w6 Woda i elektrolity, Diagnostyka laboratoryjna, Diagnostyka laboratoryjna

Nie obrażaj więc mojej inteligencji poprzez czynione na pokaz zaniżanie własnej.

Wykład 6   Woda i elektrolity

 

  1) Bilans wodny

  WODA POBRANA

    -żywność                           0.7

    -napoje                               0.5-2.5(1.5)

    -metabolizm                      0.3

    Suma:                            1.6-3.6(2.5)

WODA WYDALONA

   -mocz                            0.6-2.6(1.5)

   -pot                                          0.5

   -płuca                            0.4

   -kał                                          0.1

   Suma:                            1.6-3.6(2.5)

DOBOWY DZIENNY POBÓR I WYDALANIE: 2.5L

 

2) Podział wody

Woda całkowita: mężczyźni-60% masy ciała, kobiety 55% m.c.

Woda wewnątrzkomórkowa 70% (zewnątrznaczyniowa 68%, wewnątrznaczyniowa 2%-erytrocyty,leukocyty,płytki)

Woda zewnątrzkomórkowa 30% (wewnątrznaczyniowa-transcelularna 23%- płyn mózgowa-rdzeniowy, komór oka,otrzewnowy,opłucnowy..; wewnątrznaczyniowa-osocze 7%)

Krew-7% masy ciała (średnio 5l)

 

3) Woda w tkankach

  -większość tk. Zawiera wodę w ilości 70-80%

  -kości 20%

  -tłuszczowa 10-15%

  -osocze-woda 93%

 

4) Zależność od wieku

  -niemowlęta 77%

  -dzieci 65%

  -dorośli 60%

  -osoby starsze 55%

 

5)Definicja mEq- mEq jest jednostką miary stężeń używaną w chemii i naukach biologicznych; jest miarą zdolności substancji do łączenia z innymi substancjami;

Na+ 140mmol/l à 140mEq/l

K+ 2.5mmol/l à 5mEq/l

 

60) Stężenia elektrolitów

·         Komórka

Na              12

K                            140   à 190mEq/l

Pozostałe              38

Cl              4

HCO3              12  à 190mEq/l

Białko              65

Pozostałe              109

·         Płyn m/komórkowy

Na              142

K                            4.5    à 151mEq/l

Ca              2.5

Mg              2.0

 

Cl                            113

HCO3              27    à 151mEq/l

Białko              4

Resztkowe 7

 

·         Osocze

Na              140

K                            4.0   à151mEq/l

Ca              5.0

Mg              2.0

 

Cl              102

Hco3              24   à151mEq/l

Białko              17

Resztkowe 8

 

7) luka anionowa= Na- (Cl+HCO3)

Na   140; Cl   102;  HCO3   24

Jest to różnica między suma anionów nieoznaczalnych a sumą kationów resztkowych.

  - aniony nieoznaczalne: białka 15mEq/l; kwasy organiczne 5; fosforany 2; siarczany 1

SUMA 23mEq/l

  -kationy resztkowe: wapń 5; potas 4.5; magnez 1.5

SUMA 11mEq/l

 

8) zjawisko osmozy; osmolalność płynu wewnątrzkomórkowego jest taka sama jak zewnątrzkomórkowego-te dwa kompartymenty zawierają izotoniczne roztwory. Woda utrzymuje te same ciśnienia osmotyczne, mimo że może to powodować obkurczanie lub pęcznienie komórki.

Osmotycznie czynna substancja redukuje liczbę cząsteczek wolnej wody.

Osmolalność osocza:

-pomiar osmolalności przy użyciu osmometru

-osmolarność obliczona= 2Na (140) + glukoza (5) + mocznik (5)= 290mM (275-290)

-osmolarność efektywna obliczona= 2Na (140) + glukoza (5)= 285mM (270-285)

 

9) luka osmolarna=osmolalnośc zmierzona-osm. Obliczona. Luka pojawia się wtedy,gdy osmolalność zmierzona przekracza osm. obliczona o więcej niż 10mOsm. W przypadku jej wzrostu należy przeprowadzić badania diagnostyczne w celu stwierdzenia jej przyczyny i podjęcia leczenia.

ànajczęstsze przyczyny wzrostu luki to: etanol, metanol, alkohol izopropylowy, mannitol, glikol etylenowy.

 

10) Oznaczanie stężenia Na

Starsza metoda oparta na fotometrii płomieniowej została zastąpiona przez pomiar przy użyciu elektrod jonoselektywnych (ISE).

Niedobór Na mEq= ( 135- (Na+) ) *masa ciała (kg) * 0.6

 

11) Potas- znaczenie kliniczne

  -odpowiada za objętość wody wewnątrzkomórkowej

  -odpowiada za polaryzację błon i dynamikę skurczu mięśni (zaburzenia pracy mięśni szkieletowych i serca)

EKG w hiperkaliemii:

  -K ok. 6-7 mEq/l  wzrost załamka T

  -ok. 7-8 mEq/l  załamek T wyższy i węższy

  - 8-10 mEq/l  amplituda załamków obnizona, odcinek PR wydłużony, QRS poszerzone

  - powyżej 10  załamek P znika a QRS staje się sinusoidą.

 

Oznaczanie stężenia-tak jak przy Na.

  -artefakty: pseudohipokaliemia występująca w przebiegu białaczki szpikowej z leukocytozą powyżej 100tys/mikroL;  pseudohiperkaliemia występująca podczas hemolizy, szczególnie podczas nieprawidłowego pobrania krwi lub opóźnionego oddzielania krwinek od surowicy i rozpadu płytek krwi w trakcie wykrzepiania.

 

12) Wapń-znaczenie kliniczne

  -mineralizacja kości (krzywica, osteoporoza)

  -pobudliwość nerwowo-mięśniowa (tężyczka)

  -IV czynnik krzepnięcia

  -uszczelnianie śródbłonków

  -hamowanie reakcji alergicznych.

 

Homeostaza wapnia

  -źródłem wapnia jest wchłanianie w przewodzie pokarmowym i metabolizm tkanki kostnej

  -przebudowa kości jest procesem stałym0 kość stale jest resorbowana i tworzona

  -zalezy od trzech systemów: nerek, kości i przewodu pokarmowego oraz od trzech hormonów: PTH, kalcytoniny i vit.D3

 

Wapń w osoczu

  -dializujący: zjonizowany- 40-50%, związany 5%

  -niedializujący: związany z białkami- 30-50%

 

Wpływ zaburzeń równowago kwasowo- zasadowej na stężenie wapnia zjonizowanego:

  -zaburzenia rk-z zmieniają to stężenie przez zmianę frakcji Ca związanej z albuminami

  -albuminy posiadaja ładunek ujemny i wiążą jony Ca i H

  -kwasica nasila jonizację jonów Ca oraz zwiększa stężenie jonów H+ ,które wiążą się z albuminami, utrudniając wiązanie jonów Ca++

  -alkaloza hamuje jonizacje jonów wapnia oraz zmniejsza stężenie  H+, które uwalniają miejsca wiążące Ca++ na albuminach. Tak więc w alkalozie (np. ostrej oddechowej) stężenie wapnia zjonizowanego ulega obniżeniu, co może powodować tężyczkę.

 

13) Gospodarka wapniowo-fosforanowa

  -wapń całkowity i zjonizowany w surowicy

  -fosforany w surowicy

  -wapń i fosforany w moczu-wydalanie dobowe

  -PTH, kalcytonina,kalcytriol.

Fosforany-znaczenie kliniczne

  -mineralizacja kości

  -główny składnik buforu fosforanowego

  -składnik fosfolipidów, białek, związków wysokoenergetycznych (ATP)

 

Magnez-znaczenie kliniczne

  -wraz z Ca wpływa na pobudliwość nerwowo-mięśniową

  -jest kofaktorem około 300 enzymów

 

Jon chlorkowy-znaczenie kliniczne

  -elektroobojętność płynów pozakomórkowych

  -produkcja HCL z żołądku

 

Wodorowęglany

  -główny składnik anionu (buforu) wodorowęglanowego.

 

 

 

 

 

     

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • alter.htw.pl
  • Powered by WordPress, © Nie obrażaj więc mojej inteligencji poprzez czynione na pokaz zaniżanie własnej.