę szklaną, wypełniającą wannę i przepływającą do przeciwległego jej końca, w którym mieści się jej część wyrobowa. Tu masa pobierana jest do ręcznego lub maszynowego formowania wyrobów, a jej ubytki w wannie uzupełniane są zasypywaniem nowych porcji zestawu.

Na drodze masy szklanej od zasypu do części wyrobowej można wyróżnić pewne strefy, w których zachodzą kolejne procesy wytapiania: roztapianie zestawu, klarowanie i strudzenie masy szklanej.

Najczęściej część topliwa wanny szklarskiej jest oddzielona od wyrobowej przepływem, celem stosowania przegrody jest zatrzymanie nie stopionych części masy szklanej a także obniżenie temperatury w części wyrobowej. Stosuje się także rozdzielenie przestrzeni ogniowej obu  części wanny.

Piece wannowe płomienne mogą być opalane gazem generatorowym, gazem ziemnym lub olejem opałowym. Spalanie tych paliw odbywa się przy pomocy palników dyfuzyjnych, dających długi płomień, stykający się z kąpielą na dużej powierzchni.

W wannach szklarskich stosuje się regeneratory i rekuperatory w celu odzysku ciepła. Gorące spaliny podgrzewają powietrze, które jest kierowane do ogrzewania zestawu i do paliwa z którym tworzą mieszankę.

Ze względu na sposób opalania wanien szklarskich dzielimy je na:

poprzecznopłomienne, U-płomienne, podwójnie U-płomienne, Unit Melter.

 

3. Określenie warunków pracy i wymagać jakościowych w stosunku do materiału wyłożenia.

 

Wśród pieców stosowanych w przemyśle ceramicznym piece szklarskie, zwłaszcza wannowe, wyróżniają się bardzo trudnymi i złożonymi warunkami pracy, a w szczególności bardzo silnymi oddziaływaniami korozyjnymi. Warunki te nie są też jednakowe w całej instalacji pieca, dlatego poszczególne elementy ich obmurzy wykonywane są z różnych odmian i gatunków materiałów ogniotrwałych.

Poniższa tabela przedstawia charakterystykę podstawowych warunków pracy obmurzy pieców wannowych.

 

Element obmurza

Temperatura [oC]

Czynniki niszczące obmurza ogniotrwałe

Basen:

topliwny

 

 

 

wyrobowy

 

 

przepływ

1500-1450

Wysoka temperatura, korozyjne działanie masy szklanej, wzmożone w linii lustra szkła i w spoinach, erozja masą szklaną, kawitacja

 

1300-1100

Umiarkowane korozyjne i erozyjne działanie masy szklanej, wzmożone w linii lustra szkła

 

1350-1400

Korozyjne działanie masy szklanej, wzmożone wskutek zwiększonej prędkości ruchu, intensywna kawitacja

Strefa ogniowa części topliwnej

1600-1450

Korozyjne działanie pyłów i par z zestawu szklarskiego oraz gazów spalinowych, wysoka temperatura i jej zmiany, obciążenia mechaniczne

Sklepienie, szyby, ściany boczne i działowe powyżej kratownicy, górne warstwy kratownicy

1000-1500

Długotrwałe działanie wysokiej temperatury, gwałtowne zmiany temperatury, aktywne działanie korozyjne pyłów i par ze składników zestawu oraz spalin, zmiany atmosfery

Kratownica, ściany boczne i działowe na wysokości kratownicy

700-1000

Umiarkowane działanie pyłów i par z zestawu, ale korozja przez ściekające produkty korozji warstw wyższych, aktywna korozja alkaliami i tlenkami metali ciężkich, zmiany temperatury, obciążenia mechaniczne

Dolne warstwy kratownicy i ruszt podkratowy

250-700

100-400

Ostre zmiany temperatury, korozja kondensującymi się produktami działania alkaliów i SO3, obciążenia mechaniczne

 

Mechanizm korozji bloków trzonu i ścian basenu wanien szklarskich zależy przede wszystkim od składu chemicznego szkła oraz składu fazowego materiału ogniotrwałego, a zwłaszcza zawartości w nim fazy szklistej.

Obok procesów korozyjnych, istotną przyczyną niszczenia materiałów ogniotrwałych w basenie wanny szklarskiej jest także erozja, związana z ruchami masy szklanej względem powierzchni wyłożenia. Ruch masy szklanej powodowany jest prądami konwekcyjnymi na głębokości wanny, tarciem strumienia gazów spalinowych o powierzchnię lustra szkła, przepływam masy szklanej wskutek pobierania jej w części wyrobowej do formowania czy też mechanicznym mieszaniem kąpieli. Zjawiska te powodują erozję skorodowanej powierzchni wymurówki: usuwają warstwy kontaktowe i odsłaniają głębsze, nie skorodowane jeszcze warstwy wymurówki.

Górne części strefy ogniowej wanny, tj. ściany ponad lustrem kąpieli i sklepienie, narażone są na wysoką temperaturę, przekraczającą niekiedy nawet 17000C, oraz korozyjne działanie pyłów i par ze składników zestawu, a także produktów spalania paliw. Powodują one obtapianie materiałów ogniotrwałych, a powstałe niskotopliwe stopy spływają po ścianach, lub w postaci kropli spadają ze sklepienia do kąpieli.

 

Wymagania stawiane materiałom ogniotrwałym:

-         odporność na działanie wysokich temperatur

-         odporność na działanie korozyjne i erozyjne masy szklanej, pyłów i gazów

-         dopuszczalna tolerancja wymiarowa

-         bez uszkodzeń mechanicznych, zabrudzeń pyłami.

 

 

 

4. Ustalenie wymiarów basenu.

 

Wymiary basenu wyznaczamy ze wzoru:

 

 

Dane:

W = 60 Mg/24h

Wj = 2,2 Mg/m2.24h

 

Obliczenie:

F» 27,27=27 [m2]

 

Przyjmujemy wymiary basenu:

F= 7m*3,9m

 

5. Dobór materiału i formatów klinów na warstwę roboczą    sklepienia.

 

Na sklepienie dobieramy materiał krzemionkowy, nie wykazuje on korozji, która mogłaby powodować między innymi barwienie masy szklanej.

 

Przyjmujemy:

Dla szerokości basenu topliwego wynoszącej 3900 mm zakładamy rozpiętość łuku sklepienia L= 3600

Dla materiałów krzemionkowych przyjmujemy strzałkę ugięcia f= 13,3%*L

Strzałce ugięcia f= 13,3% odpowiada kąt a= 60o

 

Obliczamy strzałkę ugięcia:

 

f= 13,3*L   Þ   f= 0,133*3600mm = 479

 

Obliczamy wartość promienia:

 

 

    

 

Rys. 1 Parametry geometryczne sklepień łukowych.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rys. 2 Schemat wyłożeń pierścieniowych z kombinacji dwóch rodzajów klinów.

 

Dobieramy dwa rodzaje klinów:

 

3WS4 – stosowany jest do sklepień o promieniu wewnętrznym 4700mm

3WS10 - stosowany jest do sklepień o promieniu wewnętrznym 1800mm

 

Rodzaj klina

a[mm]

b[mm]

h[mm]

l[mm]

Klin A

3WS4

aA=67

bA=63

hA=300

lA=225

Klin B

3WS10

aB=70

bB=60

hB=300

lB=225

 

 

 

 

 

 

Rys. Klin stojący.

 

Obliczamy ilość klinów tworzących zamknięty pierścień.

 

N= NA + NB

...

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • alter.htw.pl
  • Powered by WordPress, © Nie obrażaj więc mojej inteligencji poprzez czynione na pokaz zaniżanie własnej.