|
Nie obrażaj więc mojej inteligencji poprzez czynione na pokaz zaniżanie własnej.
©Kancelaria Sejmu
s. 1/1 USTAWA z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym 1) Opracowano na pod- stawie: Dz.U. z 2003 r. Nr 124, poz. 1154, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, z 2005 r. Nr 48, poz. 447, Nr 167, poz. 1396, Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 157, poz. 1119. Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. Ustawa określa zasady wykonywania pośrednictwa ubezpieczeniowego w zakresie ubezpieczeń osobowych i majątkowych. Art. 1a. Ilekroć w ustawie jest mowa o państwach członkowskich Unii Europejskiej należy przez to rozumieć także państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wol- nym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym. Art. 2. 1. Pośrednictwo ubezpieczeniowe polega na wykonywaniu przez pośrednika za wynagrodzeniem czynności faktycznych lub czynności prawnych związanych z zawieraniem lub wykonywaniem umów ubezpieczenia. 2. Pośrednictwo ubezpieczeniowe jest wykonywane wyłącznie przez agentów ubezpieczeniowych lub brokerów ubezpieczeniowych, z zastrzeżeniem art. 3. 3. Pośrednictwo ubezpieczeniowe w zakresie reasekuracji jest wykonywane wy- łącznie przez brokerów ubezpieczeniowych posiadających zezwolenie na wyko- nywanie działalności brokerskiej w zakresie reasekuracji (brokerów reasekura- cyjnych). 1) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy 2002/92/WE z dnia 9 grudnia 2002 r. w sprawie pośrednictwa ubezpieczeniowego (Dz.Urz. WE L 9 z 15.01.2003). Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie - z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej - dotyczą ogłosze- nia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne. 2006-09-27 ©Kancelaria Sejmu s. 2/2 Art. 3. 1. (uchylony). 2. Przepisów ustawy nie stosuje się do wykonywania pośrednictwa ubezpieczenio- wego, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki: 1) umowa ubezpieczenia, której zawarcia lub wykonania dotyczą czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego, wymaga wiedzy jedynie w zakresie ofe- rowanej ochrony ubezpieczeniowej oraz nie jest umową ubezpieczenia na życie ani umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej; 2) podstawową działalnością przedsiębiorcy nie jest działalność w zakresie po- średnictwa ubezpieczeniowego; 3) umowa ubezpieczenia, której zawarcia lub wykonania dotyczą czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego, jest zawierana jako uzupełnienie dostar- czanych przez przedsiębiorcę towarów lub świadczonych usług i pokrywa następujące ryzyka: a) zniszczenia, utraty lub uszkodzenia tych towarów lub b) uszkodzenia lub utraty bagażu oraz inne ryzyka związane z usługami w zakresie podróży oferowanymi przez przedsiębiorcę, w tym objęte ubezpieczeniem na życie lub ubezpieczeniem odpowiedzialności cy- wilnej; 4) wysokość rocznej składki należnej z tytułu umowy ubezpieczenia, a w przypadku umowy ubezpieczenia grupowego wysokość rocznej składki opłacanej przez ubezpieczającego, nie przekracza kwoty stanowiącej rów- nowartość 500 euro, obliczonej w złotych według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w tabeli kursów nr 1 każdego ro- ku, a czas trwania umowy ubezpieczenia nie przekracza 5 lat. Art. 4. Pośrednik ubezpieczeniowy wykonuje: 1) czynności w imieniu lub na rzecz zakładu ubezpieczeń, zwane dalej „czyn- nościami agencyjnymi”, polegające na: pozyskiwaniu klientów, wykonywa- niu czynności przygotowawczych zmierzających do zawierania umów ubezpieczenia, zawieraniu umów ubezpieczenia oraz uczestniczeniu w ad- ministrowaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia, także w sprawach o odszkodowanie, jak również na organizowaniu i nadzorowaniu czynności agencyjnych (działalność agencyjna) albo 2) czynności w imieniu lub na rzecz podmiotu poszukującego ochrony ubez- pieczeniowej, zwane dalej „czynnościami brokerskimi”, polegające na za- wieraniu lub doprowadzaniu do zawarcia umów ubezpieczenia, wykonywa- niu czynności przygotowawczych do zawarcia umów ubezpieczenia oraz uczestniczeniu w zarządzaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia, także w sprawach o odszkodowanie, jak również na organizowaniu i nadzorowaniu czynności brokerskich (działalność brokerska). Art. 4a. 2006-09-27 ©Kancelaria Sejmu s. 3/3 1. Pośrednik ubezpieczeniowy przekazuje informacje, o których mowa w art. 12 ust. 2, art. 13 ust. 1 pkt 4 i 4a oraz ust. 2 albo art. 26 ust 1 pkt 1, 2 i 4 oraz ust. 2, zwane dalej „informacjami dotyczącymi pośrednika ubezpieczeniowego”, po- szukującemu ochrony ubezpieczeniowej albo klientowi: 1) pisemnie lub za pomocą innego trwałego nośnika informacji dostępnego dla poszukującego ochrony ubezpieczeniowej albo klienta; 2) w sposób jasny, dokładny i zrozumiały; 3) w języku urzędowym państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w którym umowa ubezpieczenia jest zawierana, lub innym języku, na który wyrażą zgodę strony umowy. 2. Informacje dotyczące pośrednika ubezpieczeniowego mogą być dostarczane w formie innej niż określona w ust. 1 pkt 1 na żądanie poszukującego ochrony ubezpieczeniowej albo klienta lub jeżeli okoliczności zawierania umowy ubez- pieczenia nie pozwalają na przekazanie informacji zgodnie z ust. 1 pkt 1, przy czym pośrednik informacje te dostarcza poszukującemu ochrony ubezpiecze- niowej albo klientowi zgodnie z ust. 1 niezwłocznie po zawarciu umowy ubez- pieczenia. 3. Do informacji dotyczących pośrednika ubezpieczeniowego stosuje się odpo- wiednio przepisy ustawy z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt nie- bezpieczny (Dz.U. Nr 22, poz. 271, z późn. zm. 2) ), przy czym informacje te po- winny być niezwłocznie przekazane poszukującemu ochrony ubezpieczeniowej albo klientowi zgodnie z ust. 1. Art. 4b. Obowiązek dostarczenia poszukującemu ochrony ubezpieczeniowej albo klientowi przez pośrednika ubezpieczeniowego informacji dotyczących pośrednika ubezpie- czeniowego nie ma zastosowania w przypadku umowy ubezpieczenia dotyczącej dużych ryzyk w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o dzia- łalności ubezpieczeniowej (Dz.U. Nr 124, poz. 1151 oraz z 2004 r. Nr 91, poz. 870 i Nr 96, poz. 959), zwanej dalej „ustawą o działalności ubezpieczeniowej”, oraz w przypadku pośrednictwa ubezpieczeniowego w zakresie reasekuracji. Art. 4c. 1. Osoba wykonująca czynności agencyjne albo czynności brokerskie jest obowią- zana doskonalić umiejętności zawodowe przez odbywanie raz na trzy lata szko- lenia zawodowego. 2. Szkolenie zawodowe polega na odbyciu odpowiedniej liczby godzin zajęć i jest zakończone wydaniem przez podmiot przeprowadzający szkolenie dokumentu poświadczającego odbycie szkolenia. 3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii orga- nu nadzoru, określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania szkoleń zawodowych, zakres tematów oraz wymiar godzinowy, mając na względzie po- 2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 144, poz. 1204, z 2003 r. Nr 84, poz. 774 i Nr 188, poz. 1837 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 116, poz. 1204. 2006-09-27 ©Kancelaria Sejmu s. 4/4 trzebę zapewnienia odpowiedniego poziomu szkolenia, z uwzględnieniem cha- rakterystyki działalności agencyjnej i brokerskiej oraz skuteczności przeprowa- dzanego szkolenia. Art. 5. Pośrednictwo ubezpieczeniowe jest działalnością gospodarczą w rozumieniu przepi- sów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 173, poz. 1807 i Nr 281, poz. 2777 oraz z 2005 r. Nr 33, poz. 289). Art. 6. 1. Zawieranie lub wykonywanie umów ubezpieczenia przez członka zarządu zakła- du ubezpieczeń, prokurenta zakładu ubezpieczeń albo przez osobę będącą pra- cownikiem zakładu ubezpieczeń, w imieniu i na rzecz tego zakładu, nie jest po- średnictwem ani wykonywaniem czynności agencyjnych w rozumieniu ustawy. 2. Za pośrednictwo ubezpieczeniowe nie uznaje się działalności polegającej na do- starczaniu osobom zainteresowanym ochroną ubezpieczeniową ogólnych infor- macji o możliwości zawierania umów ubezpieczenia oraz o warunkach i skut- kach takich umów, w szczególności o zakresie ochrony ubezpieczeniowej, jeżeli informacje są dostarczane przez podmiot wykonujący działalność inną niż po- średnictwo ubezpieczeniowe, pozostają w związku z tą działalnością i nie mają na celu doprowadzenia do zawarcia lub wykonania umowy ubezpieczenia. Art. 6a. Sumy pieniężne przekazane z tytułu umowy ubezpieczenia przez: 1) ubezpieczającego pośrednikowi ubezpieczeniowemu uznaje się jako wpła- cone zakładowi ubezpieczeń; 2) zakład ubezpieczeń pośrednikowi ubezpieczeniowemu nie uznaje się jako przekazane ubezpieczającemu, uposażonemu lub uprawnionemu z umowy ubezpieczenia, do czasu ich faktycznego otrzymania przez te podmioty. Rozdział 2 Agent ubezpieczeniowy Art. 7. 1. Agentem ubezpieczeniowym jest przedsiębiorca wykonujący działalność agen- cyjną na podstawie umowy agencyjnej zawartej z zakładem ubezpieczeń i wpi- sany do rejestru agentów ubezpieczeniowych. 2. Agentem ubezpieczeniowym nie może być przedsiębiorca prawomocnie pozba- wiony prawa prowadzenia działalności gospodarczej zgodnie z art. 373 lub art. 374 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U. Nr 60, poz. 535, z późn. zm. 3) ), zwanej dalej „ustawą - Prawo upadłościowe i naprawcze”, w czasie trwania orzeczonego zakazu. 3) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2003 r. Nr 217, poz. 2125 oraz z 2004 r. Nr 91, poz. 870 i 871, Nr 96, poz. 959, Nr 121, poz. 1264, Nr 146, poz. 1546, Nr 173, poz. 1808 i Nr 210, poz. 2135. 2006-09-27 ©Kancelaria Sejmu s. 5/5 Art. 8. Działalność agencyjna powinna być wykonywana z zachowaniem staranności okre- ślonej w art. 355 § 2 Kodeksu cywilnego oraz dobrych obyczajów. Art. 9. 1. Czynności agencyjne mogą być wykonywane wyłącznie przez osobę fizyczną, która spełnia łącznie następujące warunki: 1) posiada pełną zdolność do czynności prawnych; 2) nie była prawomocnie skazana za umyślne przestępstwo: a) przeciwko życiu i zdrowiu, b) przeciwko wymiarowi sprawiedliwości, c) przeciwko ochronie informacji, d) przeciwko wiarygodności dokumentów, e) przeciwko mieniu, f) przeciwko obrotowi gospodarczemu, g) przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, h) skarbowe, 3) daje rękojmię należytego wykonywania czynności agencyjnych; 4) posiada co najmniej średnie wykształcenie; 5) odbyła szkolenie prowadzone przez zakład ubezpieczeń zakończone zda- nym egzaminem. 1a. Warunki, o których mowa w ust. 1, powinni spełniać również: 1) agenci ubezpieczeniowi będący osobami fizycznymi; 2) w przypadku agentów ubezpieczeniowych będących spółkami nieposiadają- cymi osobowości prawnej: a) wspólnicy tych spółek, o ile są osobami fizycznymi, b) w przypadku gdy wspólnikami tych spółek są osoby prawne - co naj- mniej połowa ich członków zarządu; 3) w przypadku agentów ubezpieczeniowych będących osobami prawnymi - co najmniej połowa ich członków zarządu. 2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporzą- dzenia: 1) minimalny zakres szkolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, zakres obowią- zujących tematów egzaminu i tryb jego przeprowadzania, z uwzględnieniem szczególnych zasad w zakresie spełniania warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, przez osoby wykonujące czynności agencyjne w bankach, spółdziel- czych kasach oszczędnościowo-kredytowych i innych podmiotach, jedynie w odniesieniu do umów ubezpieczenia zawieranych przez te podmioty lub za ich pośrednictwem; 2006-09-27 |
Menu
|