|
Nie obrażaj więc mojej inteligencji poprzez czynione na pokaz zaniżanie własnej.
880
USTAWA z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdzia∏ 1 6) tworów przyrody ˝ywej i nieo˝ywionej oraz kopal- nych szczàtków roÊlin i zwierzàt; Przepisy ogólne 7) krajobrazu; Art. 1. Ustawa okreÊla cele, zasady i formy ochro- ny przyrody ˝ywej i nieo˝ywionej oraz krajobrazu. 8) zieleni w miastach i wsiach; Art. 2. 1. Ochrona przyrody, w rozumieniu ustawy, polega na zachowaniu, zrównowa˝onym u˝ytkowaniu oraz odnawianiu zasobów, tworów i sk∏adników przy- rody: 9) zadrzewieƒ. 2. Celem ochrony przyrody jest: 1) utrzymanie procesów ekologicznych i stabilnoÊci ekosystemów; 1) dziko wyst´pujàcych roÊlin, zwierzàt i grzybów; 2) roÊlin, zwierzàt i grzybów obj´tych ochronà gatun- kowà; 2) zachowanie ró˝norodnoÊci biologicznej; 3) zachowanie dziedzictwa geologicznego i paleonto- logicznego; 3) zwierzàt prowadzàcych w´drowny tryb ˝ycia; 4) siedlisk przyrodniczych; 4) zapewnienie ciàg∏oÊci istnienia gatunków roÊlin, zwierzàt i grzybów, wraz z ich siedliskami, przez ich utrzymywanie lub przywracanie do w∏aÊciwe- go stanu ochrony; 5) siedlisk zagro˝onych wygini´ciem, rzadkich i chro- nionych gatunków roÊlin, zwierzàt i grzybów; Dziennik Ustaw Nr 92 — 6057 — Poz. 880 5) ochrona walorów krajobrazowych, zieleni w mia- stach i wsiach oraz zadrzewieƒ; mieszaƒce tego gatunku w pierwszym lub drugim pokoleniu, z wyjàtkiem form, ras i odmian udomo- wionych, hodowlanych lub uprawnych; 6) utrzymywanie lub przywracanie do w∏aÊciwego stanu ochrony siedlisk przyrodniczych, a tak˝e po- zosta∏ych zasobów, tworów i sk∏adników przyrody; 2) korytarz ekologiczny — obszar umo˝liwiajàcy mi- gracj´ roÊlin, zwierzàt lub grzybów; 7) kszta∏towanie w∏aÊciwych postaw cz∏owieka wo- bec przyrody przez edukacj´, informowanie i pro- mocj´ w dziedzinie ochrony przyrody. 3) obszar specjalnej ochrony ptaków — obszar wy- znaczony, zgodnie z przepisami prawa Unii Euro- pejskiej, do ochrony populacji dziko wyst´pujà- cych ptaków jednego lub wielu gatunków, w które- go granicach ptaki majà korzystne warunki byto- wania w ciàgu ca∏ego ˝ycia, w dowolnym jego okresie albo stadium rozwoju; Art. 3. Cele ochrony przyrody sà realizowane przez: 1) uwzgl´dnianie wymagaƒ ochrony przyrody w po- lityce ekologicznej paƒstwa, programach ochrony Êrodowiska przyjmowanych przez organy jedno- stek samorzàdu terytorialnego, koncepcji prze- strzennego zagospodarowania kraju, strategiach rozwoju województw, planach zagospodarowania przestrzennego województw, strategiach rozwoju gmin, studiach uwarunkowaƒ i kierunków zago- spodarowania przestrzennego gmin, miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego i pla- nach zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewn´trznych, morza terytorialnego i wy- ∏àcznej strefy ekonomicznej oraz w dzia∏alnoÊci gospodarczej i inwestycyjnej; 4) ochrona cz´Êciowa — ochron´ gatunków roÊlin, zwierzàt i grzybów dopuszczajàcà mo˝liwoÊç re- dukcji liczebnoÊci populacji oraz pozyskiwania osobników tych gatunków lub ich cz´Êci; 5) ochrona czynna — stosowanie, w razie potrzeby, zabiegów ochronnych w celu przywrócenia natu- ralnego stanu ekosystemów i sk∏adników przyro- dy lub zachowania siedlisk przyrodniczych oraz siedlisk roÊlin, zwierzàt lub grzybów; 6) ochrona ex situ — ochron´ gatunków roÊlin, zwie- rzàt i grzybów poza miejscem ich naturalnego wy- st´powania oraz ochron´ ska∏, skamienia∏oÊci i minera∏ów w miejscach ich przechowywania; 2) obejmowanie zasobów, tworów i sk∏adników przy- rody formami ochrony przyrody; 3) opracowywanie i realizacj´ ustaleƒ planów ochro- ny dla obszarów podlegajàcych ochronie prawnej, programów ochrony gatunków, siedlisk i szlaków migracji gatunków chronionych; 7) ochrona in situ — ochron´ gatunków roÊlin, zwie- rzàt i grzybów, a tak˝e elementów przyrody nie- o˝ywionej, w miejscach ich naturalnego wyst´po- wania; 4) realizacj´ krajowej strategii ochrony i zrównowa- ˝onego u˝ytkowania ró˝norodnoÊci biologicznej wraz z programem dzia∏aƒ; 8) ochrona krajobrazowa — zachowanie cech charak- terystycznych danego krajobrazu; 9) ochrona Êcis∏a — ca∏kowite i trwa∏e zaniechanie bezpoÊredniej ingerencji cz∏owieka w stan ekosys- temów, tworów i sk∏adników przyrody oraz w przebieg procesów przyrodniczych na obsza- rach obj´tych ochronà, a w przypadku gatunków — ca∏orocznà ochron´ nale˝àcych do nich osobni- ków i stadiów ich rozwoju; 5) prowadzenie dzia∏alnoÊci edukacyjnej, informacyj- nej i promocyjnej w dziedzinie ochrony przyrody; 6) prowadzenie badaƒ naukowych nad problemami zwiàzanymi z ochronà przyrody. Art. 4. 1. Obowiàzkiem organów administracji pu- blicznej, osób prawnych i innych jednostek organiza- cyjnych oraz osób fizycznych jest dba∏oÊç o przyrod´ b´dàcà dziedzictwem i bogactwem narodowym. 10) ogród botaniczny — urzàdzony i zagospodarowa- ny teren wraz z infrastrukturà technicznà i budyn- kami funkcjonalnie z nim zwiàzanymi, b´dàcy miejscem ochrony ex situ, uprawy roÊlin ró˝nych stref klimatycznych i siedlisk, uprawy roÊlin okre- Êlonego gatunku oraz prowadzenia badaƒ nauko- wych i edukacji; 2. Organy administracji publicznej sà obowiàzane do zapewnienia warunków prawnych, organizacyj- nych i finansowych dla ochrony przyrody. 3. Obowiàzkiem organów administracji publicznej, instytucji naukowych i oÊwiatowych, a tak˝e publicz- nych Êrodków masowego przekazu jest prowadzenie dzia∏alnoÊci edukacyjnej, informacyjnej i promocyjnej w dziedzinie ochrony przyrody. 11) ogród zoologiczny — urzàdzony i zagospodarowa- ny teren wraz z infrastrukturà technicznà i budyn- kami funkcjonalnie z nim zwiàzanymi, gdzie zwie- rz´ta gatunków dziko wyst´pujàcych sà hodowa- ne i utrzymywane w celu ochrony ex situ, prowa- dzenia badaƒ naukowych i edukacji oraz w celu ich publicznej ekspozycji nie mniej ni˝ 7 dni w roku; Art. 5. U˝yte w ustawie okreÊlenia oznaczajà: 1) gatunek — zarówno gatunek w znaczeniu biolo- gicznym, jak i ka˝dà ni˝szà od gatunku biologicz- nego jednostk´ systematycznà, populacj´, a tak˝e 12) ostoja — miejsce o warunkach sprzyjajàcych egzy- stencji roÊlin, zwierzàt lub grzybów zagro˝onych wygini´ciem lub rzadkich gatunków; Dziennik Ustaw Nr 92 — 6058 — Poz. 880 13) oÊrodek rehabilitacji zwierzàt — miejsce, w którym jest prowadzone leczenie i rehabilitacja zwierzàt dziko wyst´pujàcych, wymagajàcych okresowej opieki cz∏owieka w celu przywrócenia ich do Êro- dowiska przyrodniczego; 22) udost´pnianie — umo˝liwianie fotografowania lub filmowania w celach zarobkowych oraz korzysta- nia z zasobów, tworów i sk∏adników przyrody w celach naukowych, edukacyjnych, turystycz- nych, rekreacyjnych i sportowych; 14) otulina — stref´ ochronnà graniczàcà z formà ochrony przyrody i wyznaczonà indywidualnie dla formy ochrony przyrody w celu zabezpieczenia przed zagro˝eniami zewn´trznymi wynikajàcymi z dzia∏alnoÊci cz∏owieka; 23) walory krajobrazowe — wartoÊci ekologiczne, es- tetyczne lub kulturowe obszaru oraz zwiàzane z nim rzeêb´ terenu, twory i sk∏adniki przyrody, ukszta∏towane przez si∏y przyrody lub dzia∏alnoÊç cz∏owieka; 15) pozyskiwanie: 24) w∏aÊciwy stan ochrony gatunku — stan, w którym dane o dynamice liczebnoÊci populacji tego ga- tunku wskazujà, ˝e gatunek jest trwa∏ym sk∏adni- kiem w∏aÊciwego dla niego siedliska, naturalny za- si´g gatunku nie zmniejsza si´ ani nie ulegnie zmniejszeniu w dajàcej si´ przewidzieç przysz∏oÊci oraz odpowiednio du˝e siedlisko dla utrzymania si´ populacji tego gatunku istnieje i prawdopo- dobnie nadal b´dzie istnia∏o; a) zbiór roÊlin lub grzybów gatunków chronionych lub ich cz´Êci ze stanowisk naturalnych do ce- lów gospodarczych, b) chwytanie, ∏owienie lub zbieranie zwierzàt ga- tunków chronionych lub ich cz´Êci i produktów pochodnych do celów gospodarczych, c) eksploatacj´ lub wydobywanie skamienia∏oÊci, w tym kopalnych szczàtków roÊlin lub zwierzàt; 25) w∏aÊciwy stan ochrony siedliska przyrodniczego — stan, w którym naturalny zasi´g siedliska przyrod- niczego i obszary zaj´te przez to siedlisko w obr´- bie jego zasi´gu nie zmieniajà si´ lub zwi´kszajà si´, struktura i funkcje, które sà konieczne do d∏u- gotrwa∏ego utrzymania si´ siedliska, istniejà i prawdopodobnie nadal b´dà istnia∏y oraz typo- we dla tego siedliska gatunki znajdujà si´ we w∏a- Êciwym stanie ochrony; 16) ró˝norodnoÊç biologiczna — zró˝nicowanie ˝y- wych organizmów wyst´pujàcych w ekosyste- mach, w obr´bie gatunku i mi´dzy gatunkami, oraz zró˝nicowanie ekosystemów; 17) siedlisko przyrodnicze — obszar làdowy lub wod- ny, naturalny, pó∏naturalny lub antropogeniczny, wyodr´bniony w oparciu o cechy geograficzne, abiotyczne i biotyczne; 26) wst´p do parku narodowego albo rezerwatu przy- rody — wejÊcie lub wjazd na obszar obj´ty ochro- nà Êcis∏à lub czynnà w celu naukowym, edukacyj- nym, turystycznym lub rekreacyjnym; 18) siedlisko roÊlin, siedlisko zwierzàt lub siedlisko grzybów — obszar wyst´powania roÊlin, zwierzàt lub grzybów w ciàgu ca∏ego ˝ycia lub dowolnym stadium ich rozwoju; 27) zadrzewienie — drzewa i krzewy w granicach pasa drogowego, pojedyncze drzewa lub krzewy albo ich skupiska nieb´dàce lasem w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 28 wrzeÊnia 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2000 r. Nr 56, poz. 679, z póên. zm. 1) ), wraz z te- renem, na którym wyst´pujà, i pozosta∏ymi sk∏ad- nikami szaty roÊlinnej tego terenu, spe∏niajàce ce- le ochronne, produkcyjne lub spo∏eczno-kulturo- we; 19) specjalny obszar ochrony siedlisk — obszar wy- znaczony, zgodnie z przepisami prawa Unii Euro- pejskiej, w celu trwa∏ej ochrony siedlisk przyrodni- czych lub populacji zagro˝onych wygini´ciem ga- tunków roÊlin lub zwierzàt lub w celu odtworzenia w∏aÊciwego stanu ochrony siedlisk przyrodni- czych lub w∏aÊciwego stanu ochrony tych gatun- ków; 28) zagro˝enie wewn´trzne — czynnik mogàcy wywo- ∏aç niekorzystne zmiany cech fizycznych, chemicz- nych lub biologicznych zasobów, tworów i sk∏ad- ników chronionej przyrody, walorów krajobrazo- wych oraz przebiegu procesów przyrodniczych, wynikajàcy z przyczyn naturalnych lub z dzia∏alno- Êci cz∏owieka w granicach obszarów lub obiektów podlegajàcych ochronie prawnej; 20) Êrodowisko przyrodnicze — krajobraz wraz z two- rami przyrody nieo˝ywionej oraz naturalnymi i przekszta∏conymi siedliskami przyrodniczymi z wyst´pujàcymi na nich roÊlinami, zwierz´tami i grzybami; 21) tereny zieleni — tereny wraz z infrastrukturà tech- nicznà i budynkami funkcjonalnie z nimi zwiàzany- mi, pokryte roÊlinnoÊcià, znajdujàce si´ w grani- cach wsi o zwartej zabudowie lub miast, pe∏niàce funkcje estetyczne, rekreacyjne, zdrowotne lub os∏onowe, a w szczególnoÊci parki, zieleƒce, pro- menady, bulwary, ogrody botaniczne, zoologicz- ne, jordanowskie i zabytkowe oraz cmentarze, a tak˝e zieleƒ towarzyszàcà ulicom, placom, zabyt- kowym fortyfikacjom, budynkom, sk∏adowiskom, lotniskom oraz obiektom kolejowym i przemys∏o- wym; 29) zagro˝enie zewn´trzne — czynnik mogàcy wywo- ∏aç niekorzystne zmiany cech fizycznych, chemicz- nych lub biologicznych zasobów, tworów i sk∏ad- ——————— 1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zosta∏y og∏oszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 120 , poz. 1268, z 2001 r. Nr 110, poz. 1189 i Nr 145, poz. 1623, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 113, poz. 984 i Nr 200, poz. 1682 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 717 i poz. 721, Nr 162, poz. 1568, Nr 203, poz. 1966 i Nr 229, poz. 2273. Dziennik Ustaw Nr 92 — 6059 — Poz. 880 ników chronionej przyrody, walorów krajobrazo- wych oraz przebiegu procesów przyrodniczych, wynikajàcy z przyczyn naturalnych lub z dzia∏alno- Êci cz∏owieka, majàcy swoje êród∏o poza granica- mi obszarów lub obiektów podlegajàcych ochro- nie prawnej. 2. Park narodowy tworzy si´ w celu zachowania ró˝norodnoÊci biologicznej, zasobów, tworów i sk∏ad- ników przyrody nieo˝ywionej i walorów krajobrazo- wych, przywrócenia w∏aÊciwego stanu zasobów i sk∏adników przyrody oraz odtworzenia zniekszta∏co- nych siedlisk przyrodniczych, siedlisk roÊlin, siedlisk zwierzàt lub siedlisk grzybów. Rozdzia∏ 2 3. Park narodowy jest paƒstwowà jednostkà bu- d˝etowà w rozumieniu przepisów o finansach publicz- nych. Formy ochrony przyrody Art. 6. 1. Formami ochrony przyrody sà: 4. Minister w∏aÊciwy do spraw Êrodowiska, w dro- dze zarzàdzenia, nadaje parkowi narodowemu statut okreÊlajàcy jego struktur´ organizacyjnà. 1) parki narodowe; 2) rezerwaty przyrody; 3) parki krajobrazowe; 4) obszary chronionego krajobrazu; Art. 9. 1. Nadzór nad parkami narodowymi spra- wuje minister w∏aÊciwy do spraw Êrodowiska. 5) obszary Natura 2000; 6) pomniki przyrody; 2. Nadzór, o którym mowa w ust. 1, obejmuje: 1) zatwierdzanie planów finansowych oraz sporzà- dzanie sprawozdaƒ zbiorczych z dzia∏alnoÊci par- ków narodowych; 7) stanowiska dokumentacyjne; 8) u˝ytki ekologiczne; 9) zespo∏y przyrodniczo-krajobrazowe; 2) zatwierdzanie rocznych zadaƒ rzeczowych wynika- jàcych z planu ochrony lub zadaƒ ochronnych; 10) ochrona gatunkowa roÊlin, zwierzàt i grzybów. 3) koordynowanie dzia∏alnoÊci naukowej i edukacyj- nej; 2. W drodze porozumienia z sàsiednimi paƒstwa- mi mogà byç wyznaczane przygraniczne obszary cen- ne pod wzgl´dem przyrodniczym w celu ich wspólnej ochrony. 4) kontrol´ funkcjonowania parków narodowych; 5) funkcjonowanie S∏u˝b Parków Narodowych. Art. 7. 1. Utworzenie lub powi´kszenie obszaru parku narodowego lub rezerwatu przyrody jest celem publicznym w rozumieniu ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomoÊciami (Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543, z póên. zm. 2) ). Art. 10. 1. Utworzenie parku narodowego, zmiana jego granic lub likwidacja nast´puje w drodze rozpo- rzàdzenia Rady Ministrów, które okreÊla jego nazw´, obszar, przebieg granicy, otulin´ i nieruchomoÊci Skarbu Paƒstwa nieprzechodzàce w trwa∏y zarzàd par- ku narodowego. Rada Ministrów, wydajàc rozporzà- dzenie, kieruje si´ rzeczywistym stanem wartoÊci przyrodniczych obszaru. Likwidacja lub zmniejszenie obszaru parku narodowego nast´puje wy∏àcznie w ra- zie bezpowrotnej utraty wartoÊci przyrodniczych i kul- turowych jego obszaru. 2. Utworzenie lub powi´kszenie obszaru parku na- rodowego lub rezerwatu przyrody obejmujàce obsza- ry, które stanowià nieruchomoÊci nieb´dàce w∏asno- Êcià Skarbu Paƒstwa, nast´puje za zgodà w∏aÊciciela, a w razie braku jego zgody — w trybie wyw∏aszczenia okreÊlonym w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o go- spodarce nieruchomoÊciami. 2. Utworzenie parku narodowego, zmiana jego granic lub likwidacja mo˝e nastàpiç po uzgodnieniu z w∏aÊciwymi miejscowo organami uchwa∏odawczymi jednostek samorzàdu terytorialnego, na których ob- szarze dzia∏ania planuje si´ powy˝sze zmiany, oraz po zaopiniowaniu, w terminie 30 dni od dnia przed∏o˝e- nia tych zmian, przez zainteresowane organizacje po- zarzàdowe. Niez∏o˝enie opinii w przewidzianym termi- nie uznaje si´ za brak uwag. Art. 8. 1. Park narodowy obejmuje obszar wyró˝- niajàcy si´ szczególnymi wartoÊciami przyrodniczymi, naukowymi, spo∏ecznymi, kulturowymi i edukacyjny- mi, o powierzchni nie mniejszej ni˝ 1 000 ha, na któ- rym ochronie podlega ca∏a przyroda oraz walory kra- jobrazowe. ——————— 2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zosta∏y og∏oszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 129, poz. 1447 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 113, poz. 984, Nr 126, poz. 1070, Nr 130, poz. 1112, Nr 153, poz. 1271, Nr 200, poz. 1682 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 1, poz. 15, Nr 80, poz. 717, 720 i 721, Nr 96, poz. 874, Nr 124, poz. 1152, Nr 162, poz. 1568, Nr 203, poz. 1966 i Nr 217, poz. 2124 oraz z 2004 r. Nr 6, poz. 39 i Nr 19, poz. 177. 3. NieruchomoÊci Skarbu Paƒstwa po∏o˝one w granicach parku narodowego i s∏u˝àce realizacji je- go celów zostajà oddane w trwa∏y zarzàd parku naro- dowego, na zasadach okreÊlonych w rozdziale 5 dzia- ∏u II ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomoÊciami. 4. Administrowanie obszarami morskimi po∏o˝o- nymi w granicach parku narodowego odbywa si´ na Dziennik Ustaw Nr 92 — 6060 — Poz. 880 podstawie dzia∏u III ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i ad- ministracji morskiej (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502, z póên. zm. 3) ). ustala si´ miejsca, które mogà byç udost´pniane, oraz maksymalnà liczb´ osób mogàcych przebywaç jedno- czeÊnie w tych miejscach. 3. Za wst´p do parku narodowego lub na niektóre jego obszary oraz za udost´pnianie parku narodowe- go lub niektórych jego obszarów mogà byç pobierane op∏aty. 5. Parkowi narodowemu przys∏uguje prawo pier- wokupu nieruchomoÊci po∏o˝onej w granicach parku narodowego na rzecz Skarbu Paƒstwa. 6. Projekty studiów uwarunkowaƒ i kierunków za- gospodarowania przestrzennego gmin, miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, planów zagospodarowania przestrzennego województw oraz planów zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewn´trznych, morza terytorialnego i wy∏àcznej strefy ekonomicznej w cz´Êci dotyczàcej parku naro- dowego i jego otuliny wymagajà uzgodnienia z dyrek- torem parku narodowego w zakresie ustaleƒ tych pla- nów, mogàcych mieç negatywny wp∏yw na ochron´ przyrody parku narodowego. 4. WysokoÊç op∏at, o których mowa w ust. 3, usta- la dyrektor parku narodowego. 5. Op∏ata za jednorazowy wst´p do parku nie mo- ˝e przekraczaç kwoty 6 z∏ waloryzowanej o prognozo- wany Êrednioroczny wskaênik cen towarów i us∏ug konsumpcyjnych ogó∏em, przyj´ty w ustawie bud˝e- towej. 6. Op∏aty, o których mowa w ust. 3, uiszcza si´ w formie wykupu biletu wst´pu jednorazowego lub wst´pu wielokrotnego w miejscach pobierania op∏at lub wnosi si´ na rachunek bankowy parku narodowe- go. Art. 11. 1. Na obszarach graniczàcych z parkiem narodowym wyznacza si´ otulin´ parku narodowego. 2. W otulinie mo˝e byç utworzona strefa ochronna zwierzàt ∏ownych ze wzgl´du na potrzeb´ ochrony zwierzàt w parku narodowym. 7. Op∏at za wst´p do parku narodowego lub na nie- które jego obszary nie pobiera si´ od: 1) dzieci w wieku do 7 lat; 2) osób, które posiadajà zezwolenie dyrektora parku narodowego na prowadzenie badaƒ naukowych w zakresie ochrony przyrody; 3) uczniów szkó∏ i studentów odbywajàcych zaj´cia dydaktyczne w parku narodowym w zakresie uzgodnionym z dyrektorem parku narodowego; 4) mieszkaƒców gmin po∏o˝onych w granicach parku narodowego i gmin graniczàcych z parkiem naro- dowym; 5) osób udajàcych si´ do wyznaczonych w parku na- rodowym pla˝; 6) osób udajàcych si´ do miejsc kultu religijnego. 3. Strefa ochronna zwierzàt ∏ownych nie podlega w∏àczeniu w granice obwodów ∏owieckich. 4. Minister w∏aÊciwy do spraw Êrodowiska ustana- wia, w drodze rozporzàdzenia, stref´ ochronnà zwie- rzàt ∏ownych, okreÊlajàc obszary wchodzàce w jej sk∏ad oraz kryteria i sposoby utrzymania w∏aÊciwej li- czebnoÊci i struktury populacji poszczególnych gatun- ków zwierzàt ∏ownych, kierujàc si´ potrzebà: 1) ochrony gatunków zwierzàt ∏ownych w parkach narodowych; 2) tworzenia strefy bezpieczeƒstwa dla gatunków zwierzàt ∏ownych wychodzàcych na ˝erowiska po- za obszar parku narodowego; 3) utrzymywania w∏aÊciwej liczebnoÊci i struktury po- pulacji poszczególnych gatunków zwierzàt ∏ow- nych na obszarze parku narodowego w celu za- chowania równowagi przyrodniczej. 8. Op∏at´ za wst´p do parku narodowego lub na niektóre jego obszary w wysokoÊci 50 % stawki op∏a- ty ustalonej przez dyrektora parku narodowego pobie- ra si´ od: 5. Ochrona zwierzàt ∏ownych w strefie ochronnej zwierzàt ∏ownych nale˝y do zadaƒ dyrektora parku na- rodowego. 1) uczniów szkó∏ i studentów; 2) emerytów i rencistów; 3) osób niepe∏nosprawnych; Art. 12. 1. Obszar parku narodowego jest udost´p- niany w celach naukowych, edukacyjnych, kulturo- wych, turystycznych, rekreacyjnych i sportowych w sposób, który nie wp∏ynie negatywnie na przyrod´ w parku narodowym. 4) ˝o∏nierzy s∏u˝by czynnej. 9. Op∏aty, o których mowa w ust. 3, sà przychoda- mi gospodarstw pomocniczych przy parkach narodo- wych w rozumieniu art. 20 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148, z póên. zm. 4) ) i sà przeznaczone na tworzenie 2. W planie ochrony parku narodowego, a do cza- su jego sporzàdzenia — w zadaniach ochronnych ——————— 3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zosta∏y og∏oszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 170, poz. 1652 oraz z 2004 r. Nr 6, poz. 41. ——————— 4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zosta∏y og∏oszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 594, Nr 96, poz. 874, Nr 166, poz. 1611 i Nr 189, poz. 1851 oraz z 2004 r. Nr 19, poz. 177. |
Menu
|