ustawa, Hotelarstwo materiały, Hotelarstwo

©Kancelaria Sejmu
s. 1/1
Dz.U. 1997 Nr 133 poz. 884
USTAWA
z dnia 29 sierpnia 1997 r.
o usługach turystycznych
1)
Opracowano na pod-
stawie: tj. Dz. U. z
2004 r. Nr 223, poz.
2268, Nr 273, poz.
2703, z 2005 r. Nr
175, poz. 1462.
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
Ustawa określa warunki świadczenia przez przedsiębiorców usług turystycznych na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także za granicą, jeżeli umowy z klientami o
świadczenie tych usług są zawierane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 1a.
(uchylony).
Art. 2.
Zawieranie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w imieniu przedsiębiorcy za-
granicznego umów z klientami o świadczenie usług turystycznych jest dopuszczalne,
jeżeli przedsiębiorca ten prowadzi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działal-
ność gospodarczą na warunkach określonych w ustawie, o której mowa w art. 1.
<Art. 2a.
Zadania marszałka województwa, o których mowa w ustawie, są zadaniami z
zakresu administracji rządowej.
art. 2 utraci moc w
stosunku do państw
członkowskich UE z
dniem przyjęcia RP
do UE (Dz.U. z 2000
r. Nr 122, poz. 1314)
dodane art. 2a i 2b
wchodzą w życie z
dn. 1.01.2006 r.
(Dz.U. z 2005 r. Nr
175, poz. 1462).
Art. 2b.
Minister właściwy do spraw turystyki jest organem wyższego stopnia w stosun-
ku do marszałka województwa w sprawach, o których mowa w art. 9 ust. 3, w
art. 24 ust. 1, w art. 28 ust. 1, w art. 39a ust. 3, w art. 42 ust. 1, oraz od decyzji
marszałka województwa o odmowie wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 4
ust. 1.>
1)
Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy 90/314/EWG z dnia
13 czerwca 1990 r. w sprawie zorganizowanych podróży, wakacji i wycieczek (Dz. Urz. WE L 158
z 23.06.1990).
Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie – z
dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej – dotyczą ogłosze-
nia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej – wydanie specjalne.
2005-10-13
©Kancelaria Sejmu
s. 2/2
Art. 3.
Przez użyte w ustawie określenia należy rozumieć:
1) usługi turystyczne
–
usługi przewodnickie, usługi hotelarskie oraz wszystkie
inne usługi świadczone turystom lub odwiedzającym;
2) impreza turystyczna
–
co najmniej dwie usługi turystyczne tworzące jednoli-
ty program i objęte wspólną ceną, jeżeli usługi te obejmują nocleg lub trwa-
ją ponad 24 godziny albo jeżeli program przewiduje zmianę miejsca pobytu;
3) wycieczka
–
rodzaj imprezy turystycznej, której program obejmuje zmianę
miejsca pobytu jej uczestników;
4) organizowanie imprez turystycznych
–
przygotowywanie lub oferowanie, a
także realizacja imprez turystycznych;
5) organizator turystyki
–
przedsiębiorca organizujący imprezę turystyczną;
6) pośrednik turystyczny
–
przedsiębiorca, którego działalność polega na wy-
konywaniu, na zlecenie klienta, czynności faktycznych i prawnych związa-
nych z zawieraniem umów o świadczenie usług turystycznych;
7) agent turystyczny
–
przedsiębiorca, którego działalność polega na stałym
pośredniczeniu w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych na
rzecz organizatorów turystyki posiadających zezwolenia w kraju lub na
rzecz innych usługodawców posiadających siedzibę w kraju;
7a) przewodnik turystyczny – osobę zawodowo oprowadzającą turystów lub
odwiedzających po wybranych obszarach, miejscowościach i obiektach oraz
udzielającą o nich informacji;
7b) pilot wycieczek
–
osobę towarzyszącą, w imieniu organizatora turystyki,
uczestnikom imprezy turystycznej, sprawującą opiekę nad nimi i czuwającą
nad sposobem wykonania na ich rzecz usług;
8) usługi hotelarskie
–
krótkotrwałe, ogólnie dostępne wynajmowanie domów,
mieszkań, pokoi, miejsc noclegowych, a także miejsc na ustawienie namio-
tów lub przyczep samochodowych oraz świadczenie, w obrębie obiektu,
usług z tym związanych;
9) turysta
–
osobę, która podróżuje do innej miejscowości poza swoim stałym
miejscem pobytu na okres nieprzekraczający 12 miesięcy, dla której celem
podróży nie jest podjęcie stałej pracy w odwiedzanej miejscowości i która
korzysta z noclegu przynajmniej przez jedną noc;
10) odwiedzający
–
osobę, która podróżuje do innej miejscowości poza swoim
stałym miejscem pobytu, dla której celem podróży nie jest podjęcie stałej
pracy w odwiedzanej miejscowości oraz niekorzystającą z noclegu;
11) klient
–
osobę, która zamierza zawrzeć lub zawarła umowę o świadczenie
usług turystycznych na swoją rzecz lub na rzecz innej osoby, a zawarcie tej
umowy nie stanowi przedmiotu jej działalności gospodarczej, jak i osobę, na
rzecz której umowa została zawarta, a także osobę, której przekazano prawo
do korzystania z usług turystycznych objętych uprzednio zawartą umową;
12) (uchylony);
13) (uchylony);
14) przedsiębiorca – przedsiębiorcę i przedsiębiorcę zagranicznego w rozumie-
niu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej
(Dz.U. Nr 173, poz. 1807).
2005-10-13
©Kancelaria Sejmu
s. 3/3
Rozdział 2
Organizatorzy turystyki, pośrednicy i agenci turystyczni
Art. 4.
1. Działalność gospodarcza w zakresie organizowania imprez turystycznych oraz
pośredniczenia na zlecenie klientów w zawieraniu umów o świadczenie usług
turystycznych jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z
dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej i wymaga uzyskania
wpisu w rejestrze organizatorów turystyki i pośredników turystycznych, zwane-
go dalej „rejestrem”.
2. Działalnością regulowaną, o której mowa w ust. 1, nie jest działalność gospo-
darcza agentów turystycznych, polegająca na stałym pośredniczeniu
w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych na rzecz organizatorów
turystyki posiadających wpis do rejestru, lub na rzecz innych usługodawców po-
siadających siedzibę w kraju.
Art. 5.
1. Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie organizowania
imprez turystycznych oraz pośredniczenia na zlecenie klientów w zawieraniu
umów o świadczenie usług turystycznych jest obowiązany spełniać następujące
warunki:
1) zapewniać kierowanie działalnością przedsiębiorstwa oraz działalnością je-
go jednostek organizacyjnych samodzielnie dokonujących czynności praw-
nych przez osoby:
a) posiadające odpowiednie wykształcenie i praktykę, o których mowa w
art. 6 ust. 1 i 2,
b) niekarane za przestępstwa przeciwko zdrowiu i życiu, wiarygodności
dokumentów, mieniu oraz przeciwko obrotowi gospodarczemu;
2) zawrzeć:
a) umowę gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej albo
b) umowę ubezpieczenia na rzecz klientów
– w zakresie pokrycia kosztów powrotu klienta do kraju, w wypadku gdy
organizator turystyki lub pośrednik turystyczny wbrew obowiązkowi nie
zapewnia tego powrotu, a także na pokrycie zwrotu wpłat wniesionych
przez klientów w razie niewykonania zobowiązań umownych;
3) składać
[wojewodzie]
<marszałkowi województwa>
oryginały dokumen-
tów potwierdzających zawarcie kolejnych umów gwarancji lub ubezpiecze-
nia, o których mowa w pkt 2, przed upływem terminu obowiązywania
umowy poprzedniej.
2. Przedsiębiorca będący organizatorem turystyki lub pośrednikiem turystycznym,
który w ramach wykonywanej działalności jednocześnie działa jako agent tury-
styczny, jest obowiązany:
1) wykonywać działalność tylko na rzecz organizatorów turystyki wpisanych
do rejestru;
zmiany w art. 5 w
ust. 1 w pkt 3, w ust.
4 i 5 wchodzą w życie
z dn. 1.01.2006 r.
(Dz.U. z 2005 r. Nr
175, poz. 1462).
2005-10-13
©Kancelaria Sejmu
s. 4/4
2) w umowie zawieranej z klientem wskazywać jednoznacznie właściwego or-
ganizatora turystyki, którego reprezentuje;
3) działać na podstawie ważnej umowy agencyjnej.
3. Obowiązek posiadania gwarancji lub umowy ubezpieczenia, o których mowa w
ust. 1 pkt 2, dotyczy całego okresu wykonywania działalności.
4. Treść gwarancji lub umowy ubezpieczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 2,
obejmuje upoważnienie dla
[wojewody]
<marszałka województwa>
lub
wskazanej przez niego jednostki do wydawania dyspozycji wypłaty zaliczki na
pokrycie kosztów powrotu klienta do kraju.
5.
[Wojewoda]
<Marszałek województwa>
jest uprawniony do występowania na
rzecz klientów w sprawach wypłaty środków z tytułu umowy gwarancji banko-
wej, umowy gwarancji ubezpieczeniowej lub umowy ubezpieczenia, na zasa-
dach określonych w treści tych umów.
6. Z sumy określonej w umowie gwarancji bankowej, umowie gwarancji ubezpie-
czeniowej lub umowie ubezpieczenia pokrywa się w pierwszej kolejności koszty
sprowadzenia do kraju klientów, o których mowa w ust. 1 pkt 2. Jeżeli pozostała
suma gwarancji jest niewystarczająca na zwrot wszystkich wpłat wniesionych
przez klientów, wypłaty obniża się proporcjonalnie do wysokości pozostałej
sumy.
zmiany w ust. 1 i 2 w
art. 7 wchodzą w
życie z dn. 1.01.2006
r. (Dz.U. z 2005 r. Nr
175, poz. 1462).
Art. 6.
1. Działalnością w zakresie organizowania imprez turystycznych oraz działalnością
w zakresie pośrednictwa w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycz-
nych, o której mowa w art. 4 ust. 1, mogą kierować osoby posiadające:
1) rok praktyki w obsłudze turystów i ukończone studia wyższe z zakresu tury-
styki i rekreacji, prawa, ekonomii lub zarządzania i marketingu;
2) 2 lata praktyki w obsłudze turystów i ukończoną szkołę średnią z zakresu
obsługi turystów lub ukończone studia wyższe inne niż wymienione w pkt
1;
3) 4 lata praktyki w obsłudze turystów i ukończoną szkołę średnią inną niż
wymieniona w pkt 2;
4) 6 lat praktyki w obsłudze turystów, w pozostałych przypadkach.
2. Za praktykę w obsłudze turystów, o której mowa w ust. 1, uważa się samodziel-
ne wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie organizowania imprez tu-
rystycznych lub pośrednictwa w zawieraniu umów o świadczenie usług tury-
stycznych, kierowanie jednostkami organizującymi imprezy turystyczne, pracę
na stanowiskach związanych z przygotowywaniem i zawieraniem umów o
świadczenie usług turystycznych, samodzielne przygotowywanie programów
imprez turystycznych, a także wykonywanie zadań przewodnika turystycznego i
pilota wycieczek.
3. Potwierdzeniem praktyki, o której mowa w ust. 2, jest zaświadczenie o wpisie
do ewidencji działalności gospodarczej albo zaświadczenie wydane przez jed-
nostkę organizacyjną powierzającą zainteresowanemu czynności przy obsłudze
turystów.
Art. 7.
1. Organem właściwym do prowadzenia rejestru jest
[wojewoda]
<marszałek wo-
jewództwa>
właściwy ze względu na siedzibę przedsiębiorcy, a w przypadku
2005-10-13
©Kancelaria Sejmu
s. 5/5
przedsiębiorcy zagranicznego – wybrany przez niego
[wojewoda]
<marszałek
województwa>
, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. W przypadku przedsiębiorcy zagranicznego, który utworzył oddział na teryto-
rium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 2 lipca 2004
r. o swobodzie działalności gospodarczej, organem właściwym do prowadzenia
rejestru jest
[wojewoda]
<marszałek województwa>
właściwy ze względu na
siedzibę oddziału.
3. Wpisu do rejestru dokonuje się na wniosek przedsiębiorcy, zawierający następu-
jące dane:
1) firmę przedsiębiorcy, jego siedzibę i adres, a w przypadku gdy przedsię-
biorca jest osobą fizyczną – adres zamieszkania;
2) numer identyfikacji podatkowej (NIP), o ile przedsiębiorca taki numer po-
siada;
3) określenie przedmiotu działalności;
4) określenie zasięgu terytorialnego wykonywanej działalności (obszar kraju,
kraje europejskie lub kraje pozaeuropejskie);
5) wskazanie głównego miejsca wykonywania działalności objętej wpisem do
rejestru oraz oddziałów;
6) imiona i nazwiska osób upoważnionych do kierowania działalnością przed-
siębiorcy oraz działalnością jego oddziałów.
4. Do wniosku przedsiębiorca dołącza oryginał umowy, o której mowa w art. 5 ust.
1 pkt 2, oraz oświadczenie następującej treści:
„Oświadczam, że:
1) dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru organizatorów turystyki i
pośredników turystycznych są kompletne i zgodne z prawdą;
2) znane mi są i spełniam warunki wykonywania działalności w zakresie
organizowania imprez turystycznych oraz pośredniczenia na zlecenie
klientów w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych, okre-
ślone w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych.”.
5. Oświadczenie powinno również zawierać:
1) firmę przedsiębiorcy oraz jego siedzibę i adres;
2) oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia;
3) podpis osoby uprawnionej do reprezentowania przedsiębiorcy, ze wskaza-
niem imienia i nazwiska oraz pełnionej funkcji.
6. Wpis do rejestru obejmuje dane, określone w ust. 3, z wyjątkiem adresu za-
mieszkania, jeżeli jest on inny niż adres siedziby.
7. Rejestr jest jawny.
8. Rejestr może być prowadzony w systemie informatycznym.
zmiany w art. 8 w
ust. 1, 5, 6 i 9 oraz w
art. 9 w ust. 1-3
wchodzą w życie z
dn. 1.01.2006 r.
(Dz.U. z 2005 r. Nr
175, poz. 1462).
Art. 8.
1.
[Wojewoda]
<Marszałek województwa>
przesyła kopię zaświadczenia
o wpisie do rejestru oraz kopie dokumentów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt
2, ministrowi właściwemu do spraw turystyki.
2. Minister właściwy do spraw turystyki, na podstawie kopii dokumentów, o któ-
rych mowa w ust. 1, prowadzi Centralną Ewidencję Organizatorów Turystyki i
Pośredników Turystycznych, zwaną dalej „Ewidencją”.
2005-10-13

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

alter.htw.pl