|
Nie obrażaj więc mojej inteligencji poprzez czynione na pokaz zaniżanie własnej.
©Kancelaria Sejmu
s. 1/1 Dz.U. 1994 Nr 123 poz. 600 USTAWA Opracowano na pod- stawie: tj. Dz.U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z 2008 r. Nr 118, poz. 746, z 2009 r. Nr 18, poz. 97. z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. Ustawa określa zasady i tryb ustanawiania specjalnych stref ekonomicznych na tery- torium Rzeczypospolitej Polskiej, zarządzania takimi strefami oraz szczególne zasa- dy i warunki prowadzenia na ich terenie działalności gospodarczej. Art. 2. Specjalną strefą ekonomiczną, zwaną dalej „strefą”, jest wyodrębniona zgodnie z przepisami ustawy, niezamieszkała część terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na której terenie może być prowadzona działalność gospodarcza na zasadach określo- nych ustawą. Art. 3. Strefa może być ustanowiona w celu przyspieszenia rozwoju gospodarczego części terytorium kraju, w szczególności przez: 1) rozwój określonych dziedzin działalności gospodarczej, 2) rozwój nowych rozwiązań technicznych i technologicznych oraz ich wyko- rzystanie w gospodarce narodowej, 3) rozwój eksportu, 4) zwiększenie konkurencyjności wytwarzanych wyrobów i świadczonych usług, 5) zagospodarowanie istniejącego majątku przemysłowego i infrastruktury go- spodarczej, 6) tworzenie nowych miejsc pracy, 7) zagospodarowanie nie wykorzystanych zasobów naturalnych z zachowa- niem zasad równowagi ekologicznej. 2009-02-16 ©Kancelaria Sejmu s. 2/2 Rozdział 2 Ustanawianie, łączenie, znoszenie stref oraz zmiana ich obszaru Art. 4. 1. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, ustana- wia strefę w drodze rozporządzenia. W rozporządzeniu tym określa się: 1) nazwę, teren i granice strefy, 2) zarządzającego strefą, zwanego dalej „zarządzającym”, 3) okres, na jaki ustanawia się strefę –biorąc pod uwagę potrzebę zapewnienia realizacji celów, o których mowa w art. 3, na terenie obejmowanym strefą. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki przedstawia wniosek, o którym mowa w ust. 1, po uzyskaniu opinii zarządu województwa oraz zgody rady gminy wła- ściwej ze względu na położenie strefy. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki dołącza do wniosku, o którym mowa w ust. 1, analizę przewidywanych skutków społecznych i ekonomicznych ustano- wienia strefy. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) przedmioty działalności gospodarczej, na które nie będzie wydawane ze- zwolenie, o którym mowa w art. 16 ust. 1, 2) maksymalną wielkość pomocy publicznej, którą można udzielić przedsię- biorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy na podsta- wie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, 3) warunki udzielania pomocy publicznej przedsiębiorcy prowadzącemu dzia- łalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, 4) warunki uznawania wydatków za wydatki poniesione na inwestycję na tere- nie strefy, a także ich minimalną wysokość, 5) koszty inwestycji uwzględniane przy obliczaniu wielkości pomocy publicz- nej dla przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenie, o którym mowa w art. 16 ust. 1, po dniu 31 grudnia 2000 r., 6) sposób dyskontowania kosztów inwestycji i wielkości pomocy publicznej na dzień uzyskania zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 – biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia zgodności udzielonej pomocy z prawem Unii Europejskiej. Art. 5. 1. Strefa może być ustanowiona, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, wyłącznie na gruntach stanowiących własność zarządzającego, Skarbu Państwa albo jednostki samo- rządu terytorialnego, związku komunalnego lub będących w użytkowaniu wie- czystym zarządzającego. 2. Strefa może być ustanowiona także, jeżeli nabycie przez zarządzającego lub jed- nostkę samorządu terytorialnego prawa do gruntów, o którym mowa w ust. 1, wynika z umowy zobowiązującej, która przewiduje ustanowienie strefy jako je- dyny warunek nabycia. 2009-02-16 ©Kancelaria Sejmu s. 3/3 3. Część strefy może obejmować grunty stanowiące własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych niż wymienione w ust. 1, za ich zgodą, w przy- padku gdy: 1) w ramach inwestycji prowadzonej na terenie strefy zostanie utworzona określona liczba nowych miejsc pracy lub zostaną poniesione nakłady inwe- stycyjne o określonej wartości lub 2) w wyniku inwestycji będzie prowadzona działalność polegająca na urucho- mieniu wytwarzania nowych lub znacząco ulepszonych towarów, procesów lub usług, lub 3) inwestycja będzie dotyczyła usług: a) badawczo-rozwojowych, b) informatycznych, c) rachunkowości i kontroli ksiąg, d) w zakresie księgowości, z wyłączeniem deklaracji podatkowych, e) centrów telefonicznych lub 4) realizacja rozpoczętej inwestycji będzie wymagała zwiększenia terenu strefy o nie więcej niż 2 ha. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe kryteria doty- czące warunków wymienionych w ust. 3, uwzględniając konieczność zróżnico- wania kryteriów określonych w ust. 3 pkt 1 w zależności od stopy bezrobocia w powiecie właściwym ze względu na położenie strefy, a także biorąc pod uwagę Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług. Art. 5a. 1. Rada Ministrów, mając na względzie realizację celów, o których mowa w art. 3, może, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, w drodze rozpo- rządzenia, znieść strefę przed upływem okresu, na jaki została ona ustanowiona, zmienić jej obszar lub połączyć strefy, z tym że łączny obszar wszystkich stref nie może przekroczyć 20 tys. ha. 2. Zniesienie strefy nie może nastąpić w okresie, w którym pozostaje w mocy choćby jedno zezwolenie wydane na podstawie art. 16 ust. 1. 3. Zakazu, o którym mowa w ust. 2, nie stosuje się gdy obszar, na którym przed- siębiorca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie zezwolenia, zostanie włączony do obszaru innej strefy z zachowaniem prawa przedsiębiorcy do zwolnień podatkowych na dotychczasowych warunkach. 4. Zmniejszenie obszaru strefy nie może dotyczyć nieruchomości, na których pro- wadzona jest działalność na podstawie zezwolenia wydanego zgodnie z art. 16 ust. 1, chyba że przedsiębiorca prowadzący tam działalność na podstawie ze- zwolenia wyrazi na to zgodę. 5. (uchylony). 2009-02-16 ©Kancelaria Sejmu s. 4/4 Rozdział 3 Zarządzanie strefą i zwolnienia podatkowe Art. 6. 1. Zarządzającym może być wyłącznie spółka akcyjna lub spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w której Skarb Państwa albo samorząd województwa po- siada większość głosów, które mogą być oddane na walnym zgromadzeniu lub zgromadzeniu wspólników. 2. Do spółki, o której mowa w ust. 1, z wyłączeniem spółek, w których Skarb Pań- stwa posiada 100% akcji lub udziałów, nie stosuje się przepisów art. 19a ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (Dz. U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1397, z późn. zm. 1) ) oraz art. 10a ust. 6 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 43, z późn. zm. 2) ). 3. Kompetencje ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, określone w art. 2 pkt 5 oraz art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywa- nia uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 493, z późn. zm. 3) ), w odniesieniu do spółek zarządzających specjalnymi strefami eko- nomicznymi, o których mowa w ust. 1, z wyłączeniem spółek, w których Skarb Państwa posiada 100% akcji lub udziałów, wykonuje minister właściwy do spraw gospodarki. Art. 6a. 1. Pełnienia funkcji członka zarządu spółki będącej zarządzającym nie można łą- czyć z zatrudnieniem u przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą na terenie danej strefy, bez względu na podstawę prawną zatrudnienia. 2. Zatrudnienia, o którym mowa w ust. 1, nie można podjąć w okresie roku od dnia zaprzestania pełnienia funkcji członka zarządu spółki będącej zarządzającym. Art. 7. 1. Do składu rady nadzorczej spółki będącej zarządzającym, w stosunku do której Skarb Państwa posiada większość głosów, które mogą być oddane na walnym zgromadzeniu lub zgromadzeniu wspólników, powołuje się nie więcej niż 5 osób, w tym: 1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 240, poz. 2055, z 2003 r. Nr 60, poz. 535 i Nr 90, poz. 844, z 2004 r. Nr 6, poz. 39, Nr 116, poz. 1207, Nr 123, poz. 1291, Nr 238, poz. 2390 i Nr 273, poz. 2703 i 2722, z 2005 r. Nr 167, poz. 1400, Nr 169, poz. 1418, Nr 178, poz. 1479 i Nr 184, poz. 1539 oraz z 2006 r. Nr 107, poz. 721 i Nr 208, poz. 1532. 2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 106, poz. 679 i Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 oraz z 2003 r. Nr 96, poz. 874 i Nr 199, poz. 1937. 3) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 106, poz. 673, Nr 115, poz. 741 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 155, poz. 1014, z 2000 r. Nr 48, poz. 550, z 2001 r. Nr 4, poz. 26, z 2002 r. Nr 25, poz. 253 i Nr 240, poz. 2055, z 2004 r. Nr 99, poz. 1001, Nr 123, poz. 1291 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 169, poz. 1417 i Nr 183, poz. 1538 oraz z 2006 r. Nr 107, poz. 721. 2009-02-16 ©Kancelaria Sejmu s. 5/5 1) po jednym przedstawicielu: ministra właściwego do spraw gospodarki, Pre- zesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, oraz wojewody - jako przedstawicieli Skarbu Państwa, 2) nie więcej niż dwóch przedstawicieli jednostek samorządu terytorialnego, których udział w kapitale zakładowym tej spółki jest największy. 1a. Do składu rady nadzorczej spółki będącej zarządzającym, w stosunku do której samorząd województwa posiada większość głosów, które mogą być oddane na walnym zgromadzeniu lub zgromadzeniu wspólników, powołuje się nie więcej niż 5 osób, w tym: 1) dwóch przedstawicieli samorządu województwa, 2) przedstawiciela ministra właściwego do spraw gospodarki, 3) nie więcej niż dwóch przedstawicieli jednostek samorządu terytorialnego, z wyłączeniem samorządu województwa, których udział w kapitale zakłado- wym tej spółki jest największy. 1b. (uchylony). 2. Do składu rady nadzorczej, o której mowa w ust. 1 i 1a, nie może być powołana osoba, która jest członkiem władz lub pracownikiem przedsiębiorcy prowadzą- cego działalność gospodarczą na terenie strefy lub pozostaje z takim przedsię- biorcą w związku, o którym mowa w art. 11 ust. 4-8 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm. 4) ). Art. 8. 1. Do zadań zarządzającego należy prowadzenie - zgodnie z planem rozwoju strefy określonym w art. 9, regulaminem strefy, o którym mowa w art. 10, oraz przepi- sami prawa - działań zmierzających do rozwoju działalności gospodarczej pro- wadzonej na terenie strefy, a w szczególności: 1) umożliwianie, na podstawie umowy, przedsiębiorcom prowadzącym dzia- łalność na terenie strefy używania i korzystania ze składników mienia poło- żonych na obszarze strefy, których zarządzający jest właścicielem lub po- siadaczem zależnym, 2) gospodarowanie w sposób ułatwiający prowadzenie działalności gospodar- czej na terenie strefy urządzeniami infrastruktury gospodarczej i technicznej oraz innymi składnikami mienia, których zarządzający jest właścicielem lub posiadaczem zależnym, 4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 60, poz. 700 i 703, Nr 86, poz. 958, Nr 103, poz. 1100, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1315 i 1324, z 2001 r. Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190 i Nr 125, poz. 1363, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 93, poz. 820, Nr 141, poz. 1179, Nr 169, poz. 1384, Nr 199, poz. 1672, Nr 200, poz. 1684 i Nr 230, poz. 1922, 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 96, poz. 874, Nr 137, poz. 1302, Nr 180, poz. 1759, Nr 202, poz. 1957, Nr 217, poz. 2124 i Nr 223, poz. 2218, z 2004 r. Nr 6, poz. 39, Nr 29, poz. 257, Nr 54, poz. 535, Nr 93, poz. 894, Nr 121, poz. 1262, Nr 123, poz. 1291, Nr 146, poz. 1546, Nr 171, poz. 1800, Nr 210, poz. 2135 i Nr 254, poz. 2533, z 2005 r. Nr 25, poz. 202, Nr 57, poz. 491, Nr 78, poz. 684, Nr 143, poz. 1199, Nr 155, poz. 1298, Nr 169, poz. 1419 i 1420, Nr 179, poz. 1484, Nr 180, poz. 1495 i Nr 183, poz. 1538 oraz z 2006 r. Nr 94, poz. 651, Nr 107, poz. 723, Nr 136, poz. 970, Nr 157, poz. 1119, Nr 183, poz. 1353, Nr 217, poz. 1589 i Nr 251, poz. 1847. 2009-02-16 |
Menu
|