USTAWA z dnia 10 marca 2006 r. o administrowaniu obrotem usługowym z zagranicą,

USTAWA

z dnia 10 marca 2006 r.

o administrowaniu obrotem usługowym z zagranicą1)

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1. 1. Ustawa określa zasady administrowania obrotem usługami z zagranicą oraz zasady administrowania obrotem usługami z krajami trzecimi dokonywanego na podstawie przepisów prawa wspólnotowego.

2. Przepisów ustawy nie stosuje się do obrotu usługami z zagranicą oraz do obrotu usługami z krajami trzecimi w takim zakresie, w jakim obrót ten jest uregulowany odrębnymi przepisami prawa.

Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) obszar celny Wspólnoty – obszar celny w rozumieniu art. 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, str. 307);

2) usługa – usługę wymienioną w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej;

3) kraj trzeci – kraj niebędący członkiem Wspólnoty Europejskiej;

4) obrót usługami z zagranicą – świadczenie usług z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na terytorium kraju trzeciego lub przyjmowanie usług świadczonych z terytorium kraju trzeciego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na sposób świadczenia usług;

5) obrót usługami z krajami trzecimi – świadczenie usług z obszaru celnego Wspólnoty na terytorium kraju trzeciego lub przyjmowanie usług świadczonych z terytorium kraju trzeciego na obszarze celnym Wspólnoty, bez względu na sposób świadczenia usług;

6) importer lub eksporter wspólnotowy usług – osobę, która ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty Europejskiej;

7) limit usług – określoną ilość lub wartość usług, wymagającą uzyskania pozwolenia na obrót usługami z zagranicą, która może być zrealizowana w oznaczonym czasie;

8) rejestracja usługi – uzyskanie pozwolenia udzielanego na obrót usługami z zagranicą;

9) Porozumienie WTO – Porozumienie ustanawiające Światową Organizację Handlu (WTO), sporządzone w Marakeszu dnia 15 kwietnia 1994 r. (Dz. U. z 1995 r. Nr 98, poz. 483, z 1996 r. Nr 9, poz. 54 i Nr 32, poz. 143 oraz z 1998 r. Nr 34, poz. 195).

Art. 3. Z zastrzeżeniem warunków i zasad określonych w przepisach prawa wspólnotowego oraz o ile przepisy ustawy nie stanowią inaczej, w sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnej stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.2)), z wyłączeniem art. 10, art. 57 § 5, art. 58–60, art. 75, art. 76 § 2 i 3, art. 77 § 2–4, art. 78–88 oraz art. 97–103.

Rozdział 2

Ograniczenia w obrocie usługami z zagranicą

Art. 4. 1. Jeżeli wymaga tego interes narodowy lub podstawowy interes gospodarczy kraju, Rada Ministrów, w przypadkach, o których mowa w ust. 2, może ustanowić na czas określony, w drodze rozporządzenia:

1) zakaz obrotu usługami z zagranicą;

2) ograniczenia w obrocie usługami z zagranicą w formie:

a) limitów usług,

b) rejestracji usług.

2. Zakaz oraz ograniczenia w obrocie usługami z zagranicą, o których mowa w ust. 1, są ustanawiane zgodnie z zasadami ich stosowania określonymi w Porozumieniu WTO w przypadkach, gdy:

1) jest to konieczne do zapewnienia równowagi bilansu płatniczego w rozumieniu Porozumienia WTO;

2) obrót usługami jest dokonywany na podstawie umów międzynarodowych przewidujących rozliczenia w jednostkach rozrachunkowych stosowanych w handlu zagranicznym;

3) jest to konieczne do ochrony zasad współżycia społecznego;

4) jest to konieczne do ochrony życia lub zdrowia ludzi, zwierząt lub ochrony roślin, ochrony środowiska;

5) jest to konieczne do zapewnienia przestrzegania ustaw i przepisów wykonawczych niepozostających w sprzeczności z postanowieniami Porozumienia WTO, łącznie z ustawami i przepisami dotyczącymi utrzymania monopolu, ochrony własności intelektualnej;

6) jest to konieczne do ochrony prywatności jednostek w zakresie rozpowszechniania, a także przetwarzania danych osobowych oraz ochrony poufności ich akt i rachunków;

7) jest to uzasadnione względami porządku społecznego lub bezpieczeństwa publicznego;

8) wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa;

9) służą wypełnieniu zobowiązań wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa;

10) jest to uzasadnione względami polityki państwa.

Art. 5. 1. W przypadku ustanowienia ograniczenia w obrocie usługami z zagranicą jest wymagane uzyskanie pozwolenia na obrót usługami objętymi ograniczeniem.

2. Pozwolenia na obrót usługami objętymi rejestracją usług są udzielane w wielkości określonej we wniosku o udzielenie pozwolenia.

3. Pozwolenia udziela się na czas określony.

4. Za udzielenie pozwolenia pobierana jest opłata.

Art. 6. 1. Rada Ministrów w rozporządzeniu o ustanowieniu limitów usług albo rejestracji usług określa:

1) organ odpowiedzialny za administrowanie usługami objętymi ograniczeniami w obrocie usługami z zagranicą;

2) wzory wniosków stosowane w postępowaniu o wydanie pozwoleń, a także wzory tych pozwoleń;

3) wykaz dokumentów i informacji, które powinny być dołączone do wniosku;

4) warunki udzielenia i wykorzystania pozwolenia, w tym termin, na jaki go się udziela;

5) wzór i tryb składania sprawozdań z wykorzystania pozwolenia, jeżeli obowiązek taki został ustanowiony zgodnie z ust. 3;

6) sposób i tryb ewidencjonowania wydanych pozwoleń;

7) wysokość opłat za udzielenie pozwolenia.

2. Rada Ministrów w rozporządzeniu o ustanowieniu limitów usług określa sposób rozdysponowania tych limitów.

3. Rada Ministrów w rozporządzeniu o ustanowieniu limitów usług albo rejestracji usług może nałożyć obowiązek składania sprawozdań z wykorzystania pozwoleń, określając jednocześnie termin ich składania.

Art. 7. 1. Organ odpowiedzialny za administrowanie usługami, na wniosek importera lub eksportera wspólnotowego usług, w drodze decyzji administracyjnej, udziela pozwolenia, odmawia jego udzielenia, zmienia oraz cofa udzielone pozwolenie.

2. Odmowa udzielenia pozwolenia następuje, jeżeli wnioskodawca:

1) nie spełnił wymogów określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 6 ust. 1;

2) naruszył w okresie 24 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku warunki uprzednio wydanego pozwolenia;

3) nie złożył w terminie sprawozdania, o którym mowa w art. 6 ust. 3;

4) został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo skarbowe, przestępstwo przeciwko mieniu lub dokumentom lub takim wyrokiem została skazana osoba kierująca podmiotem będącym wnioskodawcą.

3. Odmowa udzielenia pozwolenia następuje także w przypadku wcześniejszego rozdysponowania limitów usług.

4. Odmowa udzielenia pozwolenia może nastąpić, jeżeli wymaga tego interes gospodarczy państwa.

5. Cofnięcie pozwolenia następuje, jeżeli wnioskodawca naruszył warunki, na jakich zostało ono mu udzielone.

Rozdział 3

Obrót usługami z krajami trzecimi dokonywany na podstawie przepisów prawa wspólnotowego

Art. 8. 1. Jeżeli z przepisów prawa wspólnotowego, w zakresie administrowania obrotem usługami z krajami trzecimi, wynika obowiązek uzyskania pozwolenia warunkującego świadczenie usług, pozwolenie to jest wydawane w drodze decyzji administracyjnej.

2. Do dokumentów, które zgodnie z przepisami prawa wspólnotowego lub przepisami wydanymi na podstawie art. 10 dołącza się do wniosku o udzielenie pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, sporządzonych w języku obcym, należy dołączyć tłumaczenie tych dokumentów na język polski sporządzone przez tłumacza przysięgłego.

Art. 9. Jeżeli przepisy prawa wspólnotowego nie stanowią inaczej, minister właściwy do spraw gospodarki, na wniosek importera lub eksportera wspólnotowego usług, w drodze decyzji administracyjnej, udziela pozwolenia, o którym mowa w art. 8 ust. 1, odmawia jego udzielenia, zmienia oraz cofa udzielone pozwolenie.

Art. 10. Jeżeli wynika to z przepisów prawa wspólnotowego w zakresie administrowania obrotem usługami z krajami trzecimi, minister właściwy do spraw gospodarki może określać, w drodze rozporządzeń:

1) wzory wniosków stosowanych w postępowaniu o udzielenie pozwolenia na świadczenie usług z obszaru celnego Wspólnoty na terytorium kraju trzeciego lub przyjmowanie usług świadczonych z terytorium kraju trzeciego na obszarze celnym Wspólnoty,

2) wykaz dokumentów i informacji, które powinny być dołączone do wniosku,

3) wzory pozwoleń,

4) warunki udzielenia i wykorzystania pozwolenia

– mając na uwadze zapewnienie skutecznego stosowania przepisów prawa wspólnotowego, a także potrzebę zapewnienia szczególnej kontroli uzasadnionej specyfiką obrotu określonymi usługami z zagranicą, uwzględniając przesłanki zawarte w przepisach prawa wspólnotowego.

Art. 11. Odmowa udzielenia pozwolenia na świadczenie usług z obszaru celnego Wspólnoty na terytorium kraju trzeciego lub przyjmowanie usług świadczonych z terytorium kraju trzeciego na obszarze celnym Wspólnoty następuje, jeżeli wnioskodawca nie spełnia wymogów określonych w przepisach prawa wspólnotowego lub przepisach wydanych na podstawie art. 10.

Rozdział 4

Zmiany w przepisach obowiązujących

Art. 12. W ustawie z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (Dz. U. Nr 83, poz. 930, z późn. zm.3)) w art. 53 § 33 otrzymuje brzmienie:

„§ 33. Użyte w rozdziale 7 kodeksu określenie „reglamentacja pozataryfowa” oznacza odpowiednio środki polityki handlowej ustanowione przez Wspólnotę Europejską w ramach wspólnej polityki handlowej postanowieniami wspólnotowymi stosowanymi w odniesieniu do ograniczenia świadczenia usług, wywozu lub przywozu towarów, takie jak środki nadzoru lub ochrony, ograniczenia ilościowe i zakazy przywozu oraz wywozu, a także środki administrowania obrotem towarami lub usługami z zagranicą, ustanowione przez właściwy organ administracji państwowej.”.

Art. 13. W ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarowym z zagranicą (Dz. U. Nr 97, poz. 963 oraz z 2005 r. Nr 14, poz. 115) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 3 otrzymuje brzmienie:

„Art. 3. 1. Jeżeli z przepisów prawa wspólnotowego, w zakresie administrowania obrotem towarami z krajami trzecimi, wynika obowiązek uzyskania pozwolenia na przywóz lub wywóz warunkującego w szczególności:

1) dopuszczenie towaru do obrotu na obszarze celnym Wspólnoty,

2) dopuszczenie towaru do obrotu na obszarze celnym Wspólnoty przy zastosowaniu stawek celnych preferencyjnych,

3) wywóz towaru z obszaru celnego Wspólnoty,

4) wywóz towaru z obszaru celnego Wspólnoty z zastosowaniem refundacji,

5) objęcie towaru procedurą zawieszającą,

6) czasowe składowanie towaru,

7) wprowadzenie towaru do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego działającego na obszarze celnym Wspólnoty,

8) wyprowadzenie towaru z wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego działającego na obszarze celnym Wspólnoty poza ten obszar,

9) objęcie towaru procedurą uszlachetniania biernego,

10) powrotny wywóz towaru

– pozwolenie to jest wydawane w drodze decyzji administracyjnej.

2. Do dokumentów, które zgodnie z przepisami prawa wspólnotowego lub przepisami wydanymi na podstawie art. 3a dołącza się do wniosku o udzielenie pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, sporządzonych w języku obcym, należy dołączyć tłumaczenie tych dokumentów na język polski sporządzone przez tłumacza przysięgłego.”;

2) po art. 3 dodaje się art. 3a w brzmieniu:

„Art. 3a. Jeżeli wynika to z przepisów prawa wspólnotowego w zakresie administrowania obrotem towarami z krajami trzecimi, minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, warunki udzielenia i wykorzystania pozwolenia na przywóz lub wywóz towarów, mając na uwadze potrzebę zapewnienia szczególnej kontroli uzasadnionej specyfiką obrotu określonymi towarami z zagranicą i uwzględniając przesłanki zawarte w przepisach prawa wspólnotowego.”.

Rozdział 5

Przepisy końcowe

Art. 14. Traci moc ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą usługami (Dz. U. Nr 157, poz. 1026, z 1999 r. Nr 55, poz. 587 i Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 119, poz. 1250, z 2001 r. Nr 29, poz. 320 i Nr 42, poz. 472, z 2002 r. Nr 89, poz. 804 i Nr 188, poz. 1572 oraz z 2004 r. Nr 173, poz. 1808).

Art. 15. Ustawa wchodzi w życie z dniem 30 lipca 2006 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: L. Kaczyński

1) Niniejszą ustawą zmienia się ustawę z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy oraz ustawę z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarowym z zagranicą.

Ustawa w zakresie swojej regulacji umożliwia wykonanie rozporządzenia Rady (WE) nr 1236/2005 z dnia 27 czerwca 2005 r. w sprawie handlu niektórymi towarami, które mogłyby być użyte do wykonywania kary śmierci, tortur lub innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania (Dz. Urz. WE L 200 z 30.7.2005, str. 1).

2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 49, poz. 509, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387, z 2003 r. Nr 130, poz. 1188 i Nr 170, poz. 1660, z 2004 r. Nr 162, poz. 1692 oraz z 2005 r. Nr 64, poz. 565, Nr 78, poz. 682 i Nr 181, poz. 1524.

3) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 60, poz. 703 i Nr 62, poz. 717, z 2001 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 89, poz. 804, Nr 141, poz. 1178 i Nr 213, poz. 1803, z 2003 r. Nr 84, poz. 774, Nr 137, poz. 1302 i Nr 162, poz. 1569, z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 68, poz. 623, Nr 93, poz. 894, Nr 97, poz. 963 i Nr 173, poz. 1808 oraz z 2005 r. Nr 130, poz. 1090, Nr 143, poz. 1199, Nr 177, poz. 1468 i Nr 178, poz. 1479.