Ustawa o normalizacji, Uprawnienia budowlane, Ustawy, akty prawne, Normy

USTAWA
z dnia 12 września 2002 r.
o normalizacji
(Dz. U. Nr 169, poz. 1386, ostatnia zmiana z 2008 r. Dz. U. Nr 227, poz. 1505)
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
Ustawa określa podstawowe cele i zasady normalizacji oraz jej organizację i finansowanie.
Art. 2.
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) normalizacji - rozumie się przez to działalność zmierzającą do uzyskania optymalnego, w danych
okolicznościach, stopnia uporządkowania w określonym zakresie, poprzez ustalanie postanowień
przeznaczonych do powszechnego i wielokrotnego stosowania, dotyczących istniejących lub mogących
wystąpić problemów;
2) normalizacji krajowej - rozumie się przez to normalizację prowadzoną na szczeblu krajowym, nieobejmującą
działań prowadzonych: w poszczególnych branżach lub sektorach gospodarki, na szczeblu lokalnym, na
szczeblu stowarzyszeń lub przedsiębiorców i urzędów;
3) dokumencie normalizacyjnym - rozumie się przez to dokument ustalający zasady, wytyczne lub charakterystyki
odnoszące się do różnych rodzajów działalności lub ich wyników, niebędący aktem prawnym; podstawowym
dokumentem normalizacyjnym jest norma;
4) normie - rozumie się przez to dokument przyjęty na zasadzie konsensu i zatwierdzony przez upoważnioną
jednostkę organizacyjną, ustalający - do powszechnego i wielokrotnego stosowania - zasady, wytyczne lub
charakterystyki odnoszące się do różnych rodzajów działalności lub ich wyników i zmierzający do uzyskania
optymalnego stopnia uporządkowania w określonym zakresie;
5) konsensie - rozumie się przez to ogólne porozumienie charakteryzujące się brakiem trwałego sprzeciwu
znaczącej części zainteresowanych w odniesieniu do istotnych zagadnień, osiągnięte w procesie rozpatrywania
poglądów wszystkich zainteresowanych i zbliżenia przeciwstawnych stanowisk.
Rozdział 2
Cele i zasady normalizacji krajowej
Art. 3.
Normalizacja krajowa prowadzona jest w celu:
1) racjonalizacji produkcji i usług poprzez stosowanie uznanych reguł technicznych lub rozwiązań
organizacyjnych;
2) usuwania barier technicznych w handlu i zapobiegania ich powstawaniu;
3) zapewnienia ochrony życia, zdrowia, środowiska i interesu konsumentów oraz bezpieczeństwa pracy;
4) poprawy funkcjonalności, kompatybilności i zamienności wyrobów, procesów i usług oraz regulowania ich
różnorodności;
5) zapewnienia jakości i niezawodności wyrobów, procesów i usług;
6) działania na rzecz uwzględnienia interesów krajowych w normalizacji europejskiej i międzynarodowej;
7) ułatwiania porozumiewania się przez określanie terminów, definicji, oznaczeń i symboli do powszechnego
stosowania.
Art. 4.
W normalizacji krajowej stosuje się następujące zasady:
1) jawności i powszechnej dostępności;
2) uwzględniania interesu publicznego;
3) dobrowolności uczestnictwa w procesie opracowywania i stosowania norm;
4) zapewnienia możliwości uczestnictwa wszystkich zainteresowanych w procesie opracowywania norm;
5) konsensu jako podstawy procesu uzgadniania treści norm;
6) niezależności od administracji publicznej oraz jakiejkolwiek grupy interesów;
7) jednolitości i spójności postanowień norm;
8) wykorzystywania sprawdzonych osiągnięć nauki i techniki;
9) zgodności z zasadami normalizacji europejskiej i międzynarodowej.
Rozdział 3
Polskie Normy i inne dokumenty normalizacyjne
Art. 5.
1. Polska Norma jest normą krajową, przyjętą w drodze konsensu i zatwierdzoną przez krajową
jednostkę normalizacyjną, powszechnie dostępną, oznaczoną - na zasadzie wyłączności - symbolem PN.
2. Polska Norma może być wprowadzeniem normy europejskiej lub międzynarodowej. Wprowadzenie to może
nastąpić w języku oryginału.
3. Stosowanie Polskich Norm jest dobrowolne.
4. Polskie Normy mogą być powoływane w przepisach prawnych po ich opublikowaniu w języku polskim.
5. Polskie Normy korzystają z ochrony jak utwory literackie, a autorskie prawa majątkowe do nich przysługują
krajowej jednostce normalizacyjnej.
6. Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio do norm europejskich i międzynarodowych, z zachowaniem
porozumień międzynarodowych.
7. Ochrony Polskich Norm, o której mowa w ust. 5, nie narusza ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do
informacji publicznej (Dz. U. z 2001 r. Nr 112, poz. 1198 oraz z 2002 r. Nr 153, poz. 1271).
Art. 6.
Przepisy art. 5 ust. 3 i 5-7 odnoszą się również do innych niż Polskie Normy dokumentów
normalizacyjnych zatwierdzonych przez krajową jednostkę normalizacyjną, przy czym dokumenty takie mogą zostać
zachowane w języku oryginału.
Art. 7.
1. Wyroby spełniające wymagania Polskich Norm oznaczane są na zasadzie dobrowolności znakiem
zgodności z Polską Normą pod warunkiem uzyskania certyfikatu zgodności upoważniającego do takiego oznaczenia.
2. Wyłączne prawo do wyrażenia zgody na oznaczenie wyrobu znakiem zgodności z Polską Normą przysługuje
krajowej jednostce normalizacyjnej.
3. Prezes Polskiego Komitetu Normalizacyjnego może upoważnić jednostki certyfikujące, powołane na mocy
odrębnych przepisów, do wydawania certyfikatu zgodności z Polską Normą.
4. Uzyskanie certyfikatu, o którym mowa w ust. 3, jest równoznaczne z uzyskaniem prawa do oznaczenia
wyrobu znakiem zgodności z Polską Normą.
5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób nadawania i wykorzystywania znaku zgodności z
Polska Normą, mając na względzie ułatwienie producentom i dystrybutorom oznaczania wyrobów znakiem
zgodności z Polską Normą oraz uwzględniając:
1) cele systemu stosowania znaku zgodności;
2) wymagania stawiane wyrobom, które mają być oznaczone znakiem zgodności;
3) zasady wydawania certyfikatu zgodności.
6. Producent lub osoba wprowadzająca wyroby do obrotu może zadeklarować ich zgodność z Polskimi
Normami deklaracją zgodności wydaną na własną odpowiedzialność, przy czym wymagania stawiane takiej
deklaracji określają Polskie Normy.
7. Deklaracja zgodności nie upoważnia do oznaczenia wyrobu znakiem zgodności, o którym mowa w ust. 1.
8. Sprawy sporne wynikające z oceny zgodności z Polską Normą, dotyczące interpretacji postanowień Polskich
Norm, rozstrzyga Prezes Polskiego Komitetu Normalizacyjnego, po zasięgnięciu opinii właściwego komitetu
technicznego.
Art. 8.
1. W celu zapewnienia w obszarze normalizacji ochrony interesów państwa w zakresie obronności i
bezpieczeństwa mogą być opracowywane, zatwierdzane i wycofywane, przez inne niż Polski Komitet
Normalizacyjny jednostki, dokumenty normalizacyjne, w tym Normy Obronne, co do których nie jest wymagane
spełnienie zasad normalizacji wymienionych w art. 4 oraz art. 5 ust. 3 i 5-7.
2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, w celu zapewnienia w obszarze normalizacji ochrony
interesów państwa w zakresie obronności i bezpieczeństwa:
1) sposób organizacji i prowadzenia przez Polski Komitet Normalizacyjny oraz Ministra Obrony Narodowej i
ministra właściwego do spraw wewnętrznych normalizacji związanej z obronnością i bezpieczeństwem
państwa;
2) rodzaje dokumentów normalizacyjnych dotyczących obronności i bezpieczeństwa państwa;
3) tryb opracowywania, zatwierdzania i stosowania dokumentów normalizacyjnych dotyczących obronności i
bezpieczeństwa państwa, w tym Norm Obronnych, w zakresie, który nie może być ujęty w Polskich Normach;
4) tryb zatwierdzania i wprowadzania do stosowania zagranicznych dokumentów normalizacyjnych dotyczących
obronności i bezpieczeństwa państwa.
Rozdział 4
Polski Komitet Normalizacyjny
Art. 9.
1. Tworzy się Polski Komitet Normalizacyjny, zwany dalej "PKN", jako krajową jednostkę
normalizacyjną zapewniającą realizację celów wymienionych w art. 3, zgodnie z zasadami wymienionymi w art. 4.
2. PKN jest państwową jednostką organizacyjną.
3. PKN ma wyłączne prawo używania skrótu "PKN" i zastrzeżonego znaku graficznego.
4. Organizację, zakres i sposób działania PKN określa statut nadany przez Prezesa Rady Ministrów w drodze
zarządzenia.
Art. 10.
1. Prezes Rady Ministrów sprawuje nadzór nad PKN w zakresie spraw dotyczących:
1) obronności i bezpieczeństwa państwa;
2) realizacji zadań wynikających z podjętej współpracy z organami administracji rządowej;
3) realizacji zadań wynikających z zawartych przez Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych.
2. W sprawach, o których mowa w ust. 1, Prezes Rady Ministrów sprawuje nadzór, wydając Prezesowi PKN
wiążące wytyczne i polecenia.
Art. 11.
Do zadań PKN należy organizowanie i prowadzenie normalizacji krajowej zgodnie z potrzebami kraju,
w tym:
1) określanie stanu i kierunków rozwoju normalizacji;
2) organizowanie i nadzorowanie działań związanych z opracowywaniem i rozpowszechnianiem Polskich Norm i
innych dokumentów normalizacyjnych, w szczególności przez ankietę powszechną projektów norm; ankieta
powszechna jest realizowana przez podawanie do publicznej wiadomości tytułów, terminów zakończenia
ankiety oraz miejsca i sposobu udostępniania zainteresowanym treści projektów;
3) zatwierdzanie i wycofywanie Polskich Norm oraz innych dokumentów normalizacyjnych;
4) reprezentowanie Rzeczypospolitej Polskiej w międzynarodowych i regionalnych organizacjach
normalizacyjnych, uczestnictwo w ich pracach oraz występowanie za granicą w sprawach dotyczących
normalizacji;
5) inicjowanie i organizowanie pracy komitetów technicznych do realizacji zadań związanych z opracowywaniem
dokumentów normalizacyjnych;
6) organizowanie i prowadzenie działalności szkoleniowej, wydawniczej, promocyjnej i informacyjnej dotyczącej
normalizacji i dziedzin pokrewnych;
7) opiniowanie projektów aktów prawnych związanych z normalizacją.
Art. 12.
1. PKN uczestniczy w krajowym systemie notyfikacji norm i aktów prawnych, w szczególności
prowadząc krajowy punkt informacyjny.
2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji
norm i aktów prawnych, mając na względzie konieczność precyzyjnego podziału zadań w tym zakresie między
właściwe organy administracji rządowej oraz państwowe jednostki organizacyjne w celu realizacji zobowiązań
wynikających z wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych.
Art. 13.
1. PKN współdziała z organami administracji rządowej w szczególności poprzez:
1) wzajemne informowanie się o zdarzeniach zachodzących w gospodarce, administracji publicznej i normalizacji
w kontekście ich wzajemnego związku;
2) uzgadnianie potrzeb tłumaczenia na język polski norm europejskich z zakresu ochrony życia, zdrowia,
środowiska, mienia oraz bezpieczeństwa pracy i użytkowania, wprowadzonych do Polskich Norm w języku
oryginału;
3) uzgadnianie potrzeb sporządzania dokumentów zawierających wymagania techniczne w procesie
opracowywania projektów aktów normatywnych.
2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposoby współdziałania PKN z organami administracji
rządowej, uwzględniając konieczność zapewnienia udziału organów administracji rządowej w procesie opiniowania
projektów Polskich Norm i innych dokumentów normalizacyjnych.
Art. 14.
PKN jest państwową jednostką budżetową.
Art. 15.
1. PKN kieruje Prezes PKN, zwany dalej "Prezesem".
2. Do zadań Prezesa należy w szczególności:
1) powoływanie i odwoływanie komitetów technicznych;
2) zatwierdzanie i wycofywanie, w imieniu PKN, Polskich Norm i innych dokumentów normalizacyjnych na
wniosek komitetów technicznych, z uwzględnieniem zasad normalizacji krajowej wymienionych w art. 4;
3) podejmowanie decyzji w sprawach dotyczących działalności PKN;
4) wydawanie przepisów wewnętrznych PKN;
5) współpraca z Radą Normalizacyjną, w tym zasięganie opinii Rady w sprawach, o których mowa w art. 18 ust.
4;
6) składanie rocznych sprawozdań z działalności PKN Radzie Normalizacyjnej i Prezesowi Rady Ministrów w
terminie do 30 czerwca następnego roku kalendarzowego;
7) reprezentowanie PKN na zewnątrz;
8) zarządzanie mieniem PKN.
Art. 16.
1. Prezes Rady Ministrów powołuje Prezesa spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i
konkurencyjnego naboru. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa.
2. Prezes Rady Ministrów powołuje 2 zastępców Prezesa, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i
konkurencyjnego naboru, na wniosek Prezesa. Prezes Rady Ministrów odwołuje zastępców Prezesa.
3. Stanowisko Prezesa może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości PKN.
4. Informację o naborze na stanowisko Prezesa ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu
powszechnie dostępnym w siedzibie PKN oraz w Biuletynie Informacji Publicznej, o którym mowa w ustawie z dnia
6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198, z późn. zm.), i Biuletynie
Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres PKN;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
5. Termin, o którym mowa w ust. 4 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w
Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
6. Nabór na stanowisko Prezesa przeprowadza zespół, powołany przez Szefa Kancelarii Prezesa Rady
Ministrów z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie
dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata,
wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje
kierownicze.
7. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 6, może być dokonana na zlecenie
zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny.
8. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 7, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji
dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru.
9. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia Szefowi Kancelarii Prezesa
Rady Ministrów.
10. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres PKN;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu
spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
11. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w biuletynach informacji publicznej,
o których mowa w ust. 4. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres PKN;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu
cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
12. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze
oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.
13. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 2, powołuje Prezes.
14. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio ust.
3-12.
Art. 17.
1. Wynagrodzenie Prezesa i jego zastępców ustala Prezes Rady Ministrów.
2. Prezesowi i jego zastępcom przysługuje nagroda jubileuszowa i odprawa emerytalna według zasad
obowiązujących pracowników PKN oraz może być przyznana nagroda roczna według zasad określonych w
przepisach wydanych na podstawie ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi
podmiotami prawnymi (Dz. U. z 2000 r. Nr 26, poz. 306, z 2001 r. Nr 85, poz. 924 i Nr 154, poz. 1799 oraz z 2002 r.
Nr 113, poz. 984).
3. Minister właściwy do spraw pracy ustali, w drodze rozporządzenia, wysokość wynagrodzeń pracowników
PKN, biorąc pod uwagę organizację PKN i konieczność zapewnienia właściwej realizacji jego zadań.
Art. 17a.
1. Nabór kandydatów do zatrudnienia na wolne stanowiska pracy w PKN jest otwarty i
konkurencyjny.
2. Ogłoszenie o naborze zamieszcza się w Biuletynie Informacji Publicznej, o którym mowa w ustawie z dnia 6
września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198, z późn. zm.), oraz w miejscu
powszechnie dostępnym w jednostce organizacyjnej, w której jest prowadzony nabór.
Art. 17b.
Informacje o kandydatach, którzy zgłosili się do naboru, stanowią informację publiczną w zakresie
objętym wymaganiami określonymi w ogłoszeniu o naborze.
Art. 17c.
Termin do składania dokumentów, określony w ogłoszeniu o naborze, nie może być krótszy niż 14
dni od dnia opublikowania tego ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej.
Art. 17d.
1. Po upływie terminu do składania dokumentów określonego w ogłoszeniu o naborze niezwłocznie
upowszechnia się listę kandydatów, którzy spełniają wymagania formalne określone w ogłoszeniu o naborze, przez
umieszczenie jej w miejscu powszechnie dostępnym w jednostce organizacyjnej, w której jest prowadzony nabór, a
także przez opublikowanie jej w Biuletynie Informacji Publicznej.
2. Lista, o której mowa w ust. 1, zawiera imię i nazwisko kandydata oraz jego miejsce zamieszkania w
rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.
Art. 17e.
1. Sporządza się protokół przeprowadzonego naboru kandydatów do zatrudnienia na wolne
stanowiska pracy w PKN.
2. Protokół zawiera w szczególności:
1) określenie stanowiska pracy, na które był prowadzony nabór, liczbę kandydatów oraz imiona, nazwiska i adresy
nie więcej niż 5 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań
określonych w ogłoszeniu o naborze;
2) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
3) uzasadnienie dokonanego wyboru.
Art. 17f.
1. Informację o wyniku naboru upowszechnia się w terminie 14 dni od dnia zatrudnienia wybranego

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

alter.htw.pl