|
Nie obrażaj więc mojej inteligencji poprzez czynione na pokaz zaniżanie własnej.
©Kancelaria Sejmu
s. 1/33 USTAWA z dnia 19 marca 2004 r. Prawo celne 1) Opracowano na pod- stawie Dz. U. z 2004 r. Nr 68 poz. 622, Nr 273, poz. 2703, z 2008 r. Nr 209, poz. 1320, Nr 215, poz. 1355, z 2009 r. Nr 168, poz. 1323, z 2010 r. Nr 106, poz. 673, z 2011 r. Nr 106, poz. 622, Nr 254, poz. 1529, z 2012 r. poz. 908. Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. Ustawa reguluje w zakresie uzupełniającym przepisy prawa wspólnotowego: 1) zasady przywozu towarów na obszar celny Wspólnoty Europejskiej, zwanej dalej „Wspólnotą”, i wywozu towarów z tego obszaru, 2) zasady postępowania z towarami objętymi Wspólną Polityką Rolną, 3) sposób przekazywania informacji do celów ewidencji i statystyki dotyczącej obrotu towarowego z państwami członkowskimi Wspólnoty – oraz związane z tym prawa i obowiązki osób, a także uprawnienia i obowiązki organów celnych. Art. 2. Wprowadzenie towaru na obszar celny Wspólnoty lub jego wyprowadzenie z tego obszaru powoduje z mocy prawa powstanie obowiązków i uprawnień przewidzia- nych w przepisach prawa celnego, jeżeli przepisy prawa, w tym umowy międzynaro- dowe, nie stanowią inaczej. Art. 3. Ustawa ma zastosowanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, chyba że umowa międzynarodowa stanowi inaczej. Art. 4. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) terytorium kraju - terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 2) terytorium państwa trzeciego – terytorium państwa nienależącego do Wspólnoty; 1) Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie – z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej – dotyczą ogłosze- nia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej – wydanie specjalne. 2012-08-22 ©Kancelaria Sejmu s. 2/33 3) Wspólnotowy Kodeks Celny – rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302, z 19.10.1992), ostatnio zmienione aktem dotyczącym warunków przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Repu- bliki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowe- nii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w traktatach stanowiących pod- stawę Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 236 z 23.9.2003); 4) Rozporządzenie Wykonawcze – rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporzą- dzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 253 z 11.10.1993), ostatnio zmienione rozporządze- niem Komisji (EWG) nr 1335/2003 z dnia 25 lipca 2003 r. zmieniającym rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 187 z 26.7.2003); 5) Rozporządzenie ustanawiające wspólnotowy system zwolnień celnych – rozporządzenie Rady (WE) Nr 1186/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. usta- nawiające wspólnotowy system zwolnień celnych (Dz. Urz. UE L 324 z 10.12.2009, str. 23). Art. 5. 1. Przepis art. 37 ust. 1 Wspólnotowego Kodeksu Celnego stosuje się odpowiednio do przemieszczania towarów pomiędzy terytorium kraju a pozostałą częścią ob- szaru celnego Wspólnoty, którymi obrót podlega na mocy przepisów krajowych, przepisów wspólnotowych lub umów międzynarodowych zakazom lub ograni- czeniom, a także do przemieszczania towarów, których nabycie wewnątrz- wspólnotowe lub dostawa wewnątrzwspólnotowa podlega opodatkowaniu po- datkiem akcyzowym. 2. W przypadku uzasadnionego przypuszczenia lub stwierdzenia naruszenia przepi- sów mających zastosowanie do towarów, o których mowa w ust. 1, organ celny, w sprawach nienależących do jego właściwości, niezwłocznie zawiadamia wła- ściwe organy nadzoru i kontroli, które podejmują stosowne działania. Jeżeli jest to uzasadnione, organ celny może również w takim przypadku zatrzymać towar i niezwłocznie przekazać go tym organom. Art. 6. Czynności w ramach dozoru celnego (kontrola celna) oraz zakres tych czynności określa ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 168, poz. 1323). Art. 7. Do obliczania terminów określonych w przepisach wspólnotowego prawa celnego stosuje się rozporządzenie nr 1182/71/EWG/EURATOM z dnia 3 czerwca 1971 r. określające zasady mające zastosowanie do okresów, dat i terminów (Dz. Urz. WE L 124 z 8.6.1971). 2012-08-22 ©Kancelaria Sejmu s. 3/33 Art. 8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozpo- rządzenia, wzory formularzy stosowanych w sprawach celnych, mając na uwadze jednolite wykonywanie przepisów prawa celnego oraz ułatwienie w dokonywaniu formalności przed organami celnymi. Rozporządzenie może zawierać instrukcje wy- pełniania tych formularzy. Art. 9. Termin przechowywania dokumentów, o którym mowa w art. 16 Wspólnotowego Kodeksu Celnego, wynosi 5 lat. Art. 10. Świadectwa pochodzenia towarów wywożonych z terytorium kraju są wystawiane przez organy celne na pisemny wniosek eksportera lub nadawcy towaru, chyba że umowy międzynarodowe stanowią inaczej. Art. 11. Minister właściwy do spraw finansów publicznych wyznaczy, w drodze rozporzą- dzenia, kurs wymiany, o którym mowa w rozdziale 6 tytułu 5 Rozporządzenia Wy- konawczego, stosowany w celu ustalenia wartości celnej, mając na uwadze postano- wienia wspólnotowego prawa celnego oraz zapewnienie powszechnej dostępności informacji w tym zakresie. Art. 12. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może ogłosić w Dzienniku Urzę- dowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, w drodze obwieszczenia, wyja- śnienia do Taryfy celnej, obejmujące w szczególności noty wyjaśniające do Zharmo- nizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów (HS) oraz opinie klasyfika- cyjne i decyzje Komitetu Systemu Zharmonizowanego. Art. 13. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, procedury przyjmowania i przekazywania wniosków o zaliczenie towarów na poczet kontyngentu taryfowego, tryb przekazywania informacji w zakresie rejestrowania i sprawowania kontroli importu specyficznych towarów objętych procedurą nadzoru importu, mając na uwadze sprawną realizację przepisów prawa celnego oraz uprosz- czenie w dokonywaniu formalności przed organami celnymi. Art. 13a. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozpo- rządzenia, szczegółowe warunki i tryb postępowania w trakcie dokonywania prze- mieszczania towarów na terytorium kraju w ramach uprzywilejowanego traktowania taryfowego towarów ze względu na ich końcowe przeznaczenie, o którym mowa w art. 296 ust. 4 Rozporządzenia Wykonawczego, mając na względzie specyfikę dzia- łań i czynności podejmowanych przez organy celne w celu zapewnienia prawidło- wego obrotu towarami, a także gospodarcze potrzeby przedsiębiorców. 2012-08-22 ©Kancelaria Sejmu s. 4/33 Art. 13b. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z właściwym ministrem może upoważnić, w drodze rozporządzenia, inne organy administracji rządowej do wykonywania niektórych zadań organów celnych określając szcze- gółowy zakres upoważnienia tych organów oraz miejsca, w których wykonują one zadania organów celnych. 2. Organom administracji rządowej przy wykonywaniu zadań, o których mowa w ust. 1, przysługują prawa i obowiązki organów celnych. Rozdział 2 Wprowadzanie towarów na obszar celny Wspólnoty i nadawanie im przeznaczenia celnego Art. 14. Towary mogą być wprowadzane na obszar celny Wspólnoty lub wyprowadzane z tego obszaru przez przejścia graniczne otwarte dla danego ruchu, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Art. 15. 1. Wprowadzanie towarów na obszar celny Wspólnoty i ich wyprowadzanie z tego obszaru jest dozwolone wyłącznie drogą celną określoną przez organ celny i zgodnie z jego instrukcjami, chyba że przepis odrębny stanowi inaczej. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu może, w drodze rozporządzenia, wyznaczyć drogi celne, określić sposób poruszania się i przemieszczania towarów po tych drogach, zabezpieczający przed usunięciem towarów spod dozoru celnego, oraz ustalić przypadki i warunki, które powinny zostać spełnione, aby przewóz towa- rów oraz ich wprowadzenie i wyprowadzenie mogło odbywać się poza drogami celnymi, uwzględniając przepisy dotyczące ruchu turystycznego, ruchu przygra- nicznego, obrotu pocztowego lub ruchu o mało istotnym znaczeniu ekonomicz- nym. Art. 16. Warunki i tryb tworzenia oraz prowadzenia magazynów czasowego składowania, o których mowa w art. 185 Rozporządzenia Wykonawczego, określi minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, mając na uwadze zapew- nienie właściwego dozoru celnego i kontroli celnej towarów w nich składowanych. Art. 17. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, urzędy celne, w których są dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego w zależności od rodzaju towarów lub procedur celnych, którymi mogą być obejmowane towary. Rozporządzenie powinno uwzględniać możliwość sprawowania dozoru celnego i kontroli celnej. 2012-08-22 ©Kancelaria Sejmu s. 5/33 Art. 18. 1. W uzasadnionych przypadkach i na warunkach określonych przez organ celny czynności przewidziane przepisami prawa celnego mogą być dokonywane w miejscach wyznaczonych lub uznanych przez organ celny. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporzą- dzenia: 1) wymogi, jakie ma spełniać miejsce wyznaczone lub uznane przez organ cel- ny; 2) warunki i tryb postępowania przy wyznaczaniu lub uznawaniu oraz znosze- niu przez organ celny tych miejsc; 3) okres, na jaki mogą zostać przez organ celny uznane lub wyznaczone te miejsca; 4) przypadki, w których czynności przewidziane przepisami prawa celnego mogą być dokonywane w tych miejscach; 5) rodzaj towarów, którym może zostać nadane przeznaczenie celne w tych miejscach. Rozporządzenie powinno uwzględniać właściwość urzędów celnych do doko- nywania czynności określonych przepisami prawa celnego w zależności od ro- dzaju towarów lub procedur celnych, a w zakresie wymogów, jakie musi speł- niać miejsce wyznaczone lub uznane – konieczność skutecznego sprawowania dozoru celnego. Art. 19. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporzą- dzenia, szczegółowe wymogi, jakie powinno spełniać zgłoszenie celne, w tym dokonywane z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego, dokumenty, które mogą być wykorzystywane w charakterze zgłoszenia celnego, oraz dokumenty dołączane do zgłoszenia celnego. W rozporządzeniu należy w szczególności określić rodzaje i wzory dokumentów, które mogą być wykorzystywane w cha- rakterze zgłoszenia celnego, sposób dokonywania zgłoszeń celnych dokonywa- nych z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego oraz wymogi dotyczące dokumentów dołączanych do zgłoszenia celnego. Rozporządzenie powinno uwzględniać różne formy dokonywania zgłoszenia celnego. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze roz- porządzenia, szczegółowy tryb i warunki przedstawiania towarów i dokonywania zgłoszeń celnych w obrocie pocztowym. Rozporządzenie powin- no uwzględniać specyfikę obrotu pocztowego oraz przepisy wspólnotowego prawa celnego w tym zakresie. [3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej i ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady wprowadzania na obszar celny Wspólnoty i wyprowadzania poza ten obszar, a także nadawania przeznaczenia celnego w odniesieniu do okrętów wojennych i wojskowych statków powietrz- nych oraz wyposażenia i sprzętu jednostek wojskowych i jednostek organizacyj- nych resortu spraw wewnętrznych i administracji, mając na uwadze prawidłową realizację obrotu towarowego oraz uproszczenie formalności celnych przed or- ganami celnymi.] Nowe brzmienie ust. 3 w art. 19 wchodzi w życie z dn. 8.09.2012 r. (Dz. U. z 2012 r. poz. 908). 2012-08-22 |
Menu
|